Oud Stompwijkse Christine Teunissen gaat de Senaat in

Christine Teunissen is met haar 29 jaar het jongste lid van de Eerste Kamer. Ze wil de Eerste Kamer moderniseren.

Christine is sinds vorig jaar fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren in de Haagse gemeenteraad. Ze gaat deze functie combineren met haar komend lidmaatschap van de Eerste Kamer.

Christine gaat werken met collega-senatoren met een gemiddelde leeftijd van 58 jaar. Maar dat is voor haar geen enkel probleem. ‘Mensen hebben mij wel gevraagd wat een jonge vrouw in de Eerste Kamer wil. Ik kan daar maar een antwoord op geven: revolutie. Ik breng de gemiddelde leeftijd flink omlaag en dat is goed. Het is juist mooi als mensen met verschillende achtergronden en leeftijden in de Eerste Kamer zitten.’

Toch keek haar omgeving wel een beetje raar op van haar keuze. ‘Mijn vrienden moesten wennen aan de term ‘senator’. Ik zelf ook trouwens. Senator klinkt toch anders dan gemeenteraadslid.’

Teunissen wil dat wetten voortaan weer inhoudelijk getoetst worden in de Eerste Kamer. ‘Je ziet nu dat er aan de andere kant, in de Tweede Kamer deals gesloten worden. De debatten in de Eerste Kamer zijn daarom niet meer dan een schijnvertoning want de uitkomst staat al vast. Wij willen de inhoudelijke toetsing weer terug.’ Eerste Kamervoorzitter Ankie Broekers-Knol is blij met de komst van een jong kamerlid als Teunissen. ‘We vertegenwoordigen het Nederlandse volk en daar horen oude mensen bij maar ook jonge.’

Toch is er volgens haar niets mis met de hoge gemiddelde leeftijd van de senatoren. ‘Het grootste deel van de bevolking is van die leeftijd. Bovendien hebben zij veel ervaring en kennis op veel verschillende terreinen. Daar doen wij ons voordeel mee.’

Op 9 juni wordt de nieuwe Eerste Kamer geïnstalleerd.

Naar: Omroep West 27-05

Huisartsenpraktijk A.J. Barendse

De afgelopen weken bereikte mij meerdere keren een bericht, dat ik als huisarts van de Stompwijkse huisartsenpraktijk zou gaan stoppen.

Niets is minder waar!!!!

Waar, wanneer en door wie dit onjuiste verhaal is verzonnen en wereldkundig is gemaakt is voor mij een raadsel.

Wel kan ik u verzekeren, dat ik ernaar zal streven om tot 2019 als huisarts voor de bewoners van Stompwijk en Zoeterwoude te blijven werken en dat ik zorg zal dragen voor goede opvolging zodat ook in Stompwijk de huisartsenzorg gewaarborgd blijft.

Met vriendelijke groet,

Albert Jan Barendse,

Stompwijksehuisartsenpraktijk

V.P. huisartsen erkende praktijk

Buurtschap Drie Molens te gast bij Jacqueline en Jan van der Krogt

Een interessante lezing over de nieuwe Driemanspolder

Buurtschap Drie Molens hield afgelopen zaterdag een druk bezochte bijeenkomst in de tuin van Jacqueline en Jan van der Krogt. Onder het genot van een hapje en een drankje kon iedereen weer even bijpraten en kennismaken met drie nieuwe bewoners(echtparen) van het buurtschap.

De heer Paul Hollander, projectleider van de nieuwe Driemanspolder van het waterschap Rijnland, hield een interessante lezing over de totstandkoming van de nieuwe polder en met name over het zogenaamde laarzenpad dat van het tunneltje bij Leidschendam naar de achterste molen en de nieuwe polder wordt aangelegd. Dit project is slechts een klein onderdeel van het grote geheel en zal pas worden gerealiseerd als dit nieuwe natuurgebied de voltooiing nadert. Men hoopt eind volgend jaar met de werkzaamheden te beginnen maar door  enkele onteigeningsprocedures kan dat wel een jaartje later worden. Het is in ieder geval de bedoeling dat project in 2020 zal zijn voltooid. De kosten  zijn ruim 100 miljoen maar dan krijgen we ook wat: fietspaden, wandelpaden, ruiterpaden, bootjes verhuur kortom prachtige recreatie mogelijkheden.

De aanvankelijke gedachte, bij veel omwonenden, dat dit gebied een overloop moest worden voor het overtollige regenwater van de wijk Leidschenveen is niet juist. De aanleg  heeft meerdere redenen: recreatie, een groene buffer tussen de bebouwingen van Den Haag, Zoetermeer en Leidschendam maar vooral een overloop voor het overtollige water in de omgeving van Stompwijk. Daarvoor wordt vanaf de Zoetermeerseplas een kanaal gegraven met twee stuwen waardoor het overtollige regenwater naar de Driemanspolder kan worden afgevoerd. Nabij de nieuwe rotonde in Stompwijk is daarvoor nu al een brug aangelegd.

