Categorie archieven: ingezonden

Til er niet te zwaar aan           

 De carnaval is gelukkig weer voorbij.

Iedereen heeft haar of zijn masker weer afgedahaan,

om weer met beide benen op de grond te stahaan.

Heb begrepen dat er een hele mooie Carnavalsmis is geweest.

Onder Carnavaleske begeleiding van Pater Kortekaas,

koster Henk Granneman en Marianne Turk.

Prachtig optreden van The Old Princes in Harmony

onder professionele begeleiding van Dirigent Bram Soentjes.

organist Dennis en trompettist Stefan met hun sublieme

muzikale ondersteuning.

De kippenvel-stemmen van Sandra Paardekooper en 

uiteraard page Ingrid, prachtig.

De hele mooie stem van solist Marnix van Bemmelen,

wederom een een kippe…hanenvel-moment.

Achter de schermen heel hard gewerkt o.a. Nel Klyn,

Rienus en Fietje Odijk, Corrie en Antoon van Santen,

Lilia Klerks, Pedro Ammerlaan, Dion van der Burg,

De Nar zal ongetwijfeld een aantal namen vergeten zijn,

maar dat zal dan per ongeluk zijn gegahaan.

Prins Ruud de derde, Page Ingrid, Oppuh Wout,

Raad van Elf, de Koomers, kledingdames, fotografen, etc, etc. Super!

En…. misschien wel het allerbelangrijkste; U, als

kerkganger c,q, publiek. Van jong tot minder jong,

fantastisch dat jullie er in grote getale aanwezig waren!

Heb begrepen dat de vereniging er zeer vereerd mee was.

En ik, ik ben lekker weer de Toren in gegahaan,

naar mijn vriend, de Haan.

Ver van het dagelijkse leven vandahaan.

Til er niet te zwaar aan.

Carnaval, ik vond er weer helemaal niets aan.

De Nar

Redder in de nood……

Ooit was hij 46 jaar achtereen koster van de Stompwijkse Laurentiuskerk. Daarom wilde Adriaan Hilgersom vorige week nog één keer naar de carnavalsmis. Hij vond het geweldig, maar… de mis duurde wat langer dan gedacht. Iets té lang, althans naar de zin van de wachtende chauffeur van de speciale rolstoelbus. Hij maakte rechtsomkeer. Wie was de redder in de nood: Linda van Leeuwen. Zij deed deze spoedrit naar Zoeterwoude even tussen de bedrijven door. Topper. Kwam alles nog op zijn pootjes terecht.

Hartelijk bedankt, namens Adriaan Hilgersom

Dauwtrappen voor vroege vogels (met ontbijt!)

De natuur lijkt van slag, het voorjaar is buiten zichtbaar én hoorbaar. Wilt u met Wijk en Wouden mee met een vroege dauwtrapwandeling? Genieten van de vroege ochtendrust, de natuur, de omgeving en het omgevende boerenland?


Trek dan de stevige stappers aan en meld u aan voor dit dauwtrappen op zaterdag 9 maart. We gaan vroeg van start. En ook deze keer mét ontbijt. We gaan, deels over gras en door weilanden, een mooie wandeling maken in de polder. U komt op plekjes waar u wellicht nog nooit bent geweest. Er zijn qua afstand twee opties: de korte route (ca. 5 km) en een wat langere (ongeveer 7,5 km).

Verzamelen is om 7.00 uur bij Jeu de Boer (Galgweg 5, 2391MV Hazerswoude) en gaan direct van start. Na de wandeling staat in de stal een landelijk ontbijt klaar. We denken dat rond 10.00 uur te beëindigen.

Aanmelden kan tot 6 maart a.s. op wijkenwouden.penningmeester@gmail.com
Belangrijk voor alle belangstellenden: vol  is vol. Dus meld u snel aan. Voor leden gratis, niet-leden betalen 5 euro. Kom zoveel mogelijk op de fiets! Kleed u goed aan en vergeet uw laarzen niet. Bij extreme weersomstandigheden gaat deze excursie niet door. Ieder die zich opgeeft krijgt in dat geval bericht.

Zaterdag 24 februari, 14.00 uur Derby SJZ – Stompwijk ’92 duurt langer dan 90 minuten

Zaterdag gaat Stompwijk ’92 op bezoek bij SJZ. Een mooie kans om revanche te nemen voor de smadelijke 7-0 nederlaag op sportpark Meershorst eerder dit seizoen.

