In ‘het Paddemoes’ in Stompwijk is een gloednieuw buurtpreventieteam gestart om de buurt veiliger te maken! Het werkgebied omvat de Stompwijkseweg, vanaf de kruising met de Kniplaan tot de Krom richting Leidschendam. Een team van 8 betrokken buurtbewoners staat klaar om veilig wonen te bevorderen en een straat te creëren waar iedereen zich veilig voelt.
Het team deelt handige tips om inbraak, diefstal, overlast en vandalisme te voorkomen. Daarnaast houden de buurtpreventen een scherp oog op wat er gebeurt in de buurt en werken ze samen met de gemeente en de politie om de veiligheid te waarborgen. Eén van hun belangrijkste doelen was de aanschaf van een Automatische Externe Defibrillator (AED), een levensreddende voorziening voor hun buurt.
Meer weten over buurtpreventie?
Ben je geïnteresseerd om deel te nemen aan een buurtpreventieteam of overweeg je zelf een team op te richten, meld je dan aan: https://bit.ly/3PYadg6
Het beklimmen van de Kilimanjaro, de hoogste berg van Afrika, is sowieso een hele onderneming. Stel je voor dat je dat ook nog op klompen doet… Fred is waarschijnlijk de enige persoon ter wereld die het deed.
Fred Onderwater is al zijn hele leven verknocht aan klompen. ”Het begon op de lagere school. Mijn vriend Johan en ik droegen ze altijd. Daar werd veel om gelachen, maar ik vond en vind het fijn om ze te dragen. Klompen lopen lekker en ze zijn stevig. Je kunt ze makkelijk aan- en uittrekken.”
Statement
Maar hoe komt iemand erbij om op klompen de Kilimanjaro te beklimmen? Fred: ”Mensen denken vaak dat klompen niet lekker zitten en dat ze niet voldoen aan de hoge eisen die we tegenwoordig van schoenen hebben, laat staan die van bergschoenen. Ik wilde het tegendeel bewijzen. Het plan om de Kilimanjaro te beklimmen was er sowieso al, maar ik dacht: ik ga daarbij meteen een statement maken. Ik doe het op klompen! Toen de berggids mijn houten schoenen zag, schrok hij. Hij had er eerst helemaal geen vertrouwen in. Ik heb wel reserveschoenen meegenomen, maar die heb ik nooit nodig gehad!”
Klompenmaker
Fred is zo gek op klompen, dat hij vroeger zelfs klompenmaker wilde worden. ”Ik probeerde in de leer te gaan bij Zoeterwouder Koos Vreeswijk. Hij maakt de klompen nog met de hand. Helaas lukte het me niet om in de leer te gaan, maar ik ben altijd een groot liefhebber gebleven.” De klomp past ook in deze tijd waarin we meer letten op het milieu en duurzaamheid, vertelt Fred.
Mijn klompen worden van natuurlijk materiaal gemaakt, namelijk van lokaal hout dat ook nog eens heel snel groeit. Ze zijn dus heel milieuvriendelijk, als ze eenmaal versleten zijn kun je ze bij wijze van spreken gewoon in de natuur achterlaten. Als vegetariër draag ik ook liever geen leer, dus daarom is een houten schoen een extra uitkomst!”
Minder blaren
Fred en zijn twee tienerdochters Fientje en Hanne hebben de Kilimanjaro in 7 dagen beklommen. ”De laatste etappe van de tocht was het zwaarst. ’s Avonds om elf uur werden we wakker gemaakt en begonnen we aan de klim van 4800 meter hoogte naar 5895 meter hoogte. Dat ging echt voetje voor voetje, er was ook nog eens een sneeuwstorm gaande. We bereikten de volgende dag, laat in de ochtend, eindelijk de top.” Tijdens het lopen was het flink afzien, vertelt Fred. ”We hadden last van hoogteziekte. Daardoor werden we misselijk en duizelig. We moesten elke tien minuten pauze houden.” De klompen bleken echter allerminst een probleem te zijn. ”Mijn dochters hadden bergschoenen aan, maar die hadden meer blaren dan ik. Het lopen op klompen ging hartstikke goed, ze konden alles aan. Ik moest alleen af en toe oppassen dat ze niet bleven steken tussen de rotsen.” Mijn reserveschoenen heb ik nooit nodig gehad.