Al met al was het een interessante uiteenzetting waarbij ook vele vragen van de omwonenden  werden beantwoord.  En dat alles in een prachtige tuin met een heerlijk hapje en een drankje. Het kon niet mooier. Jammer dat de afwezigen niet even de moeite namen hun absentie te melden.

Richard Kaan

I have a dream… Le Dakar!

Nadat ik in 2007 en 2008 deel uitmaakte van het Rallyteam van Ginaf Rally Power, is het na anderhalf jaar voorbereiding dan eindelijk zover. Een eigen Rallyteam “van Velsen Rally Sport” is afgelopen week opgericht. Ik ben nu druk bezig met het samenstellen van het team, zodat we met de juiste mensen het avontuur in Zuid Amerika aan kunnen gaan.

Na een zoektocht naar sponsors was het dan zover, de rallytruck kon worden gekocht. We gaan rijden met een Ginaf met onafhankelijke wiel ophanging en een Caterpillar C18 motor (ongeveer 1000PK). Als we het sponsoraantal nog verder kunnen uitbreiden, kunnen we in oktober als test de rally van Marokko gaan rijden. Vervolgens is de Préproloog in Valkenswaard op het Eurocircuit, waar alle Dakardeelnemers zich voorstellen aan het Nederlands publiek (35000 bezoekers).

Eind november zal de rallytruck via Le Havre worden verscheept naar Peru. Zelf zullen we eind december naar Zuid Amerika vliegen. Op 3 januari is de start in Peru, dan zullen we proberen via Bolivia naar Argentinië te gaan waar op 16 januari de finish in Rosario hopen te halen. Dit zal nog een flinke strijd gaan worden. Bij de Dakarrally van 2015 kwam slechts 55% van de deelnemers over de eindstreep…

Maar voor die tijd moet er nog heel veel gebeuren. De truck moet klaargemaakt worden (ongeveer 600 uur werk), de conditie moet op peil gebracht worden dus dat worden veel uurtjes in de sportschool.

De dorpskettingredactie heeft mij gevraagd om af en toe een stukje hierover te schrijven. Dat zal ik ook doen! Verder zijn wij te volgen op onze site: www.vanvelsenrallysport.nl

Aad van Velsen

Roparunteam 178 MCH en Bronovo bedankt Stompwijk

Afgelopen weekend was het zover, de start van de Roparun in Parijs. Na maanden van voorbereidingen, vergaderingen en acties, ging dit gigantische evenement met meer dan 300 teams beginnen. Ons team bestond uit 27 man: 8 lopers, 6 fietsers, 4 cateraars, 2 masseurs, 4 chauffeurs, 2 navigators, 1 technische ondersteuner.

Vrijdagochtend zijn we met een touringcar en 2 kleine busjes op weg gegaan naar Parijs, waar zaterdagmiddag in één van de buitenwijken, de start zou zijn. We waren allemaal gespannen en vooral ik was onzeker. Twee weken voor de Roparun was ik namelijk geblesseerd geraakt aan mijn achillespees en had hierdoor rust moeten houden. Het was dus de vraag hoever ik zou komen.

Om 16.02 uur mocht ik voor ons team gaan starten. Onder harde opzwepende muziek en aanmoedigingen van vele Roparunners, stond ik daar nerveus te trappelen. De eerste shift duurde 6 ½ uur, waarbij we om de 2 km van loper wisselden. Je werd begeleid door 2 fietsers, eentje voor (met navigatie) en eentje achterop. De 3 andere lopers zaten in een busje met de reservefietser. Het tempo lag nog hoog, rond de 12 km per uur. Na 73 km werden we afgewisseld door team 2. Zij werden vanaf het nieuwe basiskamp door een ander busje naar de wisselplek gebracht. Met portofoons en telefoons verliep de wisseling meestal vlekkeloos.                                                         

Terug in het nieuwe basiskamp om 23.30 uur, werden we goed verzorgd met soep, een broodje knakworst, een warme douche en een heerlijke massage. Het kamp werd ondertussen afgebroken en de touringcar vertrok naar onze nieuwe basis 1 uur verderop. Na 1 ½ geslapen te hebben, werden we plotseling wakker gemaakt. Over 15 minuten moesten we vertrekken. Team 2 was super snel en liep ruim voor op schema. Hardloopkleding aan, toilet bezoek en met een kop thee en een bakje kwark, sprongen we het busje in, op weg naar de wisselplek.

