Het was zo’n ochtend waarop alles nog mooier lijkt dan dat het als is. Een feestje om met de fiets op stap te gaan.

Bij vertrek deed de zon al behoorlijk haar best en er stond een heel vriendelijk fris windje. Over de Bovenmeer langs de Noord Aa via Benthuizen, Kruisweg en Moerkapelle bereikten we de altijd wonderbaarlijk mooie Rotte, die we aan de zuidzijde volgden tot Rotterdam.

In de planning stond koffiepauze bij De Roerdomp. Dat werd ‘m niet, er moesten eerst toch nog echt wat meer kilometers gemaakt worden. Via de noordkant van de Rotte werd er na wat gezoek naar de juiste route bereikten we na zo’n 30 km een mooi plekje voor de koffie: Op het terras en aan het water van restaurant De Bergsche Plas in Bergschenhoek. Als daar dan op tafel koffie mèt ‘traktatie’ komt, ja dan is ’t best lastig om weer op te stappen. Tegelijk met een clubje wielrenners van Swift Leiden vertrokken we toch uiteindelijk om de rit naar Stompwijk terug te maken. Wat was het een heerlijke tocht, 55 km op de teller en om half 1 thuis voor de lunch.

C1

Lidia van Leeuwen

Oproep voor de leden om a.s. zondag om 8.15 uur een foto te maken vóór vertrek van ons wekelijkse rondje.

Bedoeling is achter het gebouw van Luiten Food, onze hoofdsponsor.

Tot zondagochtend, bestuur Toerclub Stompwijk

Met zo`n 60 fiets-liefhebbers koos iedere groep zijn of haar kant. De onze ging naar Maasland volgens de Toerkalender.

Met zijn 7-en reden we tot de koffietent in Maasland heel relaxed, kijkend of de pijlen er nog stonden van de 11-dorpentocht.

Alles liep gesmeerd maar de zuidwesten-wind kracht 6, was behoorlijk aanwezig en putte de motor-loze fietsers aardig uit. Vandaar af en toe een pauze ingelast. De café baas liep zich het apezuur en was zo te zien helemaal alleen, even geduld dus soms. Ook met het afrekenen ging het vreemd, maar alla!

Voor de terugweg de kortste route aangehouden en komen verrassend uit bij wat we eerst dachten doodlopende weg, die naar een grote plas leidde. De captain wilde alweer terug toen de andere zagen dat er een pontje was! Nou dat vinden we wel leuk en verrassend!

De pont de Kwakel, vaart in het Recreatieschap Midden Delfland. Één van de aanlegplaatsen is De Broekpolder, een nieuw aangelegd natuurgebied met veel bossen en natuurpaden. Er tussenin ligt het (niet toegankelijke) natuurgebied “De Vlietlanden” een oorspronkelijk moerasgebied dat broedruimte biedt aan een groot aantal vogelsoorten.

Wij genoten ondertussen van het leuke rondje op het water en fietsten daarna weer verder over een voor ieder onbekend pad, dat uiteindelijk weer verrassend op de Gaagweg uit kwam! Via Schipluiden, Delft en Pijnacker weer op huis aan, nu al suizend voor de wind, heerlijk!!

Het liep inmiddels tegen enen en met bijna 70 km. klokten we af!

Annie van Rijn

Het was afgelopen zondag al weer een stuk drukker bij de start van onze wekelijkse clubrit. We telden 63 fietsers die waarschijnlijk rekenden op een droge ochtend. Dat was immers de voorspelling en zelfs ’s ochtends nog te zien op de weerapps. De A1 vertrok deze keer als laatste met 9 man voor een verre rit naar Baambrugge. Het leverde op de heenweg een mooie route op via de Meije en de polders daarna. We genoten er echter niet zo veel van, omdat vanaf Zwammerdam een smerige bui precies in dezelfde richting met ons meewaaide. Af en toe leken we de bui weer uit te rijden, maar dan draaide de route ons er toch weer in. Pas kort voor de koffie werd het droog. Ze hadden deze keer niet op ons gerekend, maar we waren toch van harte welkom. Net als even later de A2 en A3. Op de terugweg brak af en toe de zon door en waaiden we al snel weer vrijwel droog door de steeds sterker wordende zuidwesten wind. Het was flink buffelen in de uitstrekte polders met nauwelijks beschutting. Bij terugkomst in Stompwijk hadden we 115km op de teller en was ik blij dat ik het laatste stuk naar huis de wind weer in de rug had.