Fred en zijn dochters op de bergtop (Privéfoto Fred)
Van jungle tot sneeuwlandschap
Fred heeft met zijn houten schoenen dus alle landschappen op de berg getrotseerd: de savanne, de jungle, de sneeuwtoppen… Ook de temperatuur liep flink uiteen. ”We hebben in één week temperaturen van 40 graden tot – 20 graden meegemaakt. ’s Avonds sliepen we in bergkampen, dat was allemaal heel goed geregeld. We hadden een tent en er werd zelfs voor ons gekookt door de gids en zijn personeel. Risotto, pasta, pannenkoeken… Het was verbazingwekkend wat zij allemaal voor elkaar kregen.”
Zo vader, zo dochter
Inmiddels is Fred weer teruggekeerd naar de Leidse regio. Hij is getogen in Zoeterwoude en woont tegenwoordig in Stompwijk. ”Maar het liefst ben ik in Leiden. Daar gaan mijn vriendin en ik uiteten, naar de bioscoop of het theater en hier gaan m’n kinderen naar school.” Hoe Freds omgeving het vindt dat hij altijd op klompen loopt? ”Mijn vriendin schaamt zich wel eens, maar daar trek ik me niets van aan. Ik vind dat we als Nederlanders trots moeten zijn op de klomp. Het is ons erfgoed en het is bovendien gewoon een hele goede schoen! Gelukkig heb ik ook bijval binnen het gezin: mijn dochter Hanne draagt nu ook klompen.”
Al voor het vijfde jaar op rij kunnen mensen op 5 mei door heel Nederland aansluiten bij de Vrijheidsmaaltijden. Ze hebben één gemeenschappelijk doel: een bijzondere ontmoeting aan de eettafel, waarbij de thema’s vrijheid en onvrijheid centraal staan. Onderwerpen die bij uitstek geschikt zijn om op Bevrijdingsdag te bespreken. De Vrijheidsmaaltijden worden mogelijk gemaakt door Vfonds.
Dit jaar is het voor het eerst dat Stompwijk hieraan mee gaat doen. Immers, vrijheid moet gevierd worden. De handen zijn in elkaar geslagen met Stompwijk ’92 waar ‘vroeger’ de vrijheid ook zo uitbundig gevierd kon worden, toen we nog in het rijke bezit waren van een Oranjevereniging.
De kantine is hierin een uitstekend gastlocatie voor meerdere doeleinden. Op de eerste zondag van de maand mei wordt voor de 31e keer de Elfdorpentocht gehouden, met mooi weer trekt dit heel veel fietsers aan. Zij strekken de benen op de pedalen voor afstand variërend van 25 km tot 160 km. Het leuke is dat de Toerclub op visite komt bij de andere verenigingen binnen het dorp. Een goed voorbeeld van samenwerken. Deze dag wordt het dus een komen en gaan van mensen.
Tijd om stil te staan bij oorlog en vrede. Waar denken we aan?
Een samenzijn met geïnteresseerden in de bestuurskamer van de vereniging. Hier passen veel mensen in, toch willen we graag een inschatting maken. Het zou fijn zijn als u zich hiervoor aanmeldt bij Petraoliehoek@gmail.com
We starten daar rond de klok van 12.00 uur met koffie en wat lekkers. Er wordt een voordracht gehouden, waar nog aan gewerkt wordt om de herinnering levend te houden om herhaling van de geschiedenis te voorkomen. Misschien een advocaatje en aansluitend een kopje vrijheidssoep. Gebaseerd op oma’s soep met een Aziatisch vleugje. Hier later meer over.
Om 14.00 uur wordt de muziek opgestart door Alfons Belt en dit wordt afgewisseld met optredens van de Spods, met Ed Drums, Frans Zang, Guus Slaggitaar, Nico Leadgitaar, Robert Bas.
Ze zeggen zelf:
Het is de passie voor de rockmuziek en het plezier in het spelen die ons bij elkaar brengt. Wij spelen met veel plezier en enthousiasme en werken hard aan een veelzijdige playlist. Ga uit je dak op de rock klassiekers, maar laat je ook verrassen door de minder bekende rock pareltjes, van toen en nu!
Muziek verbindt! Eind van de middag zijn alle fietsers binnen en de vrijheidsmarkten bezocht en kan het feest beginnen met een biertje, wijntje en een kopje vrijheidssoep. Leuk, als je erbij bent.
