De tweede coronagolf. Door de medische specialisten zelfs een tsunami genoemd. Nagenoeg iedereen wordt geraakt door corona en de bestrijding ervan. En niet op de laatste plaats de horeca. Je zou maar in de horeca zitten. Er zijn ook branches die juist voordeel hebben bij deze crisis door nu precies de juiste producten of diensten te leveren, maar zelfs voor de mensen uit deze branches heeft de crisis niet alleen maar voordelen. We worden allemaal beperkt in de vrijheid en hebben er allemaal last van.

Het lijkt soms wel een wedstrijd wie nu eigenlijk het hardst geraakt wordt. Zijn dat horecaondernemers of is het de reisbranche? Zijn het de zorgmedewerkers die overuren draaien met striemen in het gezicht van de medische mondkapjes, de senioren in verzorgingshuizen die geïsoleerd raken of zijn het toch de jongeren die dit jaar niet lekker onverstandig jong mogen zijn? Met zoveel impact is het moeilijk om de winnaar van de ellende aan te wijzen en al helemaal om geen dader te willen benoemen. De echte winnaars van ellende, in de volksmond ook wel de grootste verliezers genoemd, zijn zonder meer de mensen die zijn omgekomen of een naaste verloren hebben als gevolg van deze crisis. Op de voet gevolgd door de mensen die nu ernstig ziek zijn. Dat zijn we vast met elkaar eens.

Als het behoorlijk tegen zit, dan helpt het om lekker boos op iemand te kunnen worden. Ik betrap mezelf er op dat ik veel schuld bij de politiek neerleg. En dan vooral bij Hugo de Jonge. Waarom zelf op vakantie gaan in Frankrijk tijdens een crisis? Waarom die tijd niet gebruiken om het testen, het aantal ziekenhuisbedden, het aantal verpleegkundigen, de app, etc. op orde te brengen, maar juist als minister van volksgezondheid met je gezin voor de lol vertrekken naar gebieden met meer besmettingen. Dat maakt de situatie niet beter en mijn begrip niet groter. Ook helpt het niet dat maatregelen steeds opnieuw inconsequent lijken zijn. Door het ontbreken van voldoende uitleg lijkt het complete willekeur. En qua maatregelen komt de horeca er niet zo best vanaf. Je zou maar in de horeca zitten. Al met al dus voldoende onbegrip, irritatie en impact om boosheid te ervaren.

Maar ja, wat heb je eraan?

We hadden er vandaag heel anders voor kunnen staan. Beter. Daar ben ik van overtuigd, maar dat is niet zo. En het lijkt me niet dat Hugo het zo gewild heeft, dus het heeft weinig zin om in die onvrede te blijven hangen. Het is nu helaas zoals het is en dat moeten we met elkaar oplossen. In mijn ogen is het dan zinvoller om toch weer vooruit te gaan kijken. Vanaf de eerste dag van de coronacrisis hebben we bij De Bles geprobeerd om vooral te kijken naar wat wel mogelijk is. Ook al betekende dit dat we de bedrijfsvoering volledig moesten omgooien om op een goede manier afhaalmaaltijden aan te kunnen bieden, anderhalve meter lange borrelpakketten maakten voor thuis, een parkeerterrein moesten ombouwen tot zomers terras, een dagelijkse podcast wilden maken om dorpsgenoten te informeren of een mini Stomppop wilden organiseren omdat de muziek nooit mag stoppen.

Uitgangspunt: er zijn altijd mogelijkheden. Enig perspectief zou daarbij overigens wel helpen, want dat maakt het nu wat lastig. Vinden we ooit een vaccin? Wordt het ooit weer normaal? Of bewegen we het komende jaar of de komende jaren van de ene naar de andere golf? En hoe lang duurt dat dan?

Op het moment van schrijven tast ik nog volledig in het duister over de nieuwe maatregelen, die dinsdag onvermijdelijk zullen worden afgeroepen. Ik verwacht iets met verplichte mondkapjes, kroegen dicht en verplicht thuiswerken. Ik verwacht eigenlijk dat ons restaurant open mag blijven, maar ook daar ben ik niet zeker van. Geen idee.

En willen we wel open blijven als we misschien verplicht mondkapjes moeten dragen en nog minder gasten mogen ontvangen? En willen gasten nog wel uit eten gaan? Geen idee. We zullen morgen tijdens de ‘persco’ wel horen wat de nieuwe aanpak wordt om corona te bestrijden. Omdat we er toch geen invloed op hebben, wachten we braaf de nieuwe regels af en gaan we ook daarmee weer aan de slag.

Belangrijkste daarin vind ik om alle collega’s aan boord te kunnen houden. Met elkaar zijn we immer De Bles en zonder hen blijft er weinig over. Wat de uitkomst ook is; we geven niet op! Het is namelijk vooral leuk om in de horeca te zitten en zo iets te kunnen betekenen voor anderen. We hebben sinds de lock-down in maart erg veel steun ervaren en hopen van harte dat die steun ons nog langer gegund wordt nu het einde van de coronacrisis verder weg lijkt te zijn dan ooit. We gaan zonder meer een erg moeilijke tijd tegemoet, maar gaan ervoor! 

Vooruitlopend op de nieuwe maatregelen zijn we er alvast vanuit gegaan dat afhaalmaaltijden weer belangrijker gaan worden gedurende het najaar. Hoogste tijd dus om ons afhaalmenu aan te passen. Dat hebben we alvast gedaan en het nieuwe menu is in deze Dorpsketting te vinden. Blijf gezond!

Jeroen de Gier