Arno van Rijn

Harde wind, lekker temperatuurtje, dus ging de groep met 11 roodhemden van de C1 op pad. Niet naar de geplande Sfeerstal in Nieuwveen, maar naar het westen naar De Zweth, waar de druiven het allerlekkerst zijn. Zo hadden we de wind op de heenweg tegen. Door de Driemanspolder was dat aanpoten. De snelheid lag hoog. De mix van e-bikers en eigen-kracht-fietsers maakt het mogelijk dat je in het wiel kruipt van een e-biker. Toch is dat niet altijd goed mogelijk. Trees had het moeilijk en haakte af, ze keerde om naar huis. Al gauw kregen we de eerste bui over ons heen, regenjassen werden aangetrokken. Er volgden nog wat buitjes, maar steeds van hele korte duur. Na de koffie, die we binnen geserveerd kregen, was het voor de wind, zonder regenjassen en met een goed temperatuurtje lekker terug fietsen naar Stompwijk. 50 km was wel aan de magere kant maar zo waren we wel weer eens een keertje vóór twaalf uur thuis.

Lidia van Leeuwen

Afgelopen zondag was het weer niet echt uitnodigend om te gaan fietsen. Er stond dan ook maar een klein clubje klaar bij de start. De bikkels van de A1 en A2 die wel verschenen gingen niet helemaal naar Oud Alblas, maar reden gezamenlijk een rondje langs Kinderdijk.

Vorige week zondag stond heel Stompwijk op z’n kop vanwege de Paardendagen, maar was er op zondag wel gewoon een clubrit voor de Toerclub. De opkomst was wel een stuk kleiner dan normaal, maar dat zal ook met de vakanties te maken hebben. De A1 reed met 6 man naar Schoonhoven, net als een combinatie van A2 en A3 dat deed. Wij namen de bekende route langs de Hollandse IJssel naar de Algerabrug en vanaf daar langs de Lek naar Schoonhoven. De wind was kracht 5 vanuit zuid tot zuidwest en dat betekende dat we hem gelukkig veel van opzij hadden en niet te vaak tegen. Dat schoot dus wel lekker op, maar aangekomen bij de pont in Schoonhoven waren we toch wel toe aan een bakkie. Ook op de terugweg was de wind vaak van opzij en vanaf Waddinxveen door het Bentwoud reden we nog redelijk beschut. Zo waren we na ruim 100km mooi op tijd weer terug en nog de hele middag de tijd voor het feestterrein of een spannende Touretappe.

Arno van Rijn

Na een zwoele zomernacht stonden afgelopen zondag weer genoeg fietsers paraat bij de start voor een warme clubrit. De bestemming voor de A-groepen was de Boshut in Vogelenzang en de A1 vertrok met 11 man die kant op. We hoopten dat we nog voor de drukte de duinen wel door konden en dat viel inderdaad mee. Hoe verder naar het noorden we reden, hoe duidelijker de overblijfselen van de zomerstorm van afgelopen woensdag langs de route zichtbaar waren. Veel afgewaaid sprokkelhout, maar ook geknakte takken en bomen. Na Noordwijk kwamen we ook afgesloten fietspaden tegen. Blijkbaar was de rommel nog niet overal voldoende opgeruimd. Een paar keer stuitten we op hekken en we kwamen de A3 tegen die ook op zoek waren naar een beschikbare route. Wij kozen een alternatieve route langs de duinrand en kwamen zo alsnog bij de koffiestop uit. Het was al aardig druk op het terras, maar werden toch vlot geholpen. Daarna weer een stukje dezelfde weg terug en via Bennebroek naar de Ringvaart. Dat ging met de wind in de rug lekker vlot.

We raakten bij Oude Wetering nog wel iemand kwijt die was omgekeerd voor een afgewaaide fietsbril. Niemand had dat gemerkt, maar na telefonisch contact was de groep weer compleet voor het laatste stuk naar Stompwijk. Na ruim 100km zat het er daar weer op voor de dag.

Arno van Rijn

Onder ideale omstandigheden vertrok de C1 met 7 vrouwen en onze mannelijke captain om klokslag half 9 vanaf de parkeerplaats bij de sporthal. Direct na de start bleek het fout te zijn gegaan: Bij de fietsbrug over de Jan Koenensloot waren we nog maar met 5. Waar waren de 3 vermisten? Telefoontje loste het raadsel op, ze bleken langs de N206 te fietsen. Bij de Jumbo in Zoeterwoude werd er weer bij elkaar aangesloten. Op naar de weilanden van Kaag en Braassem, over de fietspaden door de Boterhuispolder waar Lakenvelders deze omgeving doen lijken op een schilderij van Paulus Potter. De koffiepauze bij Jos en Nel (broer en schoonzus van onze fietsvriendin Wil) op hun mooie gigantische tuin De Wippert in Roelofarendsveen is toch waar we jaarlijks naar uitkijken. Stoelen + parasols stonden klaar, ook voor de C2, de koffie was super lekker, de home-made appeltaart mét slagroom was een heerlijke traktatie, en voor de broodnodige vitamientjes kwam er nog een bakkie fruit als toetje. Wat een feestje, en daar hoort natuurlijk ook de groepsfoto bij.

