De B Groep
Vandaag de Molentocht, maar bruggentocht had ook gekund. 11 personen gingen via Nootdorp, Pijnacker, Bergschenhoek naar de Brienenoordbrug. In Ridderkerk had onze captain weer een schitterend paadje ontdekt. Zomaar achter een industrieterrein lag daar een slingerend pad tussen de bomen. Het leek een klein Eyser bos. Via de brug over de Noord kwamen we aan de achterkant bij de molens uit. Weinig Japanners dit jaar, want het terras was bijna helemaal gevuld met TC leden. Terug met het pontje. Via de brug van Krimpen a/d IJssel, Capelle a/d IJssel, Oud Verlaat, en de snelweg naar Stompwijk/Leidschendam. De Stompwijkers / Zoeterwouders gingen via de golfbaan. De Leidschendammers via Leidschenveen. Er werd best pittig gereden zodat ik blij was “onze” eigen Drie Molens weer te zien. Afhankelijk van woonplaats hebben we tussen de 88/100 km gereden.
De C Groep
Vandaag nog een echte mooie zomerse dag, dat je van te voren denkt, het zal wel druk worden! Maar onze groep koos voor andere dingen of hadden zaterdags de Rabo fietstocht al gefietst. Wij waren dus maar met z’n vijven en zonder wegcapitein, die gaat vandaag op vakantie naar Canada. Maar wij laten ons niet kennen en met z’n vijven komen wij er ook. Even kort overleggen en richting Rotte Meren, via Leidschenveen en Zoetermeer. Nog even getwijfeld of we toch naar ’t Zeeltje zouden gaan, maar we gingen toch voor een echt rondje. De Roerdomp ligt nl. aan de overkant. De 1e brug lieten we achter ons, maar als het dan 10 uur wordt, lusten we toch wel graag koffie en ligt de volgende brug toch verder dan verwacht. Over de brug links om, om weer terug te gaan en met wat geslinger toch op de goed plek gekomen. Nadat we de fietsen geparkeerd hadden, kwam de C2 met z’n vieren en kozen voor een eigen tafel. Na de koffie op het terras, via de kortste weg richting Stompwijk, waar we om 12 uur binnen reden.
Jolanda Berg
Verder hebben wij geen verslagen binnen gekregen van andere groepen. Ook zult u de toerkalender moeten raadplegen waar de rit volgende week naar toe zal gaan.

Zie onze pdf weergave op deze site.

RON DE ROODE: “DIT IS DUIDELIJK EEN VALSE START VAN DE COMPETITIE”

LEIDEN/STOMPWIJK Stompwijk ’92 heeft weinig plezier beleefd aan de terugkeer in de vierde klasse. De formatie van Ron de Roode kwam afgelopen zondag op sportpark De Hoge Mors tegen het kwalitatief zwakkere Rijnland niet verder dan een teleurstellende 1 1. Een gebrek aan scherpte brak de grijszwarten in Leiden duidelijk op.
Door Hans Beukema

De spelers dropen dan ook zwaar teleurgesteld van het veld af. “Dit is duidelijk een valse start van de competitie. Ik wil namelijk direct terug promoveren met Stompwijk ’92. Daarvoor acht ik de ploeg sterk genoeg. Maar dan hadden we hier wel moeten winnen”, was het commentaar van de trainer die het puntverlies vooral toeschreef aan een gebrek aan rendement. “Als we in de eerste helft wat beter met de kansen waren omgesprongen, was dit een hele andere wedstrijd geworden. Waarschijnlijk niet zo lastig als nu. Dat is namelijk vaak het geval tegen Rijnland, als je niet snel scoort. Dat had ik de jongens ook voorgehouden”, aldus de Roode die alleen tevreden was over het eerste kwartier. “Toen combineerden we goed over de grond, maar na een aantal gemiste kansen gingen we teveel de lange bal hanteren. En dat wil ik er juist uit hebben”. Vooral n het eerste half uur kreeg het elftal diverse goede mogelijkheden op de 1 0. Vooral die van Timo van Marwijk in de 11e minuut mocht er wezen. De spits kwam na een steekpass van Martijn Droog alleen voor doelman Maurice Wanrooy te staan. Van Marwijk had de hoek dus voor het uitkiezen, maar in plaats daarvan schoot hij de bal op het lichaam van de uitgekomen keeper. Verdedigers waren in velden of wegen te bekennen. Want ruimte kreeg Stompwijk ’92 wel van de trage achterhoede, maar de spitsen deden daar te weinig mee. De eindpass was vaak verkeerd. Rijnland sprong beduidend beter met de kansrijke situaties om. De 36e minuut was daarvoor het levende bewijs. Peter Wanrooy kwam na mistasten van de overigens goed spelende Vincent Romijn op een lange pass van achteruit vogelvrij voor Danny Mooijman te staan. De bonkige spits bedacht zich geen moment en schoof de bal beheerst achter de doelman. 1 0 was ook de ruststand.