Rijkswaterstaat gaat de Jan Dirksesloot in Stompwijk natuurlijke oevers geven. Er wordt daartoe 2410 kubieke meter grond afgegraven en afgevoerd. De Jan Dirksesloot ligt recht achter het duikertje links van de twee bosjes, waar de meesten van ons hebben leren schaatsen.
André reageert vanuit Brazilië:
In onze tijd het ‘Grote Bos’ en het ‘Kleine Bos’! Het duikertje is wat vroeger de Sluis was? Hoe zijn de oevers van die sloot dan nu?
Jan reageert vanuit Alphen aan den Rijn:
In 1641 is de Westeindsche polder ontstaan door samenvoeging van 9 kleine polders. Voor die tijd was de Jan Dirksche sloot de grens tussen twee van die kleine polders. Deze sloot was toen dus aan weerszijden bedijkt en sloot aan op de Stompwijkse Vaart. Door de samenvoeging in 1641 kon het peil van de sloot omlaag en waren de dijken niet meer nodig. Voor de boeren werd toen een sluis gebouwd zodat zij per boot nog bij hun land konden komen.
Dit laatste komt vast van Wikipedia.
Ook interessant:
De Westeindsche polder liep oorspronkelijk tot aan de Weezensloot. Die was bedijkt door wat nu bekend is als de Zustersdijk. Rond 1850 brak die dijk door en het gat kreeg men niet meer dicht. De oplossing was toen het graven van een Nieuwe Vaart. Vanaf toen sprak men van de Groote Westeindsche Polder en de Kleine Westeindsche Polder. Die laatste is pas rond 1900 weer droog gemaakt door “het watermachien”.
Mijn buurvrouw, Gerda Bolhaar, is half januari verhuisd naar “Het Gouden Hart”, waar zij zorg op maat krijgt. Het afgelopen weekend heeft zij een andere kamer gekregen waar meer ruimte is voor haar en voor bezoekers. Haar gezondheid gaat helaas verder achteruit.
Wilt u haar nog een kaartje sturen of een bezoekje brengen, dan is haar nieuwe adres:
Heb je wel eens een document toegestuurd gekregen die je vervolgens niet kon openen? Bij verder onderzoek blijkt dit een ODT-bestand te zijn. Maar, wat is dit en hoe kan je het alsnog openen?
Wat zijn ODT-bestanden?
ODT is een bestandstype: een manier hoe een document op de computer is opgeslagen. De bestandstype laat zien of het om een foto, een presentatie of een schrijfdocument gaat. Elk programma kent zijn eigen bestandstype. Zo wordt er bij het opslaan van foto’s vaak het bestandstype JPG of PNG gebruikt. Dit hangt af van de kwaliteit waarmee de foto opgeslagen wordt.
Voor schrijfdocumenten wordt het bestandstype DOC of DOCX veelal gebruikt. Dit zijn documenten met stukken tekst die gemaakt zijn in het programma Microsoft Office Word. Doordat Microsoft hun focust verlegd heeft naar Microsoft Office 365, moet er eerst een abonnement afgesloten worden om deze tekstverwerker te mogen gebruiken. Hierdoor is men opzoek gegaan naar alternatieven.
De alternatieven voor Microsoft Office Word is OpenOffice en LibreOffice. Deze twee varianten zijn gratis te downloden en te gebruiken op Mac en Windows computers en de meeste smartphones en tablets. Zodra documenten uit één van deze twee programma’s worden opgeslagen, wordt het bestandstype ODT gebruikt: Open Document-Tekst.
Het kan gebeuren, als je Microsoft Office Word of Microsoft Office 365 gebruikt, dat documenten automatisch in het ODT-bestandstype worden opgeslagen. Dit heeft te maken met de instellingen binnen het Microsoft-programma. Deze kunnen aangepast worden onder ‘Opties (onder het menu Bestand) –> Opslaan –> Bestanden opslaan in deze indeling:’. Wijzig de indeling van ‘OpenDocument-tekst (*.odt)’ naar ‘Word-document (*.docx)’ – zie ook de afbeelding op de volgende bladzijde.
Wat is het verschil tussen Microsoft en Open Office?
De kosten zijn eerder al kort aangehaald. Microsoft wil geld verdienen met de verkoop van hun producten. Mocht je hun programma op meerdere computers willen gebruiken, dan zou je zomaar tegen extra kosten kunnen aanlopen. Open Office daarentegen zijn ontwikkeld door ontwikkelaars met het oogpunt hun programma’s volledig gratis beschikbaar te stellen.
