Mijn leven met corona

Dick en Toos Oudshoorn 55 jaar getrouwd !!!!

Ook al houdt het coronavirus de hele wereld in zijn greep, de tijd gaat wel gewoon door en dat betekent dat in de maand mei Dick en Toos Oudshoorn 55 jaar getrouwd zijn.

Dat is toch een felicitatie waard, het is een jubileum die veel getrouwde stellen niet halen.

Het is jammer dat Dick niet meer thuis kan wonen, sinds ruim een jaar zit hij in Huize Emmaus in Zoeterwoude.

Hij had ook zelf wel in de gaten dat hij niet meer thuis kon wonen en na een val van de trap is het eigenlijk heel snel gegaan, de ene dag kregen ze een telefoontje van Emmaus en de volgende dag moesten ze al beslissen. Ze hebben toch maar ja gezegd.

Dat vindt Toos eigenlijk het moeilijkst van het virus, dat ze Dick niet meer in het echt kan zien. Ze gaat nog drie keer per week op bezoek, dan wordt Dick in de rolstoel naar beneden gereden en voor het raam gezet en Toos zit buiten op een bankje voor het raam, allebei met een kopje koffie en zo kunnen ze elkaar toch zien.

Ze heeft voor hun 55 jarig huwelijk een grote taart besteld waarop staat Dick en Toos 55 jaar getrouwd. Die nemen ze dan mee voor Dick en voor de verpleging en zelf gaat ze met de kinderen buiten zitten met een gebakje of schnitte en zo vieren ze hun huwelijksjubilea.

Volgens Toos heeft Dick wel door dat het coronavirus er is, maar beseft hij niet precies wat het inhoudt. Ze doen veel aan videobellen, dat heeft Dick ook geleerd en ook de buren sturen regelmatig filmpjes naar de verpleging en die laten ze dan aan Dick zien. Toos is sowieso blij met haar buren, ze staan altijd voor elkaar klaar.

Zelf heeft Toos geen last van het virus, ze vermaakt zich evengoed wel in en om het huis. Er is genoeg te doen, buiten aan onderhoud, daar komen ook de kinderen regelmatig voor. Er moeten beslissingen genomen worden, over een dak met asbest bijvoorbeeld en dat doen ze samen. Boodschappen doet ze zelf of haar dochter komt met haar autootje en dan crossen ze even naar de winkel. Met de regels die vastgesteld zijn heeft ze weinig moeite, het afstand houden gaat vanzelf en in het begin was het even wennen dat ze niet mochten knuffelen of zoenen maar ook daar is ze inmiddels aan gewend.

Ze heeft 3 kleinkinderen, van 19,15 en 14 jaar. Die snappen de regels ook, alleen zijn er twee een poos niet geweest en dan is het moeilijk om elkaar nu niet aan te raken. Maar Toos is daar heel strikt in, ophoepelen zegt ze dan! We halen het straks dubbel en dwars weer in.

Ze is wel emotioneel, of het nou om de kinderen, kleinkinderen of Dick gaat, ze heeft toch vaak tranen in haar ogen.

Ze is wel heel blij dat ze weer naar de kapper mag, bij haar dochter komt al jaren een thuiskapster. De eerste de beste avond dat die weer werkt gaan ze allemaal.

De Soos en de gym mist ze wel heel erg, als we weer mogen beginnen komt ze ook meteen weer, dat durft ze wel aan. Ze vind het ook fijn dat we toch het contact houden, het kaartje wat Trees namens het bestuur geschreven heeft, de stukjes in de Dorpsketting, net als nu een telefoontje.

Namens Toos Oudshoorn

(uit het boekje (mijn) leven met corona, dat in het begin van de coronatijd, – vorig jaar dus – door en voor de leden van Ouderen Soos Stompwijk is gemaakt)

P.S.: inmiddels is er in het leven van Toos en Dick heel wat veranderd, wij wensen hun én de hele familie heel veel kracht om hier mee om te gaan.

Trees van Velzen, voorzitter Ouderen Soos Stompwijk