Afgelopen vrijdag en zaterdag hield vogelvereniging de Vogelvriend hun jaarlijkse tentoonstelling in de Witpen in Zoetermeer. Dit gebouw is eigendom en in beheer bij postduivenvereniging de Witpen, maar zij stelden hun gebouw open voor de vogelliefhebbers van de kleinere soort kooi- en volièrevogels (kleur-en postuurkanaries, tropen, kromsnavels, Europese cultuurvogels, sijsen en parkieten). Aangezien ik wist dat er een aantal Stompwijkse liefhebbers aan deelnamen besloot ik op zaterdagmiddag even te gaan kijken. Het getjilp van de vogels kwam je tegemoet bij binnenkomst. Net te laat voor de loterij, maar wel op tijd om al deze bijzondere vogeltjes te bewonderen. De keurmeesters van de Nederlandse Bond van Vogelliefhebbers hadden hun werk gedaan aan de hand van de zogenaamde Standaardeisen. Met ook dit jaar een Stompwijkse overall winnaar, Jos van der Linden, hij is nog pas sinds kort bezig met deze hobby en heeft direct het eerste jaar met zijn ‘postuurkanarie Arlequim Portugais gladkop’ de prijs der prijzen gewonnen.  Prachtig met oranje kleur op kop, borst en vleugel. Jos van harte gefeliciteerd, ik hoop dat jij nog lang met veel plezier zult genieten van deze mooie hobby. De andere twee Stompwijkse deelnemers Tinus van Veen en Lauw Soonius zijn ook in de prijzen gevallen en ook deze vogeltjes waren dat zeker waard. Er waren ook een aantal kanaries die volgens mij in de rui waren, waarop de eigenaar vroeg, “waarom denk jij dat?” “Nou het lijkt of de veertjes los laten” zei ik, waarop hij mij terechtwees en zei “kijk maar eens onderin de kooi, daar ligt geen veertje hoor”. Bleek het een zeer apart speciaal gekweekt ras te zijn met dubbele verenpracht. Weer wat geleerd dus. Een muziekje hoefde niet opgezet te worden, want de vogels zongen het hoogste lied. Leuk om een keer gezien te hebben. Voor de liefhebbers die hun kans gemist hebben, volgend jaar wordt het weer georganiseerd.

Ria Luiten

Met veel ouderen bij elkaar,

in verwachting van de Sint.

Zijn alle ogen op deze dag gericht,

en voor even dan weer kind,

Geen cadeautje voor de mensen.

Wel u zingen mag voor u wensen.

Met Piet, die veel besproken man,

er wat van maken kan.

De zak is niet meer van deze tijd.

Daar is niemand meer op voorbereid.

Wie maakt er nog een gedicht in deze dagen?

Er zijn al zoveel andere dingen die aandacht vragen.

De een heeft klachten aan ogen of tanden.

De ander last van rug, voeten of artrose aan handen.

Steunzolen, gebit en bril om de krant te lezen.

Op leeftijd moet je narigheid een plaatsje geven.

Door zoveel mogelijk te bewegen

kunt u fitter blijven leven.

Past het niet wat hier boven staat

De rollator is het enige als vervoer en verder gaat

Ik hoop dat u alles begrijpt.

Want ouder worden blijft een strijd.

Het enige wat de Sint nog kan bedenken.

Het liefst een advocaatje schenken.

Net zo lekker als kinderen de fris beleven

Als de maan schijnt door de bomen in de nacht.

Het blijft als ‘n slaap mutjes voor de nacht,

Stel aan de Sint uw laatste wens,

voor dat hij vertrekt,

over de Nederlandse grens.

Wybo Suijten

Deze afgeknotte molen fraai in onze mooie polder.

En deze brug, de verbinding tussen de Bovenmeer en Ondermeerweg.

Foto’s Jan v.d. Sman

Na het oproepje in de Dorpsketting, “Wie weet waar onze kat is?”, die we al acht weken kwijt waren, kreeg ik dinsdagochtend vroeg al, een Whatsapp berichtje met foto, en de tekst, is dit hem soms? Een foto van een kat in de polder. Hij toonde wel erg groot maar, nadat ik er een eigen foto naast hield, leek hij toch wel wat op onze kat. Deze kat liep al een paar weken in de Westeinderpolder.

Om half negen zou ik die kant op fietsen, maar al snel volgde een appje dat de kat gesignaleerd was ergens op de weg. Leve de buurtapp! Dus ik, snel op de fiets, met een kattenreismand in de boodschappentas, (want ja, stel dat ik hem vind), op weg naar de polder. Naletta stond me al bijna op te wachten. Nadat we, al roepend, bij de buren en vervolgens bij Alex op het erf hadden gekeken, helaas zonder resultaat, nam ik afscheid.