Hoewel SJZ aanzienlijk hoger op de ranglijst staat (5e) dan Stompwijk ’92 (10e) draait het bij de Zoeterwoudse formatie in 2024 absoluut niet. De drie in dit jaar gespeelde wedstrijden gingen allemaal verloren. Stompwijk ’92 begon 2024 weliswaar met een nipte 1-0 nederlaag tegen Nicolaas Boys, maar pakte daarna de volle winst tegen Roodenburg (3-1) en als complete verrassing werd FC Oegstgeest (nummer 2 op de ranglijst) in Stompwijk met 2-0 geklopt. Stompwijk ’92 lijkt dus klaar voor de clash tegen SJZ. De aftrap op sportpark Haasbroek is zaterdag om 14.00 uur.

Eerder al, om 12.15 uur, spelen zeventallen van SJZ en Stompwijk ’92 tegen elkaar. Het gaat om ‘vedetten-van-weleer’ die de 40 levensjaren ruim zijn gepasseerd. Volgens zeggen is de snelheid iets minder, maar zijn techniek en spelinzicht nog 100%.

Derde Helft

Dat in de kop van dit bericht staat dat de derby langer duurt dan 90 minuten heeft alles te maken met de Derde Helft. Na de wedstrijd begint in en rond het clubhuis de Derde Helft. Een gezellig festijn, ongeacht de uitslag van de wedstrijd, met de bekende zanger Danny Plezier, Disco LT Sound en natuurlijk de Food Corner met speciale Derde Helft-broodjes.

Kortom: zegt het voort en zorg dat je erbij bent!

Historie

Zaterdag is het de 24ste editie van de wedstrijd tussen SJZ en Stompwijk ’92 – wedstrijden tussen SJZ en Stompwijkse Boys niet meegerekend.

Hoewel de ‘nieuwe’ club bestaat sinds 1992 was de eerste regioderby pas op 10 oktober 1999. In Zoeterwoude werd het 2-2, in Stompwijk won de thuisclub met 3-2.

SJZ is het meest succesvol want van de 23 tot nu gespeelde derby’s won SJZ er 12, Stompwijk ’92 zegevierde 9 keer en slechts twee keer kwam er geen winnaar, maar konden de toeschouwers wel meerdere keren juichen: 2-2 en 3-3.

Doelpunten

Met 46 doelpunten is SJZ het meest trefzeker met een gemiddelde van exact 2 per derby. Stompwijk ’92 scoorde 35 maal en heeft in Nick Ammerlaan de man met de meeste derby-doelpunten achter zijn naam: 8, gevolgd door Toby van Marwijk met 6 en Enrico Geus ook met 6 treffers tegen SJZ.

Topscorer namens SJZ is Ron Belt met 6 doelpunten. Vier daarvan scoorde hij op 1 oktober 2000 en alle vier met het hoofd. Ron Belt is overigens een kleinzoon van de in Stompwijk geboren en opgegroeide Wout Belt.

Nacompetitie

In de jaargang 2003-2004 speelden Stompwijk’92 en SJZ tegen elkaar in de nacompetitie met uitzicht op promotie naar de derde klasse, toen nog in de zondagcompetitie. In Stompwijk won de thuisclub met 1-0 (doelpunt Enrico Geus), in Zoeterwoude werd het 1-0 voor SJZ (Fred de Koning). In de beslissende strafschoppenserie was Stompwijk’92 de betere en promoveerde, na winst op UDO, naar de derde klasse.

Drie keer 7 doelpunten

De grootste overwinning behaalde SJZ eerder dit seizoen toen de groenwitten op de Meerhorst met maar liefst 0-7 wonnen Twee keer eerder werd 7x gescoord in de derby. Beide malen won SJZ en beide keren gebeurde dat in Stompwijk: in 2000 met 2-5, in 2015 met 3-4.

De grootste verwinning van Stompwijk ’92 dateert van 27 mei 2018 toen het op eigen veld 3-1 werd, 3x wonnen de Stompwijkers met 2-0 van SJZ.

Nog nooit eindigde de derby zonder doelpunten. Wel was 5x één doelpunten voldoende voor de winst. Stompwijk ’92 won 2x met 1-0, SJZ 3x.

(uit het archief van SJZ) Gerard v.d. Hoeven

Mijntje Juffermans rijdt internationaal

Mijntje Juffermans heeft dit weekend een internationale shorttrack wedstrijd gereden in Nijmegen. Aan de starclass doen de snelste junioren D en C uit West-Europa mee. Bij haar eerste starclass in Oberstdorff in november reed zij nog in de achterhoede mee. Nu was zij 23e van 42 meisjes junioren D. 

