Stompwijk in coronatijden

Het was in maart dat heel Nederland op zijn kop stond en mijn werk een andere invulling kreeg. Thuiswerken en veel telefonisch contact. Ik werd door een telefoontje op het idee gebracht om Stompwijk in beweging te krijgen. Dat begint met aanschrijven van fondsen zoals Fonds 1818, Vlietwensen en het Van Ravesteynfonds. En met een relatief laag bedrag van € 250,- konden pakweg 5 optredens gegeven worden, omdat een geluidsinstallatie in deze noodzakelijk is. Met Jokelien in paashazenpak en zelf als struisvogel hebben we mensen naar buiten gelokt en gymnastiekoefeningen gedaan, is het koor van Carmen en het ‘Anderhalve Meter Koor’ op vrijwillige basis komen zingen, de Coronasisters vond ik zelf geweldig. Zo mooi dat ze onder het balkon van moeder Greet een serenade konden geven. En hun moeder met har donkere pretogen zo zat te genieten. Ze hebben meerdere buurten op zijn kop gezet. Niet lang hierna is moeder Greet overleden.

Of het draaiorgel waarbij in klederdracht tulpen werden uitgedeeld.

Of het Feyenoordlied voor Leo Oudshoorn die in zijn ziekbed lag te genieten. Ter plekke werd nog even overlegd of hij dit aan kon, en toen is direct de knoop doorgehakt. Hij is eveneens slechts enkele dagen later overleden. Kleine speciale momenten die mij bij zullen blijven.

Natuurlijk de bingo met veel gesponsorde prijzen waar met de stoel op de stoep gespeeld werd. De verraste ogen als de kaart winst brengt en een flesje wijn wordt gewonnen. Marco de Groot die in zijn eentje de sterren van de hemel zong.

Het midzomerfeest, met kampvuurtjes, zelf meegebrachte drankjes, gitaarbegeleiding door Lydia ter ondersteuning van zwoele en ondeugende gedichten van Theo en Petra, echt candlelight waardig. En de moppen van Kees Juffermans. Je hebt niet veel nodig om er een feestje van te maken.

Koffie en thee in Pastoors bos met de klanken van de accordeon van Aad Paardekooper, ter gelegenheid van het jubileum van pastoor Broeders. Hiermee een traditie tijdens warme zomerdagen ingezet, vele buten bijeenkomsten volgden.

De LoveBells die op ons pad verschenen dankzij Penchi, onze gebiedsregisseur, zij heeft de contacten doorgezonden. Het eerste optreden werd direct al aangeboden door Vlietwensen. Op mijn beurt heb ik de contacten weer doorgezonden aan Emmaus waar zij ook in de buitenlucht in het gras hebben opgetreden. Later hebben we diverse kleine buurtoptredens gedaan op prachtige locaties zoals de Drie Molens, de tuin van Ank, de Westeinderpolder, het Laantje van Van Kampen, de camping van Merenburger, langs de Dr. van Noortstraat, Huyssitterweg noem maar op. Ik heb de LoveBells alle kanten van Stompwijk laten zien en zelfs nog iets over de grens bij Stompwijkers die zich gevestigd hebben in Zoeterwoude. Hier werden ieniemienie optredens gedaan in de Zonnegaarde bij Annie en Aad, een kampvuurtje en glühwein is voldoende om even met elkaar op afstand in contact te komen.

Bij Ria en Gerard v.d. Hoeven langs het Watertje, een pracht locatie, waar bewoners en voorbijgangers konden genieten. Bij de Zwetkade waar veel ouderen wonen werden muzikaal verrast en de Zuidhof waar een camper dienst deed om droog op te kunnen.

In Stompwijk werden er 11 locaties aangedaan op een dag. De aftrap was bij Heesterlust waar Ank en Peter van Peski voor een fantastische ontvangst zorgden. De zon scheen en de warme glühwein, koffie en zelf gebakken cake deden de rest. Zo lief dat een vriendin, met een vriendin in een zorginstelling met een lichte vorm van alzheimer, samen met haar activiteitenbegeleidster kwamen genieten. Ook Nezha en Houria (van de soep) waren genodigd om te komen, dat vonden ze zo lief. De moeder van Nezha wilde heel graag komen, maar Nezha had het weekend nodig om bij te tanken.

