Categorie archieven: Dorpsketting

Trots op Stompwijk spel

Er zijn mensen die ’s nachts slapen, Elly de Waal niet. Dan krijgt zij de meest fantastische ideeën die ze ook nog ten uitvoer brengt. Dat ze creatief is, dat weten we. Denk aan de versierde fietsen en de workshops met de vogelhuisjes. Elly is via de gemeente verbonden aan de naschoolse activiteiten in het kader van de Brede School. Dan gaat ze kleine projecten aan, zoals het maken van winterhuisjes en nu heeft ze in 7 lessen van 1 uur het “Trots op Stompwijk Spel“ gemaakt. Een soort ganzenbord speciaal gericht op Stompwijk en iets daarbuiten zoals een bezoek aan boerderij ’t Geertje.

En ze zijn natuurlijk trots op het eindresultaat en juf Elly op hun creativiteit. Het was hard werken na een lange schooldag. Er is geverfd, geplakt, getekend, geboetseerd en gelachen. En ze mochten hun eigen pionnetjes maken om het parcours af te leggen, waarbij de poppetjes broertjes, zusjes en ouders vertegenwoordigen.

Er zijn vakjes met:

– ‘t Geertje, hier mag je dubbel gooien om er zo snel mogelijk te zijn.

– Er is hondenpoep gekleid, daar moet je met je neus dicht gooien en een paar stappen terug.

– Er is een bijenkorf gemaakt waar de bijen (ook zelf gemaakt) ontsnapt zijn, hier moet je 2 rondjes rond de tafel rennen om ze te vangen en een beurt overslaan.

– Er ligt een balletje, daar zoveel mogelijk sporten noemen met een bal.

– Er is een vissertje gekleid in een bootje, hier moet je het liedje: ‘schipper mag ik over varen, ja of nee’ zingen en een cent je opgooien. Bij ja, dan door naar 11 en bij nee, beurt overslaan.

– Carrousel met paardjes (kermis) en dege ne die als eerst aankomt mag het snoep uitdelen, wel er eerst indoen.

Een nieuw spel met mooie herkenbare stops en educatief verantwoord!

Ik zag op Facebook al foto’s waarbij het hele gezin het aan het spelen is. Met bijgaande tekst van Anouschka van Scheijndel-Stade:

‘Met een naschoolse activiteit heeft Lindsey een eigen spel gemaakt. Vanavond hebben we hem voor het eerst gespeeld en eerlijk.. ik vind het geweldig!! Niet alleen dat ze het zelf gemaakt heeft, maar er zitten ook leuke opdrachtjes bij. En oh ja! Ze heeft een poppetje voor iedereen in het gezin gemaakt, hoe leuk is dat?!

Petra Oliehoek- van Es

Administratiekantoor Van Boheemen bestaat 25 jaar!

Deze week bestaat Administratiekantoor Van Boheemen 25 jaar en daarom is het hoog tijd voor een interview met Jolanda van Boheemen.

Vertel eens, hoe is het idee ontstaan om zelf een administratiekantoor te beginnen?

Ik wilde altijd al ondernemer worden en nadat mijn dochter Sanne was geboren, wist ik het zeker. Ik ben toen nog maar één dag naar kantoor gegaan en heb daarna meteen opgezegd. Ik wilde de vrijheid hebben om mijn eigen tijd in te delen en werk te hebben dat ik kon combineren met een jong gezin. De zolderkamer van ons huis aan het Speenkruidpad in Zoeterwoude hebben we verbouwd tot kantoor. Deze werd al snel te klein, waarna we in 2002 ons huis aan de Doctor van Noortstraat in Stompwijk kochten. Het souterrain konden we mooi ombouwen tot kantoor zodat werk en privé goed gecombineerd konden worden. Na de verhuizing werd in 2003 het kantoor uitgebreid met het eerste personeelslid en ondertussen bestaat het team uit zes leden.

En dat zijn allemaal dames zie ik, zit daar soms nog een idee achter?
Nee hoor, dat is zo natuurlijk gegroeid en nu ons ‘unique selling point’ geworden dus het bevalt ons goed.

Wat motiveert jou na 25 jaar nog steeds aan dit werk?

Ik vind boekhouden gewoon heel leuk, al snappen andere mensen dat vaak niet. Het is het sociale karakter van dit werk in combinatie met werken met cijfers. Ik hou van het praatje aan de deur en ik wil graag mensen helpen hun financiën op orde te brengen, want als dit goed geregeld is dan help je mensen echt een stukje verder. Met mijn vaste klanten loop ik al vele jaren mee en zo bouw je echt een band op.

En dan is mijn vervolgvraag natuurlijk; wat is er minder leuk aan je werk?
Tja, dat het belastingstelsel continu verandert maakt het onnodig ingewikkeld. Ook dat er getreuzeld wordt bij nieuwe wetgeving zorgt voor onzekerheid waardoor je niet kunt anticiperen op nieuwe ontwikkelingen.

