Afgelopen zaterdag stonden er voor het eerst dit jaar twee vluchten op het programma. Een korte vitesse-vlucht (tot 300 kilometer) en de eerste dagfond-vlucht (500 tot 800 kilometer) van dit jaar. Helaas werden beide vluchten ingekort door het slechte weer in Frankrijk. De vitesse-vlucht werd nu in Quievrain (195 kilometer) gelost en de dagfond-vlucht werd van Blois (550 kilometer) teruggebracht naar Roye (292 kilometer).
In Quievrain werden de duiven om 10.20u gelost en om 12.49u bereikte de eerste duif Stompwijk. Het was de 15-052 van Comb. van Leeuwen die met ruim 78 km/uur naar huis kwam. Op de hielen gezeten door Hilgersom-Tijssen. Hun 14-460 vloog maar 0,3 meter per minuut langzamer! Op de derde plaats eindigde de 14-077 van W. v.d. Bosch.
De 15-052 van Comb. van Leeuwen pakte niet alleen in Stompwijk de eerste prijs, maar ook in het samenspel (10 verenigingen samen). Daar liet zij ruim 2.000 duiven achter zich. En zij was niet de enige Stompwijkse duif die hoog eindigde, want vier van de eerste vijf plaatsen werden bezet door Stompwijkse duiven! Twee van Hilgersom-Tijssen en een van W. v.d. Bosch.
Vlak nadat de meeste duiven van de eerste vlucht thuis waren, kwamen de volgende er al weer aan. Zij waren om 09.45u gelost in Roye en om 13.49 had Hilgersom-Tijssen de eerste duif binnen. Het was de 15-808 die met gemiddeld 71 km/uur naar huis was gevlogen. De 14-932 eindigde op de tweede plaats voor Seggelen/Wolvers. Op de voet gevolgd door de 13-589 van Comb. van Leeuwen.
Uitslag 28-5-16 Tussenstand
Hilgersom-Tijssen 9 + 10 =19 1 Hilgersom-Tijssen 84
Comb. van Leeuwen 10 + 8 =18 2 Comb. van Leeuwen 80
Seggelen/Wolvers 5 + 9 = 14 3 Seggelen/Wolvers 65
W. van Benten 7 + 7 = 14 4 W. van Benten 59
W. v.d. Bosch 8 + 5 = 13 5 W. v.d. Bosch 52
J. v.d. Bosch 6 + 6 = 12 6 G. Luk-Vork 46
G. Luk-Vork 3 + 4 = 7 7 J. v.d. Bosch 41
G. Onderwater 4 + 0 = 4 8 G. Onderwater 38
Hilgersom-Salm 0 + 0 = 0 9 Hilgersom-Salm 0
Cheyenne v.d. Bosch
Vorige jaar heb ik voor het eerst meegedaan aan de Roparun. Dit is een estafetteloop van Parijs naar Rotterdam om geld in te zamelen voor kankerpatiënten. Een mooi en groot evenement, maar super zwaar. Halverwege bedacht ik me toen hier nooit meer aan deel te willen nemen. Echter de laatste etappe heeft mij van gedachten doen veranderen. De vele aanmoedigingen van de mensen langs de kant, de ondersteuning en saamhorigheid van ons team, heeft mij toen weer warm gemaakt voor de Roparun van dit jaar. Zo heb ik me in september weer opgegeven, om als loper hieraan deel te kunnen nemen. Mijn voorbereiding verliep niet voorspoedig. Een achillespeesblessure, hamstringblessure en griep brachten roet in het eten. De laatste 5 weken was ik goed hersteld en kon ik pas mijn trainingsschema volgen. Ik richtte me vooral op interval- en heuveltraining in Buytenpark Zoetermeer. Op vrijdagmorgen 13 mei moest ik me melden bij MCH Antoniushove voor ons nieuwe avontuur. De bus was al ingeladen en even voor tienen vertrokken we naar Parijs. Net als vorige keer was de bus voor de helft bezet met stoelen, de andere helft was leeg. Daar waren matrassen gelegd als slaapplek voor de lopers en de fietsers. De overige teamleden moesten op de stoelen slapen. Ons team bestond uit 28 man: 8 lopers, 6 fietsers, 4 cateraars; 2 masseurs; 4 chauffeurs; 2 navigators; 2 technische ondersteuners. De meesten deden voor het eerst mee aan dit evenement. Na een gezellig diner in Parijs, zijn we op tijd ons bed ingedoken. Gelukkig had ik goed geslapen en na het ontbijt zijn we vertrokken naar het startterrein van de Roparun in een buitenwijk van Parijs. Daar was het een drukte van belang. Vele teams kwamen aan en bouwden hun bivak op. Ondertussen vertrokken al teams onder luid gejuich uit het start-vak. Het was gelukkig net droog geworden, maar nog wel koud. Koffie met taart werd geserveerd, nadat ons kamp was opgebouwd. Team 1 ging zich voorbereiden, want om 14.30 moesten zij starten. Er werden foto’s van het team gemaakt