Het kippenpaleis werd officieel geopend, waarbij het blaasorkest voorop ging met: ‘Oh when the saints’ en de rest volgde op gepaste afstand. Door Peter werd het lint doorgeknipt en het paleis kreeg de naam JuriAnk, naar de vrijwilliger die het zo mooi gemaakt heeft en Ank zelf natuurlijk. Die kipjes worden enorm verwend en beschermd tegen rond dwalende vossen.

Hierna op naar de oude smederij van Luiten, waar het ontvangst ook hartverwarmend was en de buren even wat meer contact hadden dan het gebruikelijke knikje en even zwaaien.  Even de tijd kunnen nemen voor een praatje in tijden waar iedereen met een grote boog om je heen loopt.

Bij de Pinksterbloem viel de opkomst toch enigszins tegen, drie huizen waren voorbereid, de een met warme thee, de tweede met liters chocolademelk en de derde met zelf gebakken cake, spreiding is mede een oplossing tegen het virus. Hierna naar de kerk, waar eveneens een initiatief van de Bles was voor de Casper actie en werden er al veel ballen opgehangen met wensen. Koffie gezet door de kerk, chocolade opgewarmd door Gera, appelflapjes gebakken door Rienus en drie ezeltjes op het kerkplein met dank aan Hanne Onderwater en Dani Soonius. Samen zorgden we ook hier een gezellig samen zijn.

Hierna werden we verwacht in het garagetheater bij Verburg op het Laantje, waar een gemiddeld publiek van ruim 80 plus in gepaste afstand al zat te wachten. Stef vertelde dat een buurvrouw van 90+ de hele periode nog niet weg geweest was. Hier werd zichtbaar genoten. Ook hier vers gebakken koekjes van de enige echte koekenbakker.

Een bijna privé optreden bij Sjaak en Ria op de Dotterbloem, waar gelukkig nog wat passanten konden meegenieten. En natuurlijk Lenie van de overkant die ’s morgens bij de kerk ook al had genoten. Een tuinoptreden bij Aad en Ria, een optreden bij de Bles en het grasveld bij de Van Santhorststraat waar juist de jeugd vertegenwoordigd was. Ook hier hadden meer mensen kunnen komen, wellicht hebben ze achter de ramen en deuren kunnen genieten. Eéntje in ieder geval, net geopereerd en nog niet goed ter been zat te genieten voor tien. Het orkest voor haar huis, gordijnen op en ze zat eerste rang. Dat tafereel was zo ontroerend dat het nog steeds mijn hart verwarmt.

Dan bij de Hoge Brug waar de buurt was opgetrommeld en vanwege de kou de glühwein al snel op was. In de tuin van Riet van Santen- Verburg werd een deel van hun 4 uur durende kerstrepertoire afgespeeld. Ook hier ging de pet weer rond en werd er bijgedragen aan het doel om de muzikanten door de winter te helpen. Ze spelen allemaal professioneel dus het wegvallen van de optredens wordt gemist. Juist de afwisseling bij mensen thuis maakt het voor hen ook zo ontzettend leuk. Behoorlijk verkleumd gingen we naar het laatste adres waar het huis zo groot verbouwd was, dat we daar makkelijk de anderhalve meter aan konden houden. Dit werd een intiem huiskamer optreden waar eveneens weer mooie herinneringen aan blijven hangen en we minimaal een jaar op kunnen teren.

De opbrengst was alles bij elkaar voor de muzikanten een verrassing en daar doen we het voor. Een bijzonder woord van dank gaat uit naar alle gastvrouwen en –heren en de vele vrijwilligers die voor vuur, gedichten, gastvrijheid en dus saamhorigheid gezorgd hebben. Voor de muziek, zang, bingo, prijzen, cakejes. Allemaal heel veel dank.

Berichtje Lovebells:

Al met al dus naast dat het gezellig en leuk was ook erg de moeite, zeker ook dankzij de sponsoring van het fonds en de harddraverij, erg blij mee.

We zien graag de Dorpsketting weer tegemoet. Tot zover heel erg bedankt weer en we spreken elkaar!

Mvg Monique van De Lovebells

Mede mogelijk gemaakt door Vlietwensen, Fonds 1818 en het Van Ravesteynfonds. Namens de gehele Stompwijkse gemeenschap van harte bedankt voor het mede mogelijk maken van zoveel activiteiten in het afgelopen jaar. En Harddraverij Nooit Gedacht voor de laatste activiteit door de Lovebells.        Petra