Alle berichten van Redactie Dorpsketting

Een gouden veer en een zilveren inktpot

Wat er in ruim 50 jaar niet is veranderd: ‘De Dorpsketting’ was een halve eeuw terug het grootste weekblad van Stompwijk en is dat nóg. Het drukwerk ging toen op A4 en dat is het nog. Wat ook niet veranderde, is dat Petra Oliehoek (toen Van Es) er toen al bij was en dat is ze nog stééds. Maar de finish is bereikt.

Een poging om de inzet en betekenis van ‘Peet’ voor De Dorpsketting (DK) weer te geven is op voorhand gedoemd te mislukken. Een ruw rekensommetje in tijd: 2500 DK’s x 4,5 uur  maakt  11.250 uur. Gedeeld door 24 houdt in, dat Peet ongeveer 469 ‘volle dagen’ aan-één-stuk bezig is geweest met de DK. Dus 469 dagen van 24 uur.

Laten we daar DK-werkdagen van 12 uur per dag van maken, dan kom je in totaal op 938 dagen. Dat houdt in dat ze om en nabij tweeënhalf jaar aan één stuk met de DK is bezig geweest. Inclusief wekelijkse nazit en borrel zelfs ongeveer drie jaar. Onvoorstelbaar.

Energie
Zoiets valt alleen vol te houden als je over ongekend veel positieve energie beschikt. Bij Peet is het glas altijd halfvol (i.p.v. halfleeg). Ik ken deze dame een beetje van vakanties, maar het komt hoogstzelden voor dat ze uit het veld is geslagen. Alleen dan kun je zoiets als een halve eeuw DK volhouden.

Even terug naar de beginjaren, toen de DK gemaakt werd in een van de achterste lokalen van de oude R.K. meisjesschool (waar nu huizen staan op de Zustersdijk). Af en toe was ik daar ook bij, net zoals Marja van Rijn. Namen die me verder te binnen schieten zijn die van Let Belt (goed voor alternatieve ideeën)  en Gerard Welp (immer met gebogen rug achter de schrijfmachine) en, jawel….. Leo Oliehoek (ja, toen ook al).

Eén telefoon

In de school stond in het voorste lokaal één telefoontoestel en dat ding kon je in het achterste niet horen. Onvoorstelbaar, dat je toen ongestoord het wekelijkse dorpsblaadje kon maken. Toen op stencilvellen op een heuse stencilmachine met rondspattende inkt. Velletje voor velletje werd met de hand gedraaid. Da’s ook, zeker nu, onvoorstelbaar.

Leo en Peet, da’s een sterk koppel, want al dat drukwerk kwam voornamelijk uit handen van Leo. Die twee hebben elkaar heel goed vastgehouden, anders hou je ‘een halve eeuw DK’ onmogelijk vol. Het duo is – met de andere redactieleden – veel geprezen. Het duo is koninklijk onderscheiden en jaren geleden nog geroemd in een prachtig interview in het Leidsch Dagblad. Ik zou zeggen, een standbeeld op het kerkplein is misschien wat overdreven, maar een gouden veer en een zilveren inktpot zouden bij dit afscheid niet misstaan.

Jack Luiten  

Opkikker in het Kerkbos

Komende zaterdag (10 juni) staan we met de Opkikkerkraam bij de opening van het Kerkbos.

We verkopen diverse soorten klompjes, zoals sleutelhangers en openers met het Stompwijkse logo erop. Leuk voor een kado of voor vaderdag.

En we hebben ook alle soorten Stompwijkse vlaggen te koop. Voor de boot, trekker, gevel en mastvlag. Alvast voor de komende Stompwijkse feesten!

Oude of kapotte mobieltjes of cartridges kunt u nog steeds bij ons inleveren. Want voor elk mobieltje of cartridge ontvangt de stichting Opkikker een vergoeding om daarvan weer een leuke dag te kunnen organiseren voor zieke kinderen en hun gezin!