en de spanning steeg. Ik was dit jaar ingedeeld in team 2 en moest dus pas in de avond starten. Wij konden daarom team 1 (4 lopers, 3 fietsers, 1 chauffeur en 1 navigator) uitzwaaien, wat een hele happening was. Daarna vertrokken we met de bus naar ons volgende kamp 75 km verder op de route. Daar aangekomen kregen wij een warme maaltijd aangeboden en konden we vervolgens nog even rusten. Slapen lukte niet, want er werd vooral door de zenuwen veel gelachen. Om 21.30 vertrokken we naar het wisselpunt en om 22.00 was ons team onderweg. Om de 2 km moest het busje stoppen en wisselden wij van loper. Twee fietsers begeleidden de loper, één voor de loper met de routebeschrijving en één erachter. De derde fietser zat in het busje en wisselde om de 16 km. Het begon al snel donkerder te worden en we liepen met verlichte hesjes en een hoofdlamp. Het was bovendien ook een erg koude nacht met temperaturen van net boven het vriespunt. Door het lopen werd je wel warm, maar in het busje koelde je ook flink af en moest je je met een deken warm houden. Vaak stond ik ook nog met een dekbed om me heen langs de baan, wachtend op de wissel. Mijn borst en keel gingen pijn doen van de koude lucht. Het wisselen was bovendien lastig, omdat je in het donker je teamgenoot slecht zag aankomen en het busje moeilijk herkenbaar was. Om 4.30 nam team 1 het weer van ons over en konden wij terug naar het basiskamp. Douchen was daar niet mogelijk. Gelukkig wel een goede massage en lekker eten, het liefst tegelijkertijd! Zo kon ik zo snel mogelijk mijn slaapzak induiken om zoveel mogelijk rust te kunnen pakken. Dat had ik wel geleerd van vorig jaar!
Nu lekker uitrusten en nagenieten van deze mooie ervaring, welke ik absoluut niet had willen missen.
De ministerraad heeft er op voorstel van minister Plasterk van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties mee ingestemd om de heer Klaas Tigelaar voor te dragen voor benoeming tot burgemeester van de gemeente Leidschendam-Voorburg. Hij wordt op 5 september 2016 geïnstalleerd in een bijzondere raadsvergadering.
In de week van 6 t/m 11 juni 2016 komen de collectanten weer bij u langs om een bijdrage voor het Epilepsiefonds. Er is nog een lange weg te gaan voordat epilepsie genezen kan worden, maar door de collecteopbrengst kan wetenschappelijk onderzoek gefinancierd worden.
Vrijdag 3 juni vindt de presentatie plaats van het boek De Stompwijkse Knip. Dit boek gaat over de ontstaansgeschiedenis van Stompwijk en in het bijzonder over de buurt bij de kruising van de Stompwijkseweg en de Kniplaan.
Routecoördinator Frans Oliehoek heeft ook dit jaar weer zijn handen vol gehad aan het bedenken van de mooiste routes. Hij had vorig jaar beloofd om met een nieuwe route te komen en dat is met de route van 15 kilometer variant Zuid goed gelukt! De wandelaars kozen bij de start in de Bles voor één van de routes: 7,5, 15 Noord, 15 Zuid, 20 of 30 kilometer. De meeste 15 kilometer wandelaars kozen op advies van de organisatie voor de zuidelijke route die onder meer liep naar het Westerpark in Zoetermeer en het Noord-A gebied. Ook dit jaar waren alle routes weer prima uit gepijld en leidden naar de mooiste plekjes in – en rondom Stompwijk. “Wat groen, verrassend en mooi” was een veelgehoorde uitspraak.
7,5 km: 115
Daarom zijn wij, Lars, Michelle, Yenissei, Arjan, Tamara en Ingeborg, de afgelopen 2 jaar flink bezig geweest om ons haar te laten groeien. Ons haar gaat naar Stichting Haarwensen. Deze stichting zorgt voor haarwerken voor kinderen, zonder kosten voor de ouders. Om dit mogelijk te maken hebben zij haar en geld nodig. Ons haar krijgen ze al, nu het geld nog. Voor €1500,- kunnen we een kind ontzettend blij maken door een pruik te adopteren. Voor dit bedrag wordt de pruik gemaakt, aangemeten en gedurende de draagtijd onderhouden.
Wij hebben een jasje gevonden op zaterdag 14 mei rond 11.00 uur ter hoogte van de Dr. van Noortstraat 68-70. Midden op de weg. Maat: 122-128. Merk: Billy Lilly.