Een ander groot verschil is dat Microsoft een geweldige Cloud-oplossing kent. Dit maakt het makkelijker om documenten op te slaan, te delen, samenwerken en te presenteren. De Open Office programma’s kennen vaak geen vergelijkbare opties. Naast deze en vele andere verschillen, is er ook een groot verschil in functionaliteiten en het gebruik. Bij de gratis producten zijn deze beperkter.
Alternatieven?
Microsoft kent echter twee alternatieven. Het eerste alternatief is de Cloud-oplossing van Microsoft zelf. Heb je een Microsoft-account, dan kan je inloggen op www.onedrive.com. Dit is een online opslagplaats bij Microsoft. Via OneDrive kan gebruik gemaakt worden van Microsoft Word. Echter, de functies binnen OneDrive zijn beperkter dan de betaalde Microsoft Office variant.
Het tweede alternatief is WordPad en staat standaard geïnstalleerd op elke Windows-computer. Door in het Start-menu te zoeken naar WordPad, kan het programma gevonden worden. Tekst die in dit programma gemaakt zijn, worden opgeslagen met het RTF-bestandstype (Rich Tekst Format) en kunnen door de meeste tekstverwerkers geopend worden.
ODT-bestanden openen op je smartphone of tablet
Op smartphones en tablets worden ODT-bestanden vaak niet herkent. Om dit probleem op te lossen, kan het programma Microsoft Word uit de App-store of iCloud geïnstalleerd worden. Ook bestaan er Apps van OpenOffice die deze documenten kunnen openen en bewerken. Een alternatief is het document eerst op te staan in OneDrive om vandaaruit het document te openen.
Mocht geen van deze stappen helpen, kan je altijd vragen of het bestand opnieuw toegestuurd wordt in DOC, DOCX of PDF-formaat. Voor het aanleveren van kopij aan de Dorpsketting, wensen wij altijd dat tekst in DOCX-formaat wordt aangeleverd.
Mocht je zelf computervragen hebben. . .
Vond je dit een leuk artikel en heb je zelf ook een computervraag? Stuur deze dan naar redactie@dorpsketting.nl (voor maandag 16 uur) of vul het contactformulier in op www.stompwijk.nl.
Alles goed? Ik denk van wel! Zeg, wat Ik me nog heel goed kan herinneren, is dat ik een keer een boek van een of andere schrijver in handen had, waarvan zijn verhaal met deze zin begon:
“Roze Anjers had ik meegebracht, toen ik even aanwipte bij Ella, om de vriendschap niet al te lang aan haar lot over te laten!” enz…! Deze regel heb ik altijd onthouden, omdat ik destijds voor het eindexamen van de Kweekschool (PABO), heel wat boeken moest lezen en ik deze zin uit dat boek zo prachtig vond, dat ik die nooit meer ben vergeten! Waarom schrijf ik dit?
Nou, omdat ik hetzelfde heb gedaan als die schrijver, bij mijn bezoekje aan Annie en Keesje! Door de grote paasdrukte hebben wij elkaar weinig gesproken, dus wou ik eveneens onze vriendschap niet laten verslappen, stapte toen op de fiets met een leuk bosje bloemen en wipte ook even aan huis bij oma, opa en die lieve schatjes van mij. Echter, het waren geen roze anjers, maar heel gewone blauw gele vergeet-me-nietjes! De kinderen kwamen al naar mij toegesneld en ontfermden zich over de bloemen. “Die bloemen krijgen een plekje in ons gebedshoekje” zei Keesje. “Neen, hoor ze zijn ook voor opa en oma” sprak Annie op wijze toon! “Weet je wat?” kwam ik als scheidsrechter ertussen, “we splitsen het bosje gewoon!” Gelukkig was iedereen daarmee eens en even later konden ze met z’n allen genieten van een mooie vaas met bloemen op tafel in de woonkamer en een tweede in het gebedshoekje! “Opgelost!” zei opa opgelucht! “Nou, even wat anders!” zei ik. “Hebben jullie het Palmpaas-verhaal nog kunnen vinden en hoe is het gegaan met jullie Palmpaasstokken?” vroeg ik zeer belangstellend!
