Op zondag 25 juni kan iedereen weer meefietsen en geld verdienen voor de clubkas van zijn of haar favoriete vereniging, school of stichting. Rabobank Groene Hart Noord beloont de vereniging of stichting voor iedere uitgereden fietsroute van 20, 40, 60 of 100 kilometer. Iedereen mag mee fietsen; klanten, leden, ouders, opa’s, oma’s, broertjes, zusjes, van jong tot oud, van recreatief tot professional. Deelname aan de fietstocht is gratis en levert geld op voor de clubkas.

Recordaantal van 350 inschrijvingen! Er zijn fietsroutes van 20, 40, 60 en 100 kilometer. Hoe langer de tocht, hoe meer geld de deelnemer voor de clubkas verdient! De route van ca. 20 km is goed voor  € 3,-, de 40 km route € 6,- en de route van 60 km levert € 9,- op. Rabobank Groene Hart Noord keert € 12,- uit aan de fanatieke fietsers die de 100 km willen trotseren. De maximale bijdrage die een vereniging kan verdienen is € 1.000,-. Met een recordaantal van 350 ingeschreven verenigingen en stichtingen is er altijd wel een clubkas te vinden voor wie de deelnemer graag wil fietsen.

Startpunten en starttijden:

U kunt vanaf 09.00 uur starten. De uiterlijke starttijd voor de route van 20 en 40 kilometer is 13.30 uur. Starten voor de 100 en 60 kilometer route kan tot respectievelijk 11.00 uur en 13.00 uur. Alle stempelposten sluiten om 16.00 uur.

In Stompwijk kunt u starten bij sporthal ‘Meerhorst’.

Routes 2017

Voor de 100 kilometer kan er gestart worden op de volgende locaties; Alphen aan de Rijn (Wielervereniging Avanti), Leimuiden, Nieuwkoop, Nieuwveen, Roelofarendsveen, Stompwijk en Zoeterwoude Rijndijk. Uiterlijke starttijd voor de 100 kilometer is 11.00 uur. Vanaf dinsdag 20 juni zijn alle routes te vinden op www.rabobank.nl/groenehartnoord .

Muzikaal intermezzo

Lokale verenigingen en stichtingen verzorgen op zondag 25 juni de muziek. Bij alle stempelposten kunnen deelnemers een groot gedeelte van de dag genieten van een muzikaal intermezzo. De verenigingen verzorgen ook een hapje en een drankje bij de stempelposten. De opbrengst hiervan komt ten goede van de clubkas.

Bijdrage aan de lokale samenleving

Door het organiseren van de Rabobank Sponsorfietstocht leveren we met elkaar een bijdrage aan het realiseren van een droom of wens van één van de vele verenigingen. Verenigingen, sportclubs, stichtingen, koren, fanfares, buurtinitiatieven en welzijnsorganisaties: zij staan allemaal inschrijven voor de Rabobank Sponsorfietstocht. De Rabobank Sponsorfietstocht is al jaren een succesvol evenement. In 2016 hebben 4.400 deelnemers een totaalbedrag van ruim € 32.900,- bij elkaar gefietst.

Lisa en Evy op stoere wijze hun cijferlijst opgehaald.

Wij zijn super trots op jullie.

Paul, Marian en Kim

Wie heeft heeft mijn oranje bal gevonden in de buurt van de speeltuin bij de Pinksterbloem. Op de bal staan handtekeningen van de spelers van het eerste van Stompwijk’92.

Roy Overvliet, tel 06 44819231

Fietsslot sleutel aan wit koord met wit label met daarop de tekst “roze slot”.

Tel: 0616513501

Deze week nog maar eens op de Stompwijkseweg gaan kijken.

Lag er al een proefstukje. Bijna zonde om er overheen te rijden.

Agnes van Boheemen- Vollebregt

Bent u een kat kwijt? Ik heb weer twee bezoekers elke nacht. Ik zet noodgedwongen brokjes buiten, omdat de katten anders in mijn huis komen door een kattenluik. Dat geeft enorme stress voor mijn eigen drie katten, zo niet wel eens een gevecht. Het kost me wederom dierenartskosten! Het gaat dit keer om een lichtgrijze-cyperse kat met witte pootjes (veel wit) en een kleinere zwarte kat met witte pootjes. Mocht u een kat missen, geef het aan mij door alstublieft!

