Het kan u niet ontgaan zijn dat gisteravond het oude schoolgebouw in brand stond. Brandstichting wordt niet uitgesloten. Het is al enige weken bekend, dat het onrustig rond de school was. Er wordt jeugd in en rond het gebouw gesignaleerd. Het gebouw heeft kennelijk grote aantrekkingskracht om de ruiten er van in te slaan of in de rotzooi te gaan struinen. Er is om die reden aan de overburen langs het achterpad gevraagd om het gebouw in de gaten te houden en bij onraad de politie te bellen. Zondagavond rond 18.00 uur is er nog gebeld met de politie.
Het onderzoek loopt en de schade is gelukkig beperkt gebleven tot het oude gebouw zelf dat eerdaags toch afgebroken zou worden. Neemt niet weg dat dit met name te danken is aan de zeer gunstige windrichting. Zelfs in Leidschenveen had men last van rook- en stankoverlast. Wat áls de brand was overgeslagen naar het Kulturhus, of de woningen aan de overzijde, of het Pastoors Bos?
Wat te denken van de gigantische kosten die een dergelijk brand met zich meebrengt aan uitrukkende hulpverleningsdiensten zoals brandweer en politie. Zeker bij een opschaling naar grote brand zijn in dit geval alle eenheden vanuit de directe omgeving benaderd voor hulp. De overlast, slechte nachtrust, overuren, angst en slapeloosheid, allemaal factoren die een rol spelen. En de belangrijkste vraag blijft natuurlijk: waar is het allemaal voor nodig?
Foto: Laurens Stade
Petra
Op 6 december 1958 is de basisschool toegewijd aan de heilige Gerardus Majella waarvan wikipedia zegt: dat hij tijdens zijn leven vele 
Dinsdag 12 februari waren ruim 50 vrouwen te gast bij het bedrijf van Luiten Food. Het bezoek viel onder een van de vele activiteiten van VrouwActief. Na de warme ontvangst met een drankje werden we verrast met een kopje cappuccino bloemkoolsoep. Hierna werden we gesplitst in twee groepen om daadwerkelijk in actie te komen, zoals onze naam doet vermoeden. De eerste groep gaat aan de slag met stoere barbecuemannen. We maken zelf hamburgers, bereiden de zalm voor met een heerlijk kruimig en kruidig jasje om op de barbecue in speciaal heerlijk nat gemaakt hout te roken en maken een avocado-mayonaisesausje. Groep 2 start met de rondleiding.
aan de man bracht. Het bedrijf start in een schuurtje achter het ouderlijk woonhuis van opa op de Dr. van Noortstraat 118. Verhuisd met opa Leen naar een ruimte onder het huis op nr. 148. Een aantal jaar nadat Leen en Aad het huis uit zijn gaat het bedrijf verder bij Aad en Ria en met een stacaravan als kantoor naar de Meerlaan.
Het bedrijf is een wereldbedrijf geworden in meerdere opzichten. Het vlees komt uit het verre Argentinië en Nieuw Zeeland waar het vee in uitgestrekte gebieden de vrijheid heeft en ook de kippen scharrelen heerlijk buiten in Frankrijk, het wild op de savannes in Afrika.
woont of gewoond heeft. Ria en Tilly hebben hier jaren gewerkt en Leny heeft vroeger eenden geseald, andere leden werken er nog steeds. En anders wel hun kinderen, kleinkinderen, schoondochter, nichtjes, neefjes. Een diep geworteld bedrijf in de Stompwijkse gemeenschap, dat schept een band. Samen sterk met een dorpse mentaliteit waardoor er in de drukke maanden voor de kerst 60 tot 80 uur gewerkt kan worden. Met elkaar de schouders eronder en samen terugkijken als het weer gelukt is. We 
asseren het grote overzichtelijke strak ingerichte kantoor met robuust meubilair, glazen wanden, groene planten en streng toezicht vanaf de wanden.
e rook komt ons op het balkon al tegemoet. De barbecues branden en we kijken vooral naar de tips van het indirect bakken om verbranding te voorkomen. De jongens doen het werk. En hoe! Het ruikt en smaakt allemaal heerlijk. Een warme peperkoek met slagroom toe. Wij zijn er helemaal vol van. Ik hoor van iemand die niet zo vaak de avonden bezoekt, dat ze speciaal voor dit bezoek lid is gebleven. Hier heeft ze geen spijt van, want wat zijn we verwend vanavond, die als onvergetelijk de boeken in kan. Luiten Food van harte bedankt namens alle leden.
