In memoriam van Riet Olijhoek – v.d. Pijl

Riet Olijhoek- van der Pijl

Riet groeide op in Sassenheim samen met nog 2 zussen: Jo en Lotta Na haar schoolperiode ging ze werken bij Hygia een naaiatelier aldaar. Toen ze wat ouder werd, ging ze dansen bij Evert Castelein en daar ontmoette ze Joop Olijhoek. Ze trouwden met elkaar en kregen 5 kinderen: Marian, Jos, Annemiek, Marco en Peter.

Joop en Riet waren altijd samen op pad. Verjaardagen, hondenrennen, kermis en zeker voetbal kijken of als er weer eens iets opgehaald moest worden ergens (want pa had geen rijbewijs). Thuis ging het altijd over voetbal en al was het alleen maar om te sarren moeder was voor PSV en oh wat had ze een lol als PSV van Ajax won of als ze kampioen werden.

Zo gingen de jaren voort al viel het niet altijd mee. Ze konden soms niet met elkaar maar zeker niet zonder elkaar! Terwijl ik altijd maar denk dat Olijhoeken zo makkelijk zijn. Maar goed, in 2004 overleed vaders en moeder stond er alleen voor. Ze kon moeilijk haar draai vinden, maar met buurtjes ging dat wel goed. Ze ging kaarten en bingoën, overal naar toe in haar autootje die ze 2 jaar geleden pas weg deed omdat ze niet meer durfde.

2 Jaar geleden werd ze ziek en al had ze soms meer last dan ze liet merken, klagen deed ze echt nooit en de mensen van thuiszorg kwamen dan ook graag langs waarvoor nog heel veel dank van ons. En dat geldt ook voor alle andere mensen die haar af en toe een hart onder de riem staken. Ze vond ieder bezoek altijd leuk. Totdat het allemaal niet meer ging en ze pas zei: “Laat mij maar slapen, ik heb iedereen gezien en alles is wel gezegd. Vrijdag 29 mei is ze rustig ingeslapen. Ze vond het wel mooi zo….

5 weken geleden nog zei ma dat ze flink kleiner was geworden de laatste jaren. Dus Marco pakte even een rolmaat want ma wou gemeten worden. Met looprek naar de deur, latje op hoogte en ze bleek van 161cm vroeger nog maar 146cm lang te zijn. En dat terwijl we als kinderen altijd meer opkeken naar ma dan naar pa. Zeker als zij je boos aankeek. En als er één is die weet dat je iemand van 146 niet moet onderschatten dan ben ik dan wel, maar dat terzijde.

Welke muziek vind je mooi vroegen we eens en ma zei: “Only you” van The Platters.” Want hoewel ze goed was in schrijven en rekenen, Engels ging haar minder goed af. En ze dacht dat ze op de radio zongen: “Olyhooooek i.p.v. Only you of had ze toch gelijk…

Jos Olijhoek