Groetjes Tim en Maureen, Frances en Wendy

Toerclub Stompwijk

Dankzij het mooie weer stonden afgelopen zondag weer zo’n 70 fietsers aan de start. Voor de A-groepen stond het Kopje van Bloemendaal op de kalender. Daarbij was een nieuwe koffietent gezocht, want de oude is er niet meer. Bij het samenstellen van de kalender was ons oog gevallen op het Duincafé in de Kennemerduinen, dus zette ook de A1 met 12 man koers in die richting. Het mooie weer zorgt natuurlijk voor veel meer recreanten op de fietspaden, dus lieten we de route door de duinen maar een keer links liggen. Via de Leidsevaart en Vogelenzang is ook een prima route. Natuurlijk namen we het Kopje van Bloemendaal van de lastige kant en daarna was het niet ver meer naar het Duincafé. Daar bleek het echter al zo druk met wandelaars en fietsers, dat we een lange wachttijd vreesden. Na wat besluiteloos gedrentel voor de ingang, toch maar op zoek naar een alternatief verderop op de route. Die bleek al snel gevonden bij De Hemelse Pannenkoek. Daar was nog niemand, dus een heel terras voor onszelf. De koffie en appelpunten smaakten ons prima. Of de pannenkoeken werkelijk hemels zijn hebben we niet geprobeerd. De terugweg ging weer via Vogelenzang en daarna de makkelijke weg langs de Ringvaart. Na zo’n 110km waren we weer terug in Stompwijk.

Arno van Rijn

foto: Trees van Velzen

Vandaag staat de Meije op de kalender voor de C1. Met een mooi zonnetje en 4 beaufort uit het noordoosten. Met z’n achten op pad, via het Bentwoud, Boskoop richting de Meije. Het leek de Gekke Paadjestocht wel, want op een gegeven moment zien we iemand half over het fietspad hangen. Hij bleek daar een grote boodschap af te leveren. Uiteindelijk langs het Potlood richting Nieuwkoop naar de koffie bij De Eerste Aanleg. De koffie werd gedronken uit , waarschijnlijk, nieuwe kopjes. Prima. Na een stuk over het parcours van de triatlon te hebben gereden suisden we via Alphen en Zoeterwoude richting Stompwijk. Rond 12.30u weer thuis met 74 km op de teller. Lekker gefietst. 

Jan van der Vegt

Tina Turner overleden….

één van de meest inspirerende en lieve vrouwen die wij ontmoet hebben! De energie die zij gaf met een knuffel, haar typerende stem, de lieve woorden….onvergetelijk!

Bijna 10 jaar geleden vroeg Jeff Leatham ons voor een samenwerking voor bloemen voor het huwelijk van Tina Turner met haar liefde Erwin Bach. We selecteerden de mooiste bloemen voor wat zo een ontzettend bijzondere gelegenheid werd.

Op haar landgoed in Kusnacht openden de hekken en terwijl we naar het huis liepen kwam ze ons al met open armen tegemoet en werden we met een ‘big hug’ ontvangen. Die dagen voor de grote dag op 21 juli 2013 werkten we daar aan het meest romantische huwelijk zoveel liefde straalde het paar uit.

De ceremonie ging plaatsvinden in de voortuin en daar werd een bloemenwand gerealiseerd die de ‘tree of life’ symboliseerde. En hoe bijzonder is haar ‘life’! Op het podium kwam haar vriend Bryan Adams soundchecken, het raam ging open en ze zong mee…. krijgen nog kippenvel van dat intieme moment terwijl we daar met bloemen, mesjes en snoeischaar in onze handen stonden.

Haar huis werd in de bloemen gezet en alles hield ze vol vertrouwen in de gaten, hard werken maar wel meelevend ‘are you alright honey, can I get you something’…..Een immense wand van rode rozen in de achtertuin met op de dinertafels ook rode rozen…. geïnspireerd op haar rode lippen.

De liefde van Erwin voor haar was voelbaar, met de gasten in aantocht stond hij nog in zijn korte broek relaxt met ons te praten, zo’n ontspannen sfeer was er daar….En blij dat zo’n iconische prachtig mooie lieve vrouw met alles wat ze heeft meegemaakt zo een liefdevolle man heeft ontmoet!

Rest in peace sweet dear Tina, you will be missed by so many people who you touched with your kindness….Our heart goes out to Erwin and all who loved you dearly….

Met dank aan Marc Knijnenburg

(vader Kees komt uit Stompwijk en Marc heeft mooie herinneringen aan opa Aad en oma Jo aan de Dr van Noortstraat.) Leuk toch!

Beraad over windmolens Stompwijk

De gemeente gaat actief het gesprek aan met partijen in Stompwijk over de bouw van windmolens. Dat heeft wethouder Marcel Belt de gemeenteraad toegezegd.

Er zal gesproken worden met de eigenaren van Royal Roses, die al plannen hebben ingediend voor de bouw van twee windmolens op hun terrein, en een wat groter collectief bestaande uit ondernemers en bewoners van Stompwijk, Enercy Commen, Duurzaam Leidschendam-Voorburg en Rijnland Wind (beheerder windmolens bij Zoeterwoude).

