Agnes’ wekelijks praatje

Speciaal voor jullie, onze leden, geschreven,

Met woorden en zinnen tot dit gedicht geweven

Wie kan ons zeggen,

Wanneer we weer een kaartje mogen leggen?

En de steentjes van de rummikub,

Moeten ook de bordjes weer op, hub, hub, hub

De prachtige kaarten die jullie maken

Kunnen we toch niet staken?

Laat staan het halve uurtje bewegen,

Kunnen we toch ook niet zomaar het Dorpspunt uit vegen?

Een virus zette de wereld op zijn kop,

En alles hield op

Onzichtbaar, ongrijpbaar,

Het zweeft door de lucht, maar waar

Wij missen jullie toch zo erg,

Die lege dinsdagmiddagen, we zien er tegenop als een berg

Jullie vrolijke gezichten brachten elke week weer veel gezelligheid,

Maar we zijn het nu even helemaal kwijt

Vergeten doen we jullie echter niet,

We denken meer aan jullie dan dat je ziet

Tot we weer mogen beginnen,

Geniet dan van de kleine dingen

Een bloemetje in het groene gras,

Een kikker in een waterplas

Die leren je dat al wat leeft,

Een zinvolle bedoeling heeft

Dan zien we jullie snel weer en maken we er een feestje van,

Gewoon omdat het dan weer mag en omdat het dan weer kan!

Lieve groet van het complete bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk,

Trees, Aad, Jan, Agnes, Sjaan en Marijke