In de 52e minuut zette Rob de Jong na een schitterende combinatie door het hart van de Leidse defensie wel verdiend op 1 1. Dat de rechtsback de gelijkmaker op het scorebord bracht, was veelzeggend. De Jong scoort namelijk zelden. De 1 1 kon de grijszwarten niet tot grootse daden inspireren. Daarvoor speelde het elftal te mat en leed het teveel balverlies tegen de felle Leidenaren. Ook het inbrengen van Erwin Oudshoorn in de 60e minuut als nieuwe spits bood weinig soelaas. De invaller startte nog wel sterk met een aantal doorkopballen op zijn collega aanvallers, maar daarna verloor hij de meeste onderlinge duels van zijn directe tegenstander. Datzelfde gold voor de meeste ploeggenoten, waardoor de grijszwarten nog maar weinig voor het Leidse doel wisten op te duiken. Alleen Toby van Marwijk was in de 79e minuut dichtbij de 2 1. De vleugelspits kwam op aangeven van Martijn Droog alleen voor Maurice Wanrooy te staan. Zijn lob miste echter precisie, waardoor de keeper de bal simpel uit de lucht kon plukken. Ook Rijnland kon op een goede kans van Piet Brandt in de 53e minuut na voorin weinig gevaar uitrichten. Daardoor leek het matige duel in een terechte 1 1 te eindigen. In de slotfase leek de thuisploeg er echter toch nog met de volle buit vandoor te gaan. Danny Mooijman beoordeelde een lange pass van achteruit volledig verkeerd, waardoor Arjan Kluivers voor een leeg doel kwam te staan. De middenvelder schoot de bal echter op de binnenkant van de paal, waarna een Stompwijker de bal kon wegrammen. Boris Disseldorp scoorde in de blessuretijd met het hoofd nog wel voor de grijszwarten uit een klutssituatie, maar zijn doelpunt werd afgekeurd. De linkerverdediger zou bij het ontvangen van de bal buitenspel hebben gestaan. De meningen daarover waren zeer verdeeld. “Het was een glaszuivere goal”, aldus Ron de Roode. Volgens de grensrechter van Rijnland daarentegen stond Disseldorp enkele meters offside. Komende zondag krijgen de grijszwarten in eigen huis tegen ASC uit Oegstgeest de kans om zich voor hun valse start te revancheren. Of Toby van Marwijk dan van de partij is, valt te bezien. De rappe aanvaller strompelde in de 83e minuut met een knieblessure van het veld af. Van Marwijk liep deze kwetsuur op na een zware charge van Nick de Wit op de rand van het strafschopgebied.

Op de volgende vrijdagavonden is het weer kaarten bij Stompwijk”92.
30 september, 21 oktober, 11 november, 2 december, 23 december 2005, 13 januari, 3 februari, 24 februari, 17 maart en 7 april.2006. Vrijdag 14 april wordt er dan voor Pater Bandsma gekaart.
Lenie.

Zaalvoetbal
LET OP: teamindeling heren 2 en heren 3 gewijzigd:

Op zondag 25 september 2005 wordt de jaarlijkse sponsorloop van Stompwijk’92 weer gehouden op sportpark “Meerhorst”. Leid(st)ers en trai(st)ers probeer de leden van uw team zoveel mogelijk te stimuleren om mee te lopen. Het is misschien ook wel leuk als de leid(st)ers en/of train(st)ers zelf meelopen met hun team. Hoe meer de sponsorloop opbrengt hoe langer wij de contributie op redelijk niveau kunnen houden en tevens verschillende activiteiten kunnen organiseren. Leid(st)ers en train(st)ers informeer deze week bij jullie team of een ieder het formulier al heeft ontvangen en al wat sponsors hebben gevonden. De formulieren graag voor 21 september in leveren bij Tineke Switzar, Dr. van Noortstraat 130 of bij je leid(st)er of train(st)er. Voor iedere deelnemer is er een leuk aandenken en er zijn prijzen per leeftijdscategorie voor die gene die de meeste rondjes lopen. Er worden ook nog 2 prijsjes verloot onder alle deelnemers. En voor de gene wie het meeste geld binnen haalt is er ook nog een leuke prijs. Dus doe je best. De organisatiecommissie

voor zaalvoetbalprogramma zie clubblad en ons PDF bestand

Aan onze sponsors, familie, clubleden en gezien de vele vragen hoe we het gehad hebben volgt hieronder het verslag. I.v.m. de hoeveelheid wordt dit in 2 delen geplaatst.

Verslag Istanbul
Vooraf en vrijdag
Hoe begon het ook al weer? Nu een week of 3 geleden werd Stompwijk ’92 benaderd voor deelname aan een beach handbaltoernooi in Turkije. De vraag was of we hier zin in hadden, de reis en het verblijf werd gesponsord door respectievelijk ComforTours en de gemeente van Istanbul voor 10 personen. 20 Landen waren hiervoor uitgenodigd en uitgerekend dat kleine Stompwijk mocht Nederland vertegenwoordigen! Hier heb je niet veel bedenktijd voor nodig.
Juist omdat alle meiden hard gewerkt hadden om zover te komen, wilden ze ook allemaal mee. Om de kosten te kunnen dekken is spontaan een carwash georganiseerd, waar 64 ‘supporters’ hun auto lieten wassen. De vereniging heeft hier per auto nog een bedrag bijgelegd en met sponsors van de middenstand uit Zoeterwoude en sponsoring van Stompwijkse bedrijven, ouders en een eigen bijdrage van de kinderen zelf kon de reis geboekt worden. De begeleiding heeft de kosten voor eigen rekening genomen.
Het was jammer dat op de valreep Rosanne niet mee kon, vanwege een fikse oorontsteking. Gelukkig kon de gekochte ticket omgezet worden en kwam Theo v.d. Salm als 5e begeleider erbij. Trainingspakken, shirtjes, verzekeringen, er moest nog van alles geregeld worden. Er volgde twee vergaderingen en met veel kunst- en vliegwerk is door Kristel de kleding voorzien van het logo van de sponsor. De training werd hervat op het strand, Shirley heeft hard geblokt voor het toelatingsexamen (geslaagd!) en Naomie maakte een zeer verdrietige periode door.
Met 13 speelsters, 1 trainer, 4 begeleiders en de initiatiefnemer tevens contactpersoon met Turkije Orhan en zijn vrouw Junie checken we in. Vier van hen had nog geen vliegervaring en voor hen was het, denk ik, extra spannend. Het vliegtuig zelf was maar halfvol en we hadden ruim plek achterin. Er werd zelfs gefluisterd dat de vliegsponsor aan boord was. Het zal wel, wij hebben hem niet gezien, maar we waren wel blij dat we trainingspakken met het logo voorzien hadden. We hebben er pakweg 3,5 uur over gevlogen en nog ruim een uur in de bus gezeten door het drukke Istanbul. ‘Een vreemd gevoel maakt zich van je meester terwijl je kijkt naar het blauwe water van de Bosporus, die Istanbul in tweeën scheurt. Hier eindigt Europa en begint Azië’, schrijft een reisgids en ik kan me er helemaal in vinden. Ons hotel wacht en we gaan ons opfrissen om aan het buffet te verschijnen. Na het eten gaan we met z’n allen de stad in om een demonstratie lasershow te gaan zien. Morgen wordt de loterijshow op t.v. uitgezonden vanaf die locatie en er moest proef gedraaid worden. We slenteren naar de plaats van bestemming en krijgen wel héél veel bekijks met deze groep jonge mooie meiden. We zijn blij met zoveel volwassen bodyguards en er wordt zelfs even aan security gedacht. De show was er nog helemaal niet klaar voor, zodat we uitsluitend naar de sterren hebben gekeken. Terug in het hotel is er een voetbalteam gesignaleerd en dit heeft de aandacht van de meiden. Er wordt nog even nagepraat en eigenlijk zijn we allemaal redelijk moe van de reis en de indrukken.