Ik had ondertussen wel de hoop gekregen dat het onze kat toch wel zou kunnen zijn. Hij had een luide “mauw”, was duidelijk mensen gewend en was lief voor andere katten. Ook vond ik het fijn om te horen dat hij niemand tot last was geweest, soms in de schuur van Johan bivakkeerde, en dat hij van de kippen en eenden van Nalette was afgebleven. Nalette zou een vangkooi neerzetten, en de buurt via de buurtapp op de hoogte houden. “Kijk nog even bij Corné op het erf”, was het advies, en zo plantte ik even later mijn fiets daar midden op het pad. De eerste de beste schuur ging ik in, en begon te roepen; “psssss, pssss, pssss, Betjetoe” ,want daar reageerde hij altijd op.

Na nog eens geroepen te hebben, hoorde ik: “Mauw”, en na nog meer geroepen te hebben, was er nog veel meer gemauw, maar de kat zag ik niet. Dit moet ik filmen, dacht ik, en nadat ik mijn telefoon op camera gezet had, bleef ik roepen en filmen. Wel veel gemauw, maar geen kat…Totdat ik boven in de schuur, op de hooistapel in eens zijn grijze koppie uit zag steken. Daar was hij na acht weken! En wat was hij groot geworden! De Westeinderpolder had hem duidelijk goed gedaan! Mauwend kwam hij de stapel hooibalen af, wel wat schichtig, maar al snel kon ik hem aaien. Mijn camera was tussentijds uit gevallen, achteraf bleek dus dat ik alleen een selfie van mezelf had gemaakt en niets had gefilmd, maar dat mocht de pret niet drukken. Ondertussen was ook Corné, van onder zijn koeien, op het geroep in zijn schuur, afgekomen. Hij was verbaasd mij te zien, maar was wel getuige van de hereniging van mij en de kat. Toch wel een bijzonder moment. Naletta kwam nog even kijken of het de betreffende kat echt wel was, en ja hoor! Toen de kat in het reismandje gepropt, op z’n kop in de boodschappentas, aan mijn fietsstuur, op weg naar huis. Dat vond hij niet zo leuk. Dus hij krabben, en ik maar hopen dat hij, onderweg, die tas niet zou scheuren.

Thuis gekomen werd hij met veel geblaas van zijn zusje onthaald. Zij zat eigenlijk helemaal niet op hem te wachten. Zelf had ik een soort schuldgevoel, want wat had hij, in mijn beleving, een prachtleven gehad in de Westeinderpolder. Nu kwam hij weer thuis in de Dotterbloem. Toch wel even heel wat anders. Ik besloot dan ook om hem gewoon de vrijheid te geven, en mocht hij weer naar de polder vertrekken, dan wist ik dat hij daar een goed leven had.

Maar blijkbaar denkt de kat daar zelf anders over. Hij heeft het bij de kachel prima naar zijn zin, en de afgelopen 2 weken is hij noemenswaardig niet buiten geweest. Hij gedraagt zich dan ook alsof hij nooit is weggeweest.

We genieten weer enorm van hem, met zijn leuke, en minder leuke eigenschappen, en ook zijn zusje is weer bijgedraaid.

Dank aan de bewoners van de Westeinderpolder, en een ieder die voor ons heeft uitgekeken naar de kat.

En redactie Dorpsketting, dank je wel voor het plaatsen!

Groetjes, Anneke van Santen

Nog een paar nachtjes slapen voordat ik jullie weer een bezoek kom brengen in Stompwijk. Ik heb Hoofdpiet alvast naar Stompwijk laten gaan, zodat hij kan luisteren hoe lief jullie geweest zijn en wat jullie op jullie verlanglijstje hebben staan.  

Hij heeft ook wat tekeningen meegenomen en bij de Boon neergelegd. Deze kunnen jullie daar ophalen of thuis uitprinten zodat je hem mooi in kunt kleuren en versieren. (Of haal de middenpagina uit deze Dorpsketting). Daarna mag je hem bij het Sinthuisje in de Boon weer inleveren. Wie weet win jij wel een mooie prijs tijdens het Sintfeest in de Bles! 

Ik hoop jullie snel te zien! 

Groetjes van Sinterklaas

Wat is het weer fijn om in Nederland te zijn!

Ik heb heel veel zin om jullie weer te zien in de Bles. 

Hoofdpiet heb ik al eerder naar Nederland laten gaan met het grote boek zodat hij kon luisteren hoe lief jullie geweest zijn en wat er op jullie lijstjes staat. Maar ik maak mij een beetje zorgen! Ik heb niks meer van Hoofdpiet gehoord! 

Helpen jullie mee zoeken? Ik hoop maar dat hij er zondag ook bij is in de Bles tijdens het feest en dat ik ook mijn grote boek terug heb.

Ik heb jullie hulp hard nodig, dus zorg dat er zondag 26 november bij bent. De deuren van de Bles zullen om 12.30 uur open gaan.

Tot dan!

Groetjes van een bezorgde Sinterklaas!