Heb je dromen voor de toekomst van het kantoor waar jij naar uitkijkt?
Mijn dochter Sanne werkt nu al een aantal dagen hier op kantoor en ik wil graag samen met haar verder bouwen aan een mooie toekomst. Belangrijk voor ons beiden is het persoonlijk contact want er komen nog steeds klanten bij ons langs met gewoon een schoenendoos vol bonnetjes en dat verwerken wij dan weer digitaal.

Wil je verder nog iets kwijt?

Ja, ik geef graag de beurt door aan een andere Stompwijkse ondernemer die ook bijna 25 jaar in het vak zit en dat is Tom Janson. Zijn schildersbedrijf is ook een echt familiebedrijf want zijn zoon Ivan zit ook in het bedrijf. In juni hebben zij dus net als wij wat te vieren.

De tomaatjes

In een bak op het balkon

waar het tomaatje begon

genoten van gezonde aarde

groeide op in zonnewaarde

met de voeding op het balkon

met water uit de ton

voor de rode kleuren

de eksters zagen het gebeuren

gelukkig op tijd geplukt

voor verwerking met handen

uit het recept van allerhande

voor de smaak van de tomaat

gesneden op de plaat

er werd gesnoept en gegeten

ze waren dus om op te vreten

het telen was eindelijk gelukt,

een veelvoud er van geplukt

maar eindigde zoals de rest

in de recycling bak voor de test

en zo gaat de natuur zijn gang

voor een nieuwe tomatendrang

Wybo Suijten

Fout in vergunningsverlenging Vishandel Buijs

De vergunningverlener (gemeente LV) heeft waarschijnlijk een fout gemaakt. De standplaats zou moeten zijn tegenover de Boon supermarkt (waar die al langer staat).

PS. De redactie kreeg deze foutmelding van de Adviesraad Stompwijk, die dit tevens mailde naar de gemeente. Dit naar aanleiding van de melding van de vergunningverlening in Dorpskettingnummer 2728 van vorige week (15-04-2024).

Burgemeester Martijn Vroom zet redders in het zonnetje

Maandagmiddag heeft Burgemeester Martijn Vroom een kort bezoek afgelegd aan de boerderij van Joost Juffermans aan het Oosteinde te Stompwijk. De reden van zijn bezoek was bijzonder.

Mijntje vertelt hoe ze gehandeld heeft

Vrijdag 29 maart was Yaro, die daar aan het spelen was, ongelukkig met zijn hoofd tegen een trampoline gevallen en kort buiten bewust zijn geraakt. Het gevolg was bijna rampzalig. Enigszins in de war liep Yaro verdwaasd wat rond om daarna de vaart langs de N206 in te lopen. Wat volgde was een opeenstapeling van acties van Mijntje, Cas en Miel, de kinderen van Joost en Annemarie en van Annemarie zelf, die bijzonder en daarom vermeldingswaardig zijn.

Met zijn hoofd voorover in het water dreef Yaro naar de overkant. Mijntje rende naar haar moeder Annemarie. Annemarie en Miel renden het water in om Yaro eruit te halen, Mijntje belde ondertussen 112. Ze heeft het zo goed uitgelegd, dat binnen enkele minuten de vrijwillige reanimatie-hulpverleners ter plekke waren.

Annemarie was ondertussen in het water al begonnen met beademen en later op de kant met reanimeren. Ook Joost kon haar helpen en aanwijzingen geven.

Enkele minuten later konden verpleegkundigen van de ambulance het overnemen. Het was nog even spannend in de ziekenauto, maar gelukkig is alles goed afgelopen en rond negen uur in de avond was hij weer bij en aanspreekbaar. Het was natuurlijk ook erg vreemd voor hem. Je valt en word wakker in het ziekenhuis. Gelukkig gaat alles nu goed en Yaro is alweer wezen vissen, waar hij eerder het water is ingelopen.

Bewonderenswaardig is te vermelden dat de kinderen dus wisten wat ze moesten doen in een noodsituatie. Dit is alleen mogelijk als er op school veel aandacht aan hulpverlening wordt gegeven. Een heel groot compliment dus ook naar de Maerten van de Veldeschool, aldus Martijn Vroom. We kunnen eigenlijk niet genoeg benadrukken hoe belangrijk dit kan zijn. Kortom een hele grote pluim naar Annemarie, maar zeker zo’n grote pluim naar de kinderen, die wel enkele dagen van slag waren, maar gelukkig allemaal weer kunnen lachen.

Met een dikke bos bloemen voor Annemarie en Wendy, de moeder van Yaro en flinke zakken chocolade voor de kinderen, zijn ze allemaal nog even op de foto gezet.