Agnes’ wekelijks praatje

En dan is het dinsdag 1 december, de eerste dag van de laatste maand van 2020. Een jaar dat we het liefst zo snel mogelijk vergeten. Maar eerst gaan we nog wat feestjes vieren, want hoe dan ook, dat gaat gewoon door. Onze leden zullen vast nog wel leuke herinneringen hebben aan het sinterklaas feest van toen zij kind waren. Als het kon hun schoentje zetten, meestal op zaterdagavond en dan maar hopen dat Sinterklaas hun huisje niet had overgeslagen en dat er iets lekkers in de schoentjes zat. En op 5 december zelf warme chocomel en een cadeautje, gewoon een gezellige sfeer.

Zelf heb ik die herinneringen ook nog, wij mochten elke avond onze schoen zetten zodra de Sint in het land was en elke ochtend zat er wel wat in. Een kleinigheidje hoor, een taai taai poppetje, een handje kruidnootjes, een schuimpje, een muis of kikker. De spanning als je de trap af sloop naar beneden, eerst kijken of mijn vader al uit bed was om te melken en dan naar de kachel waar de schoenen stonden. En ja hoor, elke avond was het hooi uit de schoen en de tekeningen waren ook verdwenen. Totdat mijn oma het grote geheim verklapte, dat niet Sinterklaas de cadeautjes kocht en kwam brengen maar dat mijn moeder dat gewoon deed, bestellen bij de Termeulenpost en dat de buurvrouw ze op 5 december in de wasmand deed en op de deur kwam kloppen. Oh wat was mijn moeder boos, zij vond het juist zo leuk dat wij er nog in geloofden.

Tegenwoordig is het echt een commercieel feest, de cadeaus kunnen niet groot en duur genoeg zijn helaas. Jammer vind ik dat. En dan dat gesteggel om Piet, gelukkig is het hele feest niet helemaal verdwenen want ik was van de week in de supermarkt en daar kwamen gewoon nog vrolijke Sinterklaas liedjes uit de speakers. Ik betrapte mij erop dat ik gewoon mee stond te zingen in de rij voor de kassa, op anderhalve meter van mijn voorganger en met mondkapje op.

Helaas kunnen wij het dit jaar met de Ouderen Soos niet vieren, iedereen weet wel waarom. Maar de Sint is jullie niet vergeten, als het goed is heeft iedereen al een bezoekje van de oude man gehad. En aangezien hij de pieten thuis moest laten is hij extra vroeg begonnen zodat hij bij iedereen een cadeautje af kon geven.

En dan gaan we richting kerst, de eerste bomen zie je hier en daar al in de huizen staan, vol met lichtjes en versiersels. Kaarsjes die branden, het huis geurt naar dennengroen en men is al bezig om een kerstmenu samen te stellen. Ook kerst zal dit jaar anders dan anders gevierd moeten worden en ook wij kunnen jullie geen gezellige dag aanbieden. Maar dat maken we volgend jaar dubbel en dwars goed.

De berichtgeving over het Corona virus is wisselend, er schijnen nu al drie vaccins te zijn maar alle drie zijn ze nog niet voor de volle honderd procent betrouwbaar en wat de gevolgen op lange termijn zijn is ook niet bekend. In huize Hofstede worden stevige discussies gevoerd of we, als het zover is, ons laten enten of niet. De voors en tegens worden uitgebreid besproken en ook de redenen waarom wel of niet. De stand is momenteel   1 – 1. We gaan het meemaken. Voorlopig ben ik blij het virus de Soos redelijk met rust laat, voor zover mij bekend is er maar één iemand besmet geweest en diegene is inmiddels alweer zo goed als beter, op een paar restverschijnselen na. Laten we hopen dat dit zo blijft en laten we met elkaar hopen gezond te blijven zodat we volgend jaar met z’n allen weer naar het Dorpspunt kunnen. 

Natuurlijk hoort bij de sinterklaasviering altijd een gedichtje dus ik ben weer in mijn pen geklommen:

Toch is het jammer dat we Sint dit jaar niet kunnen verwelkomen,

dat de stoomboot niet bij de Hoge Brug kan komen

dat er geen pieten zijn met zakken vol snoepgoed

maar voor de tanden is dat wel eens goed.

maar in dit rare jaar,

hebben we ook veel geleerd van elkaar

het leven is niet zomaar gewoon

mensen moeten hard werken voor hun loon.

het komt niet zomaar aanwaaien

veel bedrijven gaan naar de haaien.

acties worden opgezet om de middenstand en horeca te helpen

de ideeën zijn niet te stelpen.

maar het zal nog heel lang duren

voordat we het leven weer in de goede richting kunnen sturen.

samen voeren we een strijd

voor een normale tijd.

het leven is niet alleen maar ikke, ikke , ikke

we laten niemand stikken!!

Voor onze leden die pakjesavond vieren heel veel plezier en uit het diepste van ons hart een hele lieve groet van het complet bestuur van Ouderen Soos Stompwijk.

Trees, Aad, Jan, Agnes, Sjaan en Marijke

P.S.: we hebben kaartjes, een prachtig gedicht gekregen naar aanleiding van het sinterklaascadeautje, dat bezorgd is bij onze leden. Natuurlijk onze hartelijke dank daarvoor……