Email: mariannemoes@hotmail.com of bel 071.5804667.

Ik zal volgende week weer om kattenkooien vragen, zodat ik ze kan vangen. Als ik weet waar ze heen moeten, dan is dat natuurlijk fijn!! Anders gaan ze naar de dierenarts van de Dierenbescherming om ze na te laten kijken of te castreren/steriliseren. Dus leest u dit en (her)kent u een kat volgens de beschrijving, BEL/MAIL mij aub!

Groetjes, Marianne Moes

In Stompwijk hebben we nooit willen accepteren dat de regels voor het toewijzen van woningen drastisch zijn veranderd. Tijdens de bijeenkomst over de woningbehoefte in Stompwijk op 10 mei en de vergadering vorige week van de adviesraad bleek dat de verwachtingen in ons dorp en de realiteit daardoor kilometers uiteen liggen.

De woonruimteregels zijn al in de jaren negentig grotendeels afgeschaft. Iedereen moest kunnen wonen waar hij wil. Toch konden Stompwijkers nog wel eens voorrang krijgen bij het toewijzen van nieuwe woningen. Die tijd ligt nu ver achter ons. Mensen van overal elders hebben evenveel recht in Stompwijk te wonen als mensen uit Stompwijk. Niet de woonplaats, maar het inkomen is bepalend voor het verkrijgen van een koopwoning.

De weinige regels die er nog wel zijn voor het toewijzen van sociale huurwoningen worden door woningcorporaties in de praktijk nauwelijks nageleefd. In Stompwijk kennen we het verschijnsel maar al te goed: huurwoningen die zijn gebouwd voor jonge gezinnen worden nu bewoond door (gescheiden) alleenstaanden.

Bij het toewijzen van woningen voor ouderen geldt een puntensysteem dat bepaalt hoe hoog je op de wachtlijst komt. Het gebeurt dus nu al dat ouderen uit de Haagse Moerwijk voorrang krijgen boven Stompwijkse ouderen als er in het dorp een seniorenwoning vrijkomt. Hebben Stompwijkse senioren daardoor het nakijken? Welnee, zij komen op hun beurt veel gemakkelijker dan vroeger aan een comfortabele woning elders in de regio. Mooi toch? En voor Stompwijkse jongeren geldt: je bent toch een sukkel als je niet zelf met je vriend of vriendin een plekje op de woningmarkt kunt vinden? We hoeven hun toch geen woning op een presenteerblaadje aan te reiken? Volgens de ambtenaren die ons de zogenaamde woningbehoefte uitleggen zullen de komende jaren in Zuid-Holland 1,1 miljoen huizen moeten worden gebouwd. Voor 100.000 woningen moet nog een plek worden gevonden. Ook is er ‘een enorme vraag naar landelijke woonmilieus, die tot een constante vraagdruk op Stompwijk leidt.’ Ambtelijke taal voor: jonge gezinnen met een inkomen boven modaal willen wonen op een plek waar ze nog een min of meer landelijke sfeer kunnen ervaren en hebben daarbij het oog gericht op onder andere Stompwijk.

In Stompwijk willen enkele tientallen grondeigenaren deze woningen maar al te graag bouwen. De grondprijzen zijn immers hoog, een lapje grond waarop gebouwd mag worden levert dus al gauw een vermogen op. Zij hebben bij de gemeente plannen ingediend voor de bouw van 120 woningen in het dorp. Gemeente en provincie werken graag mee, getuige het schrappen van de zogeheten ‘rode contour’ rondom het dorp. Er mag de komende jaren hier en daar dus weer een stuk van de weilanden af worden gehaald. In Voorschoten, Zoeterwoude, Zoetermeer en Leidschendam gaat het precies zo. Deze gemeenten groeien dus naar elkaar toe.