Het is de bedoeling dat de gemeenteraad eind dit jaar wordt geïnformeerd over haalbaarheid en draagvlak voor de komst van de windmolens in Stompwijk.

De zaak kwam aan de orde bij een debat over duurzaamheid. Daarbij nam de gemeenteraad een motie aan om het voor inwoners mogelijk maken in het buitengebied middels windmolens, windenergie te gaan opwekken. Alleen VVD en CDA waren tegen. In 2020 en 2021 blokkeerde de gemeenteraad de komst van windmolens in de gemeente.

De gemeenteraad verbindt wel voorwaarden aan de initiatieven van inwoners:

= er moet sprake zijn van (grotendeels) lokaal, coöperatief eigendom en winst,

= de wettelijke afstanden tot woningen moeten worden aangehouden,

= overlast voor mens en dier moet zo veel mogelijk wordt voorkomen.

De meerderheid in de gemeenteraad vindt het ‘wenselijk’ om lokale initiatieven te verkennen en samen te onderzoeken op haalbaarheid, draagvlak en behoud van landschappelijke kwaliteit. Nagegaan moet worden of het energienet in het buitengebied teruglevering van de opgewekte energie kan faciliteren.

Geconstateerd werd dat klimaatverandering ons allen raakt en het terugdringen van de CO2 uitstoot hoge prioriteit heeft. Veel inwoners en ondernemers hebben last van hoge energieprijzen. De opwek van duurzame energie in de regio blijft achter waardoor de energietransitie dreigt te vertragen.

Niet iedereen heeft de mogelijkheid schone energie op te wekken in en rond huis of onderneming. Via coöperaties in een lokaal energieproject kunnen inwoners wel profiteren van schone en betaalbare energie. Er zijn al verschillende lokale, maatschappelijke initiatieven om als gemeenschap te investeren in een lokaal windproject. Daardoor hebben inwoners of ondernemers de mogelijkheid om hierin in coöperatieve vorm te investeren en van te profiteren (lagere energielasten). Veel windprojecten zijn al gerealiseerd met breed draagvlak onder de bevolking en lokaal eigendom, zo werd in de gemeenteraad gesteld.

De VVD stemde tegen omdat men eerst de mogelijkheden voor het opwekken van zonne-energie maximaal wil benutten. Het CDA keerde zich tegen het voorstel omdat men nul op het rekest kreeg van de andere partijen bij de idee de tekst van het Uitvoeringsprogramma duurzaamheid 2023-2026 te wijzigen waardoor maatschappelijke initiatieven om collectief te investeren in een lokaal windproject steun vanuit de gemeente zouden krijgen in de vorm van een verkenning van de mogelijkheden. Wethouder Belt stelde dat die tekst te dwingend is en het initiatief bij de gemeente legt, hetgeen volgens hem niet de bedoeling is.

Heeft u ideeën of tips om de gemeente groener te maken?

We horen het graag!

Heeft u een goed idee voor het groener en biodiverser maken van onze gemeente? Denk bijvoorbeeld aan het vervangen van stenen door groen, zoals gras, planten, struiken en bomen. Maar ook aan het zorgen voor meer variatie in groen, bijvoorbeeld door het gras minder te maaien zodat verschillende kruiden een kans krijgen om te groeien of door stukken gras te vervangen door planten. Geef uw tips en ideeën vóór 18 juni 2023 aan ons door via www.lv.nl/vergroenen. Met een punt op de kaart kunt u aangeven waar u mogelijkheden ziet voor vergroening.

Een zonnetje in haar hoofd

Geen hoogdravende verhalen, geen dikdoenerij, geen kijkmijeens-poeha maar gewoon om je heen kijken wat je voor een ander kunt doen. Zo kennen we allemaal Petra Oliehoek-van Es. Ze gaat stoppen bij de Dorpsketting en daar moeten we even bij stilstaan. Want Petra gaat niet zomaar stoppen, ze doet dat na een ontzagwekkende periode van 53 (!) jaar.

Ze stond aan de wieg van wat Stompwijkers het meest met elkaar verbindt: onze dorpskrant. Het was 1970, het jaar van Biafra, Dolle Mina, Feyenoord wereldkampioen, TopPop, Venus van Shocking Blue. In de kelder van de familie Van Santen zaten ze letterlijk met de inkt aan de handen de eerste Dorpskettingen in elkaar te knippen, plakken, stencilen, vouwen, nieten. Petra ging meedoen met die andere vrouwen die de Dorpsketting hebben gemaakt tot wat het is: Bep van Santen, Ans Luiten en (later) Marga Stijnman en Thea Ambagtsheer. Met Leo Oliehoek ook alweer 55 (!) jaar voor de technische ondersteuning.    