“Ja, dat is goed gelukt!” zei Annie. “We hebben het verhaal gevonden. De Here Jezus was blij met de mensen die uit vreugde met palmtakken zwaaiden, maar was wel heel boos op de mensen die de tempel zomaar gebruikten, om dingen in te verkopen! Geen wonder dat Hij ze heeft weggejaagd uit de tempel. Dat is net als een kerk, het Huis van God! Daar moet je met eerbied mee omgaan!” Keesje vertelde ook dat hij en Annie samen de stokken naar mensen in een tehuis hadden gebracht en dat die mensen daar heel vrolijk van zijn geworden! “Maar, ik heb een vraag,” zei Keesje en vroeg aan opa: “Opa, geloven de mensen wel dat de Here Jezus is opgestaan uit het graf en dat hij weer leeft?” “O,” zei opa, “dat doet me denken aan het verhaal van de ongelovige Thomas!”en begon te vertellen”: “De Here Jezus was een paar keer verschenen bij zijn apostelen, maar Thomas was er niet bij. Natuurlijk vertelden de apostelen dit aan Thomas, maar hij wou het niet geloven en zei: “zolang ik Jezus en Zijn wonden niet met eigen ogen kan zien en voelen, dan geloof ik dat niet!” Een andere keer was Jezus weer plotseling in hun midden, terwijl alle deuren op slot waren, omdat de apostelen bang waren voor de soldaten. Thomas zat deze keer ook in de zaal en Jezus keek naar hem en zei: “Thomas, kom hier en kijk naar Mij. Je mag Mijn wonden voelen!” Dat deed Thomas ook en riep opeens: “mijn Heer en mijn God!” “Ja!” zei Jezus, “nu geloof je wel, omdat je Mij hebt gezien! Er zijn heel veel mensen, die Mij nooit zullen zien en toch geloven! Zulke mensen zal Ik heel speciaal zegenen! Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven!”
Opa stopte met vertellen, “volgende keer verder, maar weet dat het heel belangrijk is, om te blijven bidden voor het behoud van het geloof van de mensen!” “Mooi gedaan opa!” zeiden Annie en Keesje tegelijk! Dat vond ik ook, maar omdat ik nu weer naar huis moest, liep ik al naar buiten, toen Keesje mij plotseling terug riep: “Kom, wacht eens even, ik heb nog een klein vraagje en dat is: Hoe is het met ” DE-JUF-YVONNE-KETTING” afgelopen?”
“O ja, dat is waar ook, daar moet ik inderdaad nog wat over zeggen! Tja, ik denk dat het anders is gegaan, waardoor zoals blijkt, het resultaat van de creativiteit van de kinderen, het krantje niet meer heeft bereikt!” “Ja”, antwoordde opa, want ik heb het zelf op de film gezien, hoe hard de kinderen hebben gewerkt! Ze hebben juf Yvonne echt in de bloemetjes gezet met prachtige knutselwerkjes, bloemetjes van papier enzovoorts!” Oma vulde aan: “Hoe dan ook, oproep of niet, dat mocht de pret niet drukken! Het doel om de juf extra te verwennen, was zeer zeker bereikt! Kanjers hoor!” “Inderdaad!” beaamde opa! “Zowat het hele dorp was aanwezig tijdens de receptie. Het was gewoon: “De – levende – en– levendige – juf -YVONNE-Ketting”
Ik hoorde opa nog zeggen: “Juf Yvonne straalde zo en zoals ze zelf zei: “Wat ben ik toch dankbaar en blij!”
“Lieve Annie en Keesje, het enige wat ik nog kan zeggen is: daar heb ik niets meer aan toe te voegen, want daar gaat het toch om?” “Jaaaaaa, jaaaaaaa,” riepen ze en dansten met hun handen omhoog in het rond! Ik pakte mijn fiets, zwaaide naar hen en reed fluitend naar mijn volgende afspraak!
Ja lieve kinderen, dat was ’t! Het was leuk weer even bij Annie en Keesje te zijn! Jullie hebben het allemaal gelezen, dus daar laat ik het nu echt bij, maar….. toch eerst even dit:
*Vertel eens wat:
– Hoe hebben jullie al die feestdagen ervaren?
*Creatief bezig zijn:
– Maak gebedjes over geloven en blijf bidden voor: Geloof, Hoop en Liefde!
Zodat er vrede onder de mensen kan komen, om van elkaar te houden!
*Muziek:
Liedje over geloven. Tik in op YouTube:
– Als je gelooft ( Beth Shalom )
– Het tweede liedje is: Thomas, Thomas, geloof je het niet.
(liedjes rond de Bijbel – Annet Pater)
Ja lieve kinderen, dat was het ook weer, Gods zegen en……..tot de volgende keer!