Zaterdag wordt het officieel
De volgende ochtend wacht een overheerlijk ontbijt waar voor ieder wat wils aanwezig is. We gaan de ochtend gebruiken om een van de prinseneilanden voor de kust van Istanbul te bezichtigen. We gaan met de boot en er gaat veel tijd verloren aan het wachten op de bus en het wisselen van geld in Turkse Lira’s en na het wisselen zijn we allemaal miljonair, want een lira is 1.000.000.000 lires en is gelijk aan 60 eurocent. We wapperen lekker uit op de boot. Het eiland is autovrij en vervoer is alleen mogelijk met paard en wagen. We bekijken met de koets wat mooie uitkijkpunten en dompelen even in zee en werken onze teint bij. We hebben nog geen bal gespeeld en voelen ons enigszins schuldig zoals we daar lekker liggen te bakken.We gaan op tijd terug want dezelfde middag is de presentatie op het gemeentehuis. Daar wordt het officieel en krijgen we te horen dat veel landen het hebben af laten weten. Dat is slikken. Uiteindelijk horen we dat we maar één wedstrijd per dag spelen, dat is nog meer slikken en de meiden zijn bijzonder teleurgesteld, want de verwachtingen waren duidelijk anders. De loting van de wedstrijden vindt plaats. We kunnen uiteindelijk toch met twee teams inschrijven. Gelukkig, want het is een afvalsysteem, een wedstrijd verloren….. dan kan je eigenlijk naar huis! Oeps. Ons 2e team krijgt een soort stilstaand nummer. Er is maar één veld en hierop moeten alle teams spelen, wij krijgen 19.00 uur als speeltijd toebedeeld. Wel krijgen we prachtige oranjeshirts met ‘Netherlands’ achterop en een zwart sportbroekje. Hierna verzamelen we met zijn allen op een groot plein de buurt. Zoals gebruikelijk bij belangrijke gebeurtenissen worden er bloemen gelegd bij het standbeeld van Kemal Ataturk, de grondlegger van de republiek. Alle hoogwaardigheidsbekleders zijn aanwezig er wordt waarschijnlijk een welkomstspeech gehouden en als het volkslied klinkt staat iedereen strak in de houding. We volgen de ‘fanfare’ met de Nederlandse vlag voorop en de vlag van Stompwijk’92 achterop, door de drukke winkelstraten heen richting veld om een demonstratiewedstrijd te spelen tegen Turkije. We genieten van alle aandacht voor dat kleine team uit Ollanda. Een prachtige wedstrijd waar Angelique zich onvergetelijk heeft gemaakt in Turkije. De muziek staat keihard en de wedstrijd wordt door twee verslaggevers begeleid,die op hun beurt de namen van de speelsters proberen uit te spreken. Een relaxte en toch spannende wedstrijd, waarvan de 1e helft wordt gewonnen met 14-28 en de 2e helft met 23-25. Onze naam is gevestigd en we hebben de leeuw niet in zijn hempie laten staan.

Na de wedstrijd naar het hotel om te eten en na te genieten. We vinden een fax op de deurmat van Kristel met alle bevindingen van ons eigen questbook bekend onder www.stompwijk92inturkije.tk. Dat wordt even een belletje naar het thuisfront, want internetten in het hotel lukt niet.
We kunnen ’s avonds nog naar de loterijshow, maar de meiden blijven vanavond graag thuis want een Cypriotisch handbalteam heeft de plaats van het Turkse voetbalteam ingenomen.
Wordt vervolgd.
Petra

voor het volledige programma zie clubblad of ons PDF bestand

HET IS WEER ZOVER (EINDE VAKANTIE)
MAANDAGMIDDAG 12 SEPTEMBER 2005

PONYCLUB DE BLESRUITERS HUIJSSITTERWEG, STOMPWIJK

VOOR EEN GEZELLIGE MIDDAG ZAAL OPEN 13 UUR, AANVANG 13.30 UUR

DE HOOFDPRIJS UITZOEKEN TUSSEN EEN BUITEN FONTEIN, EEN BESTEK CASSETTE,
EEN FOODTWISTER, OF EEN BROEIKASTJE OP POTEN (METAAL)