Mij viel tijdens de bijeenkomsten op dat iedereen doet alsof bouwen in Stompwijk onder de regie van gemeente, provincie of ‘de Stompwijkers’ zou plaatsvinden. Dat is niet zo. Bouwen in Nederland is een soort wild-west geworden, waarbij alles om geld(zucht) draait. Elke vierkante meter wordt te gelde gemaakt. Gevolg: verrommeling alom, armoedige architectuur, verschraalde groene gebieden en de snippertjes open ruimte die er hier en daar nog zijn, slibben in hoog tempo dicht. Als alle woningbouwplannen in Stompwijk worden uitgevoerd, zal het ook hier met het dorpse karakter snel gedaan zijn. Laten we een voorbeeld nemen aan Schipluiden. Daar heeft men de bouwgekte buiten de deur gehouden. Dat dorp is dan ook mooi gebleven.

Kortom: woningen bouwen in Stompwijk doen we niet voor Stompwijkers, maar voor woningzoekenden, migranten en koopkrachtige gezinnen van elders. Schrap al die bouwplannen, ze zijn niet in het belang van Stompwijk. En: hou het bouwen beperkt tot vervangende nieuwbouw.

Graag een reactie vanuit de adviesraad.

Jos Teunissen

Twee houtduiven op het balkon,

waar hun jaarlijkse traditie mee begon.

Door takken te verzamelen in de boom,

voor het maken van hun nestendroom.

Verborgen tussen de dennentakken,

fladderen ze heen en weer, na kakken.

Veel romantiek die elkaar het hof toe koeren,

bedreven de duiven de liefde deze keer

op de richel van ons balkon en meer.

Door lang naar elkaar te kijken op deze stek,

pikten ze elkaar onderdanig in hun nek.

Ieder jaar is deze duiventraditie in beeld,

helaas veranderde het geluk in duivenleed.

Door de ekster en de rest,

die het jaarlijks het nest verpest.

Meer eksters verruïneren het nest van de duiven,

eieren veranderden in lopend struiven.

Het is dus niet zo maar een eitje

wat de houtduiven is gegeven

voor de uitbreiding van nieuw leven.

Opnieuw verzamelen ze op deze locatie,

het blijft een houterige balkonprestatie.

Wybo Suijten

Dinsdag 19 juni

Het is 13.30 uur, de deurbel gaat, verrassing.

Voor de deur staat Mieke Hoogervorst met, je raadt het al,

een grote bos rozen, vergezeld van een door de

“Stal-vrijwilligers” ondertekende kaart.

Alle medewerkers van “Kringloop- winkel de Stal”

Bij zo’n bos moet ik altijd aan Toon Hermans denken:

40 rode rozen – 40 rode rozen – 40 rode rozen voor, JOU

Hartelijk dank hiervoor, Ton Veenhof

Hier Rosina en Joop Hilgersom. Over het feest 50 Jaar getrouwd en meer dan 50 jaar in de Zaak G. Hilgersom en Zonen. Wij willen allen bedanken voor wat er dit jaar over ons is heen gestort. Het begon al met Koningsdag, wat een belevenis was dat. Geweldig om zo’n feest te mogen meemaken met al de vijftigers. Rond een goed gevulde tafel met alles er op en er aan. Wij werden verrast door de komst van de Burgermeester en zijn vrouw.

En dan de dag van vijftig jaar getrouwd!

Op die morgen stond om naar de kerk te gaan, een grote oldtimer voor de deur. De kerkdienst met als voorganger Marianne Turk en onder begeleiding van het parochiekoor. Het werd een hele mooie viering met van alles er op en aan. En dan alle felicitaties bij het uitgaan van de kerk op het kerkplein. Het was daar ook mooi weer voor. Daarna naar het Dorpshuis en ’s avonds naar het Witte Paard. En dan al de reacties vóór en na het feest. De cadeaus, de vele kaarten uit onverwachte hoek, de bloemstukken en de bloemversieringen voor in ons huis en ook voor in de kerk. Het maaien van het gras door koster Adriaan. De bediening in het Dorpshuis en het Witte paard. En al datgene wat onze kinderen en kleinkinderen deden. De aandacht die de Dorpsketting aan ons besteed heeft en de K.B.O. en allen die wij vergeten zijn te noemen. En dan alle goed bedoelde woorden die wij in onze bruidstijd terloops hebben mogen ontvangen.

Voor dit alles heel veel dank van Rosina en Joop