Annemarie van Haestregt

Interview met Mijntje

Mijntje traint al jaren bij IHCL en ze geeft ook training. Op de website van IHCL vonden we het volgende interview.

Hoe lang schaats je al? Ongeveer 6 jaar, ik ben begonnen toen ik 6 was.

Waarom ben je begonnen met shorttracken? Mijn ouders en mijn familie schaatsten en ik vond het er altijd leuk uitzien, want iedereen ging heel snel.

Weet je nog hoe dat was, je eerste stappen?  De eerste keer dat ik ging schaatsen was met mijn beste vriendin en mijn tante gaf de training. Dus dat was een leuk begin. Wij hadden vroeger altijd drie groepjes en het was mijn eerste dag in het tweede, snellere, groepje. Ik probeerde zo hard mogelijk te rijden, maar toen viel ik. Ik was zo boos en teleurgesteld dat ik het ijs af ben gestormd. Uiteindelijk is het gelukkig wel goed gekomen.

En je eerste wedstrijden? Ik was eerst altijd bang om wedstrijden te rijden. Ik rijd er steeds meer. Ik heb er dit jaar zelfs 20 seconden af gereden. Daar was ik wel trots op.

Je komt natuurlijk uit een shorttrackfamilie. Je oom en tante hebben geshorttrackt, je ouders schaatsen en je broertjes ook, hoe is dat?

Soms wel zwaar, mijn broertjes willen snel kunnen schaatsen en vaak wedstrijden doen, dat wordt wel erg druk. Zeker als we samen trainen, want mijn broertje kan best druk zijn, dus dat is soms lastig concentreren. Maar het is ook wel heel leuk om op het ijs te staan met iemand die je zo goed kent. Wij hebben ook allemaal goed materiaal in de familie zitten dat we kunnen delen. Mijn oom Cees helpt altijd met tips geven, ik moest eerst altijd dieper zitten en mijn armen gebruiken. Ik geef mijn broertjes ook wel tips. Ik leg bij Cas bijvoorbeeld de opdracht wel eens nog een keer uit.

Wat maakt IHCL speciaal? Er zitten heel veel vrienden en vriendinnen bij de club. Er zijn hele leuke trainers. Het is altijd gezellig.

Hoe kijk je uit naar de nieuwe ijshal? Ik ben er blij mee. Het is fijn om weer een schone en nieuwe ijsbaan te hebben.

Wat vind jij leuk aan shorttrack? Met langebaan zit je met z’n tweeën in de baan, dat is vaak wat saaier. Met shorttrack zit je met heel veel mensen in de baan en is er vaak meer actie. Je rijdt ook meer rondjes bij shorttrack, dat vind ik ook fijner.

Wat vind jij leuk aan training geven? Ja de kleine kinderen zijn gewoon erg leuk, mijn nichtjes en neefjes zitten er bijvoorbeeld tussen en kinderen uit het dorp. Het is heel leuk om ze te leren schaatsen. Sommige gaan al vrij snel sneller rijden en anderen hebben wat moeite. Die help ik dan door te gaan en ook beter te worden.

Wat neem jij mee als je training gaat geven? Diepzitten. De kinderen vinden het vallen heel leuk, dat probeer ik vaak te doen. We doen altijd wel een relay, zodat ze dat vroeg aanleren.

Wat heb je nodig om een goede shorttracker te zijn? Je moet kunnen durven en je moet echt willen schaatsen. Je moet echt heel graag beter willen worden.

Hoe ziet een trainingsweek in de zomer er voor jou uit? Ik ga twee keer per week wielrennen. Ik heb ook skeelertraining. In het weekend wisselt het, dan doe ik van alles. Ik doe ook een droogtraining. Dat doe ik samen met mijn moeder.

Wij hebben bij IHCL een uniek uur waar ouders en kinderen samen kunnen schaatsen. Hoe is het om samen met (in jouw geval) je moeder op het ijs te staan? Dat vind ik wel leuk. Dan zie ik haar ook schaatsen. Soms haal ik haar dan in. Dan zie je haar ook zo kijken: “Kan ze dit al?”.

Wie is jouw grootste shorttrackinspiratie? Xandra Velzeboer. Die rijdt een hele goede 500 meter. Natuurlijk ook wel mijn tante en mijn oom.