Na de koffie was de temperatuur dusdanig gestegen, dat we onze geplande 50 km graag wilden voltuffen, maar dan was het voor vandaag wel genoeg. Dus via Hoogmade, Leiderdorp en het Molenpad van Zoeterwoude werd ons doel bereikt. Het was weer een gezellige, mooie tocht.

Lidia van Leeuwen

Op een winderige zondagmorgen stonden weer vele fietsers deze keer opgesteld voor de tent van Summerland. Onze geblesseerde Patrick kwam even gedag zeggen, maar toen de klok half 9 sloeg moesten we toch echt vertrekken. De A1 vertrok met 13 man en met de wind in de rug ging het in sneltreinvaart richting Haarzuilen. Dat ging wel erg gemakkelijk zo en gelukkig was het veelal rustig op de weg. Na wat omzwervingen door de uitgestrekte polders rond Portengen boog de route alsnog af in zuidelijk richting en kwam het Wapen van Haarzuylen in zicht. Op het bord voor de ingang stond “vanaf 11u”, maar ook om half 11 mochten we al plaats nemen op het terras, zelfs aan de gereserveerde tafeltjes. We werden vlot voorzien van koffie en puntjes, ondertussen genietend van het uitzicht over het grasveld en de karakteristieke oude huisjes er omheen. Na wat puzzelen met de rekening mochten we ook weer vertrekken en maakten ons op voor veel pittige tegenwind op de terugweg. Gelukkig waren er nog sterke mannen die op de heenweg wat krachten hadden gespaard en zo kwamen we na ruim 115km moegestreden weer terug in Stompwijk.

Arno van Rijn

C 1

Met 12 vandaag aan de start om ergens naar toe te fietsen. De vraag was waar naar toe. De bedoeling was oostelijke richting naar de Meije, maar de wind was behoorlijk stevig en vanuit het westen. Tegenwind terug is dan best lastig. Dus na overleg met de captains werd de route verlegd. Via Zoeterwoude en Leiden op het fietspad langs de Oude Rijn naar Alphen. Onderweg werd een tegenstribbelend spatbord nog even vakkundig gedemonteerd. De tocht door het Alphense en Hazerswoudse Rietveld deed ons voor de koffie belanden bij Klein Giethoorn. Altijd goed toeven daar. En onze jarige Zoetermeerse vrienden trakteerden ons op overheerlijke stroopwafels. Vertrek ging via het smalle Kerkvaartpad naar Hazerswoude. Vlak vóór Benthuizen verlieten onze captains onze groep vanwege andere bestemming en gingen we met ons tienen via Zoetermeer terug naar Stompwijk, waar Summerland haar laatste feestdag startte. 50 km op de teller en de klok moest nog 12 slaan.

Lidia van Leeuwen 

Marja en Peter trakteerden tijdens de koffie op heerlijke Markus stroopwafels: een schot in de roos. Nogmaals onze hartelijke dank daarvoor.  

Trees

Op deze zonovergoten zondag staan er 6 mensen van de C1 klaar voor de tocht naar Noordwijk. Onze interim captain (Peter Demeijer) heeft er iets moois van gemaakt, via de Knip naar Wassenaar waar we een stuk Landgoederenroute nemen en naar Wassenaarse Slag rijden. Bij de waterput de eerste drinkpauze om de temperatuur op peil te houden en door de duinen naar Katwijk en door naar Noordwijk.

De fietsen in de schaduw bij de koffiestop maar na 2 koffie komen we tot de ontdekking dat ze staan voor een bordje “Gelieve geen fietsen te plaatsen”. Die hebben we over het hoofd gezien.

De terugtocht gaat via Rijnsburg en Oegstgeest waar we zien dat veiligheid op het fietspad met zoveel mensen heel belangrijk is.

Wij gaan door naar Leiden en worden door de kerkklokken van 12 uur in Zoeterwoude verwelkomd na 55 kilometer en een gezellige ochtend.

Peet, namens ons allemaal bedankt voor de prachtige rit.

Ria

Afgelopen zondag opnieuw een clubtocht bij de Toerclub. Op deze zomerse dag was weer erg warm weer voorspeld. Wellicht dat daarom de animo wat minder groot was. Voor de A en B stond het Theehuis in Cruquius op de kalender en de C zocht verkoeling aan het strand van Noordwijk. Met 9 man van de A1 maakten we ons maar niet te druk over de route. Gewoon de bekende wegen naar de Ringvaart en dan helemaal rond.