En zo begon ik zondagmorgen 03.45 uur aan onze tweede shift van ruim 70 km. Dit bleek de zwaarste etappe te zijn met heel veel heuvels. Mijn achillespees begon te protesteren, maar vooral ook mijn knieën werden halverwege wat pijnlijk en stijf. Het tempo was iets gezakt naar 11,5 km per uur. Van 20.00 tot 8.00 uur werden er ook verlichte hesjes gedragen. Het was een prachtig gezicht om door de heuvels een stroom van lichtjes te zien dansen. Allemaal op weg naar Rotterdam.                             

Om 11.00 uur kwamen we kreunend en steunend terug op ons basiskamp bij een zwembad. Ook toen werden we weer op en top verzorgd. Daarna wat doezelen, maar met 8 mensen lepeltje-lepeltje slapen, al rijdend en schuddend in een touringcar, viel echt niet mee.

Volgens velen zou de derde shift om 16.00 uur de zwaarste zijn. Wij hadden daarom de loopafstand verkort naar 1,5 km. Mede hierdoor verliep deze etappe gelukkig probleemloos. Om 22.00 uur werden we weer gewisseld en  konden we terug naar het basiskamp. Daar aangekomen, bleek er geen douche aanwezig te zijn. We moesten dus vies en plakkerig onze slaapzak in. Gezien de stijve en pijnlijke benen, hadden we wel behoefte aan een massage. De masseurs besloten daarom ons te behandelen tijdens de busrit van bijna een uur. Een lastige en onfrisse klus voor hen! Later bij een sporthal konden we douchen en stond er weer macaroni voor ons klaar. Om 1.00 uur doken we zo voor  1¼ uur schoon de slaapzak in. Toen wist ik niet meer of ik dit nog wel leuk vond.

Om 3.00 uur stonden we moe aan de start voor de laatste etappe. Gelukkig waren we in België en was het parcours vlak. Tijdens deze etappe kwamen we door dorpen die geheel versierd waren met slingers, ballonnen en aanplakbiljetten. Vele mensen stonden langs de route, hingen uit het raam of stonden in hun badjas op straat. Toen we de Nederlandse grens over gingen, werd het nog gekker. Overal was muziek en in een aantal dorpen leek het wel carnaval. Rode lopers lagen uit, finish poorten en bruggetjes waren gebouwd, handtekeningen werden gezet. Overal stonden mensen te applaudisseren en je te bedanken. Het was bijzonder en hartverwarmend. Ik moest soms wel een traantje wegpinken.

Om 9.30 uur werden we voor de laatste keer afgewisseld en juichend binnengehaald door het hele team. We konden douchen bij een jachthaven en vertrokken na het eten naar Rotterdam. Bij de Daniël den Hoed Kliniek zijn we afgezet. Samen met een aantal andere teamleden, zouden we ons daar aansluiten bij team 2, om de laatst 3½ km samen naar de finish te lopen. Emotioneel was dit wel, want daar, bij de Daniël den Hoed Kliniek, stonden patiënten en familieleden om ons te bedanken. Rond 14.15 uur kwamen we hand in hand aan op het Wilhelminaplein voor de Erasmusbrug, waar de tijdfinish was. Ik vloog die laatste kilometers, had nergens meer last van, het ging allemaal vanzelf. Toen nog de wandeling over de Erasmusbrug en daarna de huldiging op de Coolsingel, waar vrienden en familie op mij stonden te wachten.                                                                                                                  

Het was een onbeschrijfelijke, mentaal en lichamelijk loodzware ervaring. Maar ik had het voor geen goud willen missen!

Bij deze willen mijn teamleden en ik Stompwijk nog enorm bedanken. De collecte heeft namelijk een ontzettend mooi bedrag opgeleverd van € 1135,—. Daar zijn wij iedereen erg dankbaar voor!                  

In totaal hebben we als team meer dan € 17.000,— opgehaald. Het bedrag van alle teams samen is ruim € 2.000.000. Een goede bijdrage voor de zorg aan patiënten met kanker.

Bedankt en misschien tot volgend jaar!                  

Groetjes, Bonita van Vliet

Gevonden

Sinds een week staat er een herenfiets bij de brug aan de Huyssiterweg.

Deze is nu door mij naar binnen gehaald, bent u de eigenaar? Bij goed aantonen dat hij van u is krijgt u hem terug.     

Jan de Bruin

Rabobank Sponsorfietstocht 2015

Als startschot van de fusiebank organiseren Rabobank Groene Hart Noord en Rabobank Rijnstreek dit jaar voor het eerst samen de jaarlijkse fietsdag. Op zondag 28 juni 2015 kan iedereen geld bij elkaar fietsen voor de clubkas.