Wat is jouw proces op een wedstrijddag? Ik zorg dat ik goed en genoeg eet. Ik zorg dat ik alles meeneem wat ik nodig heb. En dan proberen relaxed voor de start te staan. Ik wordt soms wel een beetje zenuwachtig, maar dat is ook wel goed voor je.

Wat is jouw favoriete wedstrijdonderdeel? De 500 meter.

Shortrack wedstrijden kunnen lastig zijn omdat een ongeluk in een klein hoekje zit. Je kan al snel vallen of een fout maken. Toch moet je een tijdje daarna weer op het ijs staan en alles kunnen geven, hoe ga je met dat snelle omschakelen om? Ik word meestal eerst even rustig in de kleedkamer. Dan loop ik even een paar rondjes, daar wordt ik ook rustig van. Dan ben ik alweer klaar voor de volgende wedstrijd.

Heb jij nog een gouden tip voor iemand die net begonnen is? Het is als je begint echt wel moeilijk. Je moet wennen, maar ook als je valt, moet je gewoon door gaan. Ik vond het ook moeilijk toen ik begon, maar uiteindelijk gaat het steeds beter.

Als iemand nog aan het twijfelen is over komen shorttracken bij IHCL, wat zou je dan tegen ze zeggen? Ik zou eerst een proefles doen. Shorttrack is actief en gezellig. Je kan lekker hard gaan, probeer het gewoon.

Hallo zangers en zangeressen

Hier even een update over de aanmeldingen voor deze avond met elkaar zingen. Er hebben zich al ruim 40 mensen gemeld wat geweldig is. Maar er kunnen er nog makkelijk een aantal bij.

Aangezien er ook een aantal van buiten Stompwijk komen is het verstandig als de Stompwijkers indien mogelijk lopend of met de fiets komen.

Dit evenement wordt gehouden in het Dorpspunt op donderdagavond 7 maart om 19:30.

Je kan je dus nog steeds aanmelden op dit email adres:

fotografiecarmen@hotmail.com of gewoon naar binnen lopen

CArmen en Dirk

Dat is opgeknapt!

Zaterdag 3 februari was de Werkgroep Landschapskwaliteit onder leiding van Sietse Altena en Stef Verburg te gast bij de Meerburgerlaan 2a. Naast de lege schuren staat een hele rij verschillende bomen die onderhanden genomen moest worden. De knotploeg was al vaker in Stompwijk, maar niet hier. Er is heel veel kennis onder hen. Ze weten in welke tijd er gesnoeid kan worden. Meestal in januari en februari. Als de bomen nog niet gaan uitlopen. “Als de grutto komt, zijn wij weg”, zegt Sietse.  Met tien man/vrouw gingen ze enthousiast aan de slag. De bergen takken werden steeds hoger.

Rond de middag werd nog een pauze gehouden voor koffie, melk of een warme kop soep. En weer verder. Het weer zat ze ook heel erg mee. Rond vier uur nog even napraten bij een glas en wat lekkers. En dan gaat de groep op huis aan.

Het is echt opgeknapt! Een plaatje!

Knotploeg bedankt!

Aad en Agnes van Boheemen

Foto’s: Sietse Altena

Hallo lieve kinderen,

Alles goed? Ik denk van wel! Zeg, zoals beloofd, ga ik nu weer verder met ons babbeltje van de vorige keer! Vandaag had ik een paar vrije uurtjes, dus zat ik even rustig van ‘t zonnetje te genieten op een bankje langs een weggetje in Stompwijk, toen er plotseling op mijn schouders werd getikt en ik tegelijkertijd hoorde: “Tik, tik, tik, wie ben ik?” Ik keek om me heen, maar zag niemand! Dat ging dan nog zo, tot 3x toe, totdat er een paar kinderen ineens voor mijn neus sprongen en vrolijk dansend riepen: “Hebbes, hebbes, hebbes!” Ja, ja, natuurlijk waren het niemand anders dan…………Annie en Keesje!

“Nou, nou, nou, jullie hebben mij echt te pakken hoor!” juichte ik zeer verrast terug. “Waar komen jullie zo opeens vandaan?” vroeg ik nieuwsgierig. “Nou we hadden ons achter de bosjes verstopt, hoi, hoi, hoi!” “Wat een grapjassen, zijn jullie toch! Komen jullie maar naast mij zitten en waar zijn oma en opa eigenlijk gebleven?” sprak ik in een adem door! “Kijk daar komen ze aan!” zei Annie al wijzend naar de verte! Inderdaad, kwamen opa en oma, rustig wandelend en eveneens genietend van het zonnetje, onze richting toe.