Het belang van de Dorpsketting voor de gemeenschap van Stompwijk moet niet worden onderschat. Door de artikelen raken lezers van elkaar op de hoogte. Ze delen hun ervaringen, ideeën, plannen, wensen en zorgen en dat leidt niet zelden tot contacten en initiatieven die het dorpsleven aangenamer en mensen socialer maken. Petra heeft dat al die jaren goed begrepen. Ze voelt feilloos aan waar, wanneer en voor wie actie nodig is en bedenkt er een creatieve vorm voor. Zo ontstonden ‘Stompwijk in beweging’ (wandelingen door en rondom het dorp) en – met Elly de Waal – het vogelhuisjesproject, waarbij zo’n 80 dorpsbewoners het dorp verfraaiden met meer dan honderd vogelhuisjes. Ook maakte Petra de afgelopen jaren voor Omroep Midvliet video’s over het dorp.

Speciale vermelding verdient het door haar in gang gezette project ‘Schoon Stompwijk’. Samen met de gemeente organiseerde ze een dag waarop bewoners zwerfvuil prikten in hun buurt. Ze plaatste in de Dorpsketting een oproep aan dorpsgenoten hun eigen wijken blijvend schoon te houden. Met een donatie van Fonds 1818 werden prikkers aangeschaft en ‘prikrondjes’ georganiseerd. Het werkt: Stompwijk is zichtbaar schoner geworden!

Juist in de huidige tijd, waarin negativiteit velen bij de keel grijpt, roept ze bij ons een gevoel van urgentie op om in je omgeving te kijken waar je iets positiefs kunt doen. Een vrouw dus met een zonnetje in haar hoofd. Een hoedster van de medemenselijkheid. ‘Je hebt weinig nodig om iets te kunnen betekenen voor anderen’, zei ze ooit. Dat klopt, maar de ander ervan overtuigen dat je samen dingen voor elkaar kunt boksen gaat niet vanzelf. Je moet er tijd en energie in willen steken en mensen willen leren kennen. Zelf zegt ze het zo: ‘Het gaat er niet om wie je bent, maar wie je kent.’

Het zal wel in de genen zitten’, antwoordde ze op de vraag waarom ze doet wat ze doet. Dat klopt, haar ouders waren ook van die lieverds. Ze woonden bij ons aan de overkant. In haar keukentje schonk moeder Van Es met genoegen een kop koffie voor wie langs kwam. En ik herinner me nog goed hoe pa Van Es altijd klaar stond om een handje te helpen als je een klusje had. Hij nam ook ruim de tijd om je zo goed mogelijk te antwoorden op je vraag hoe het met hem ging. Hij begon dan een shagje te draaien en meldde je na een minuutje dat alles met hem oké was. Je wist dan: dit is een doordacht antwoord.

Van één voorval tussen Petra en mij wil ik hier melding maken, omdat we er dertig jaar later nog om moeten lachen. In de jaren negentig leverde ik wel eens een stukje kopij. De redactie was toen gevestigd op Hoefblad 43. Op maandagmiddag stond de voordeur open. Stukjesschrijvers mochten (hoe ongelooflijk gastvrij!) zonder te bellen door de woonkamer naar de trap die naar het redactiekamertje boven leidde. De kopij moest uiterlijk 18.00 uur ingeleverd zijn. Ik was laat, vlak voor de deadline stoof ik de woning binnen, liep de kamer door en zag… de deur van het toilet stond open en Petra was bezig met de meest normale aller menselijke handelingen. Tja, hoe gaat dat: je bent daarboven aan het werk en je moet even. Hoe kun je weten dat er op de valreep een sukkel nog zijn stukje komt inleveren!   

Laten we haar zomaar bij de Dorpsketting vertrekken? Nee toch? Ze geeft kleur aan het sociale leven in ons dorp, een kleurtje als bedankje daarvoor zou op zijn plaats zijn. U begrijpt wel wat ik bedoel.

Jos Teunissen

Hallo Petra,

je gaat stoppen met de Dorpsketting. Ik wil je bedanken voor het prettige contact wat wij hadden en uiteraard voor je geweldige jarenlange inzet voor de Dorpsketting.

We zien en horen elkaar vast wel weer, maar ga vooral genieten van je kleinkinderen.

Ab