De Rabobank Sponsorfietstocht biedt alle verenigingen en stichtingen in de regio de mogelijkheid om een sponsorbijdrage bij elkaar te fietsen. Iedereen kan meefietsen; klanten, leden, ouders, opa’s, oma’s, broertjes, zusjes, van jong tot oud, van recreatief tot professional. In 2015 kunnen fietsers kiezen uit verschillende afstanden, routes en startpunten. De te rijden afstanden zijn 20, 40, 60 en 100 kilometer.

Bijdrage aan de lokale samenleving

In onze regio is het verenigingsleven enorm actief. Om dit te ondersteunen en haar maatschappelijke betrokkenheid te tonen zet de Rabobank zich graag in. Door het organiseren van de Rabobank Sponsorfietstocht leveren we met elkaar een bijdrage aan het realiseren van een droom of wens van één van de vele verenigingen. Verenigingen, sportclubs, stichtingen, koren, fanfares, buurtinitiatieven en welzijnsorganisaties: allemaal kunnen zij meedoen aan de Rabobank Sponsorfietstocht.

Stompwijk helpt Nepal

Mei was de actie-maand van Stompwijk helpt Nepal. We zijn ontzettend trots en dankbaar om aan jullie te kunnen melden dat we met elkaar het geweldige bedrag van € 17.806,20 hebben ingezameld! Dat hadden we nooit durven dromen. De mensen in Nepal zijn jullie allemaal enorm dankbaar.

Ilse en Mariska spraken elkaar vlak na 25 april, de dag van de aardbeving in Nepal. Het gevoel dat we iets moesten doen was overduidelijk. Het begon met allerlei kleine ideetjes, maar langzamerhand groeide het uit tot het organiseren van een minifestival. Heel Stompwijk heeft zich van haar beste kant laten zien. En ook allerlei mensen van daarbuiten!

Een speciaal woordje van dank gaat uit naar Mechanisatie- en constructiebedrijf Blijleven uit Pijnacker, Stichting Kringloop de Stal en Stichting Amigos die prachtige schenkingen hebben gedaan. Maar ook alle kinderen die auto’s hebben gewassen, hun spaarpotjes hebben leeggemaakt en alle kleinere bijdragen waarderen we enorm. Bloemsierkunst De Passie en Sportmassage praktijk Tini en Mike Lansbergen, VrouwActief, de mensen die de Polderdag, de Elfdorpentocht en de Wandeltocht Rondom Stompwijk hebben georganiseerd, bedankt voor jullie enthousiasme. 

Ondertussen is er geld overgemaakt en op de juiste plekken terecht gekomen. Portal Bikes is een lokale organisatie die golfplaten gebruikt om regentijdbestendige shelters van te maken. Shelter betekent onderdak, het is een tijdelijke woonvoorziening. Met onze donatie kunnen we 48 shelters laten bouwen in de ernstig getroffen provincie Kavre, vlakbij Kathmandu. De shelters bieden onderdak aan bijna 400 mensen. Deze mensen komen droog de regentijd door, een belangrijke basisvoorwaarde om gezond te blijven en hun leven weer op te pakken. De golfplaten kunnen ze – als hun huis af is – gebruiken als dak.

Ook in het dorpje Chhinkha in Oost-Nepal is geld aangekomen. Zo ontvangt boer Maila – van wie het vee is weggespoeld door een aardverschuiving – geld voor een nieuw waterbuffel om zijn land mee te bewerken. Daarnaast hebben we geld gestuurd voor drie gezinnen van wie hun huis onbewoonbaar is geworden. Zo kunnen zij weer bouwen aan hun toekomst. Twee prachtige eerste bijdragen.

Ilse inventariseert op dit moment andere mogelijkheden om het geld goed te besteden. Ilse is afgelopen zaterdag vertrokken naar Kathmandu. Met tassen vol kleding, speelgoed en pennen. Ze zal verblijven bij haar goede vriend Bharat. Hij is sociaal werker en heeft een licentie om noodhulp te verlenen. Samen met Bharat zal ze een bezoek brengen aan Unicef en Children’s Art Museum Nepal, een project dat creatieve therapie gebruikt om traumatische ervaringen bij kinderen te helpen verwerken. We houden u op de hoogte.

Mariska en Ilse

Gratis af te halen:

Grindtegels: 70 stuks (60×40) en 10 stuks (50×50).

Telefoon: 06-18 59 68 65, Koos van Wissen

Gevonden:

Bos sleutels en zijde-achtige rose-witte sjaal. Deze attributen zijn gevonden tijdens/na afloop van de IJsclub wandeltocht.

Af te halen in Het Blesse Paard