Onderweg passeerden we geregeld andere racefietsers die soms ook aanhaakten om even uit de wind te kunnen zitten. Als groep zitten we daar niet altijd op te wachten, zeker als ze zich in de groep mengen. Het voelt toch veiliger als we alleen met clubgenoten rijden. Uiteindelijk kom je dan vanzelf langs de koffiestop, wat niet alleen bij ons een populaire rustplaats is. Op het terras waren al veel tafeltjes bezet, maar wij vonden ook nog een plekje in de schaduw. Inmiddels werd het wel steeds warmer, dus alle bidons werden weer tot de rand gevuld voor de terugweg. Die verliep ook weer via de bekende route en zo waren we na ruim 110km weer terug in Stompwijk. Hoogste tijd voor een verfrissende douche.

Arno van Rijn

C1

Aan mij de eer, om deze week een verslag te schrijven van onze tocht naar ‘t Zeeltje.

Aan de start was én bleef het betrekkelijk rustig: er zijn ongeveer 55 man gestart, waaronder 5 man/vrouw van de C2 en 5 vrouwen van de C1.

Nadat de A– en B waren gestart, waren wij aan de beurt. We hadden natuurlijk bij Fried aan kunnen sluiten, maar uiteindelijk besloten wij op eigen houtje te gaan. Via de Meer en Geer reden wij richting Nieuwe Driemanspolder, het wordt daar steeds mooier naarmate de begroeiing meer verwildert. Over de Jan Waaijerbrug naar het tunneltje onder de rijksweg door. Dan richting het Balijbos en daarna door naar de Watertoren. In die buurt was in de loop der tijd het één en ander veranderd, maar alle lof voor Annie, zij weet het doel toch altijd weer te vinden. Zo ook nu. Trouwens, ik vind het toch ontzettend knap van haar, dat zij altijd élke bestemming weet te vinden. Hoeveel jaar rijd ik nu al mee? Nou, zet mij niet voorop, want we komen wel ergens, maar niet op de plaats van bestemming hoor. Dus….. Dikke pluim voor haar.

Wat ons trouwens ook opviel was, dat het zoo heerlijk rustig was onderweg. Dat was op de heenweg zo en dat bleef ook zo op de terug weg. Kwam dat door de Vaderdagontbijtjes? Of kwam dat door de Ronde van Zoeterwoude, was iedereen daar gaan kijken? Geen idee, hoe dat kwam, maar het was op deze manier heerlijk ontspannen fietsen. Om 5 over 10 kwamen we bij ‘t Zeeltje aan, precies op tijd voor een lekker bakkie. Vorig jaar waren we 5 minuten te vroeg en moesten we wachten. Na een half uur koffiepauze bestegen wij onze stalen rossen weer en togen wij huiswaarts. Zoals gezegd, nog steeds heerlijk rustig op de fietspaden! Om kwart voor 12 stalde ik mijn fiets in de achtertuin en had ik 53.30 km op mijn tellertje.

Trees

Te koud, te nat en deze dag bijna te warm. Toch weerhoudt dat alles de fietsers van Stompwijk nooit om op pad te gaan. Om half 9 stonden zo’n 65 fietsers weer klaar voor hun wekelijkse rit. De zon deed om half 9 al aardig haar best toen wij van de C1 met 10 personen vertrokken voor een rit van 65 km naar Haastrecht en terug. De bidons waren gevuld en de kleding was aangepast aan de temperatuur. Bij een eerste drinkstop in het Bentwoud werd in de verte de hefbrug van Boskoop even aangezien voor die van Waddinxveen. De koers werd in de goede richting, Waddinxveen, bijgestuurd, mede dankzij de geografische deskundigheid van een oud-inwoonster van Waddinxveen. Nog even een foto gescoord van badende Schotse Hooglanders. Door naar Gouda, waar we tussen de kerkgangers door manoeuvrerend op de Goejanverwelledijk belandden. Dit blijft toch altijd een fantastische route om te fietsen met onderaan de dijk de pracht aan mooie boerderijen en bloemrijke erven. Bij Over de Brug in Haastrecht op het schaduwrijke terras werd genoten van de koffiepauze. De terugreis werd gestart met de route over het pad langs de Hollandse IJssel, om daarna af te buigen naar de Reeuwijkse plassen links en rechts van ons. Sloten vol witte en rode waterlelies, pronkende bomen, bloeiende tuinen, het genieten onderweg kent geen grenzen. Via Boskoop en Hazerswoude-Dorp kwam Stompwijk na 70 km om half 1 weer in zicht. En dat was met de steeds hoger wordende temperatuur ook heel fijn!

Lidia van Leeuwen