De kleindochter van ons redactielid Trees van Velzen is op het NK Baan 1e geworden.
kleindochter.
Het was er een prachtige vrije vrijdag voor een laatste vrijdagmiddagborrel op uitnodiging van de gemeente om alle ongemakken van het afgelopen jaar even te vergeten en samen een dronk uit te brengen op nieuwe vooruitzichten. Er zijn veel wethouders hiermee bezig geweest. Namen als IJmkers, Peter van Ostayen, Frank Rozenberg, Bianca 
Bremer en uiteindelijk Astrid van Eekelen. Astrid stond stil bij alle ongemakken van het opknappen van de kade, kabels en leidingen. Telkens weer was de weg afgesloten en de voorgaande jaren zijn er veel speeches van de prinsen carnaval hieraan gewijd. Een weg die al jaren aandacht vroeg en nu aandacht heeft gekregen. Hier hebben we allemaal veel overlast van gehad en nu na hard werken eindelijk profijt. Hoogste tijd om dit te vieren met een feestje. Dit is in overleg gegaan met 
Nicole van den Bosch van de Adviesraad. Helaas verblijft Nicole nu in het ziekenhuis. Vanuit de Bles wordt haar veel sterkte en gezondheid gewenst om te werken naar een spoedig herstel. Een hapje, drankje een bol en een flap en veel belangstellenden maakten dat de ongemakken in ieder geval deze middag vergeten werden.
Tot volgend jaar…………….
Geen alledaags jubileum. Vijf jaar geleden zaten we hier ook. “Vijf jaar is toch gauw om”, zegt hij. Toen hebben we al herinneringen opgehaald hoe hij 1 januari 1969 begon bij pastoor Paap. En van alle werkzaamheden uit al die jaren. Hij heeft daarna heel wat priesters meegemaakt. Van pastoor van der Plas ligt nog wel in zijn geheugen. Die ging mee varen op zijn boot, en na afloop Chinees eten. Maar de boot is weg. Afgelopen zomer is Adriaan 80 geworden, en iedere keer gaat het een beetje rustiger. Het is goed zo. Hij is ook nog een keer flink van de trap gevallen. Maar is daar goed van hersteld. Op controle in het ziekenhuis waren ze zeer tevreden.
Dat blijft trekken. Koffie drinken, of thee. Even kijken of er iets te doen is. En dat is er natuurlijk wel. Gras maaien is hij ook weer zelf gaan doen. Op de zitmaaier. “Je moet opletten waar je mee bezig bent”, is een wijze uitspraak van hem. Of je nu op de fiets of de scooter bent, of in de auto zit. De moestuin hoeft niet meer. Maar hij kookt nog graag zijn eigen kostje. En daar blijft hij gezond bij. Hij mag het wat rustiger aan doen. Maar echt stoppen……… “Zijn we klaar?” Hij wil aan het werk.
Tijdens de Stompwijkse opschoondag werden Tini en Thomas Lelieveld in het zonnetje gezet vanwege hun tomeloze inzet om 3 x per week de Vogelplas schoon te houden. Piet en Martien Turkenburg voor het wekelijks ophalen van de schillen, waardoor zij duurzaam bezig zijn. Win-win methode.
Een klein berichtje naar de fanfare was genoeg om met zijn twaalven uit te rukken naar de kantine waar de gasten eervol werden onthaald. Natuurlijk was dit ook voor hun mede fanfare lid Thomas, maar toch. Ieder van dit clubje heeft op zijn vrije zaterdagochtend de moeite genomen om een deuntje te spelen. Da’s mooi man en na de koffie waren er zelfs leden die even de prikker pakten en een stukje van de omgeving zwerfvuil -vrij maakten.
Stel je voor er is geen hemel
Stel je voor geen bezitten