Hup, daar zaten Annie en Keesje al wiebelend met de benen, heel gezellig te kletsen met elkaar.

Zeg Olivia, heeft u ook de jubilarissen op de tv gezien?”, vroeg Keesje opeens. “Ja, natuurlijk! Wat was dat mooi om te zien!” antwoordde ik bevestigend! Annie kwam er tussendoor en riep: “ik weet nog wie de jubilarissen waren! Dat zijn mevrouw Truus de Hollander, zij kan niet alleen prachtig zingen, maar eveneens zo mooi en gevoelig orgel spelen! Zij is al 40 jaar koorlid en organist! Is dat niet geweldig?! “Bravo, Bravo!” riepen we uitbundig uit!

“Moet je horen, want ook haar echtgenoot is jubilaris!” sprak Annie verder.

“Dat is de heer Jaap de Hollander. Hij is al 25 jaar koorlid! Wat een feest!

Twee jubilarissen in huis! Fantastisch he!”

Ik luisterde zeer geboeid naar die twee schatteboutjes en enthousiast ging Keesje verder: “De andere feestelinge was mevr. Pauline van Santen, die al 30 jaar koorlid is en de heer Peet Suyten, die net als de heer Jaap de Hollander eveneens 25 jaar koorlid is! Daar gingen Annie en Keesje weer jubelend: “Hartelijk gefeliciteerd lieve jubilarissen, blijf nog lang zingen en Gods zegen toegewenst!” Ook de dirigent en de overige koorleden kregen een pluimpje voor hun mooie en prachtige gezangen altijd weer en heel spontaan zongen Annie en Keesje, waarbij ik vrolijk klappend in de handen enthousiast meedeed:

“Lang zullen ze leven, lang zullen ze leven, lang zullen ze leven in de gloria, in de gloria, hieperdepiep hoera!!!!!”Nou, als de jubilarissen dit gezang niet vanuit deze plek gehoord hebben, dan weet ik het ook niet!

Intussen waren opa en oma, al bij ons aangekomen en je gelooft het of niet, die deden gewoon met ons mee en dansten vrolijk in het rond!

“Stop, stop, stop!” riep oma opeens. “Laat mij maar rustig gaan zitten, ik word er duizelig van! Opa danst veel te hard in het rond!” “Okay, sorry!” riep opa een beetje ondeugend. “Dan ga ik ook maar zitten!”

Oma sprak al hijgend, “Ja, we hebben het allemaal gezien en ook meegezongen tijdens de dienst! Zo mooi en plechtig! Eerwaarde Pastoor Broeders, is ook zo’n warme persoonlijkheid en heeft de jubilarissen zo fijn toegesproken en de nodige speldjes en bloemen aangereikt! Ik zeg het nog een keer hoor, het is heel jammer dat hij weg moest naar Delft!” “Dat is waar,” beaamde opa! Laten wij het nu toch nog even over zijn wens hebben, weet je het nog?”

Nog voordat iemand wat kon zeggen, vulden Annie en Keesje aan:

“Barmhartigheid, Vergeving en Verlossing! Wij moeten proberen om in de voetsporen van Jezus, …………………..…” Ojee, Annie en Keesje konden hun zin niet eens afmaken, want daar sloeg de torenklok alweer 5 keer! Tijd om naar huis te gaan! Zullen wij er dan de volgen de keer over praten?

Intussen kunnen wij erover nadenken, wat deze drie woorden zouden kunnen betekenen?

Lieve kinderen, dat doen jullie toch ook, maar voor het zo ver is, eerst even dit:

*Vertel eens wat:

. Kan je de zin, die Annie en Keesje niet konden afmaken, toen de torenklok 5 keer sloeg, wel afmaken?

. Wat zou  Pastoor Broeders bedoelen met deze drie woorden:

  Barmhartigheid, Vergeving en verlossing?

*Creatief bezig zijn:

.  Maak een zegenwens voor de jubilarissen, het koor en Pastoor Broeders!

. Schrijf het op, hang het in jouw kamer op en bid deze wens elke dag voor hen!

*Muziek:

. Ook hier een liedje, met de vraag om Gods zegen.

   Tik in op YouTube:

   Zegenlied – Hester Sikkema

Zo lieve kinderen, dat was ’t nou weer, eveneens van mij veel succes, Gods zegen erbij en…………..tot de volgende keer!

Veel liefs, Olivia (voorleesjuf)