De plek is het oude bankgebouw. Ze zitten er nu ruim twee jaar. Er was al eens een open dag en dat was het dan. Tot zaterdag 8 april een paar bewoners spelend als boeven verkleed door Stompwijk liepen. Heel onschuldig. Maar het trok wel de aandacht. Dus toch maar de uitnodiging aangenomen om op de koffie te gaan.
De bank
De laatste keer dat ik er was, zat de Rabobank er nog. Daarna werd het door een gezin bewoond. Nu is er opvang en scholing voor jongeren met autisme die in het reguliere onderwijs buiten de boot vallen. Hans Ramp en Corina Vermast hebben hier de leiding. Ze zaten al langer in het vak. Vaak liepen zij in de reguliere sector tegen problemen aan die in een groep niet op te lossen leken. Vooral Hans zocht een uitdaging om zelf te starten op een plek met kleinschalige opvang. En die vond hij hier toen het bankgebouw weer eens te koop stond.
Het is uniek
Wat zij hier in Stompwijk hebben komt volgens Hans in Nederland verder niet voor! Het is een nieuwe vorm van leren en zorg. Er is plaats voor 9 tot 11 jongeren in de leeftijd van 11 tot 18 jaar die hier constant verblijven. Ze hebben hun eigen slaapkamer en gaan alleen in het weekend of vakanties naar huis. Als ze binnen komen is er een test en wordt een schema opgezet. Dit alles om proberen te bereiken dat ze later zelfstandig hun weg in de maatschappij kunnen vinden. Er is ook veel personeel om alles in goede banen te leiden en de cliënten te steunen. Ze houden zelf hun kamer bij en ook schoonmaken en koken voor en met elkaar leren ze. De hele benedenverdieping is een grote huiskamer met verschillende zithoeken. Als ik er ben is in de keukenhoek een van de jongens broccoli en kipfilet aan het klaar maken.
Activiteiten
De jongens doen boodschappen bij de Coop en gaan ook naar andere activiteiten in het dorp zoals de Carnaval of leuke dingen in De Bles. Er wordt samengewerkt met de Leo Kannerschool in Oegstgeest die speciaal voor dit onderwijs is opgezet. Een paar jongens volgen daar de lessen, anderen in Den Haag. Op eigen terrein is nog een gebouw met kantoor en een klein leslokaal met vier bankjes. Ideaal voor jongens die moeite hebben om zich in een grote klas thuis te voelen. Volgens Hans zitten er in Nederland ongeveer 17.000 jongeren thuis omdat er geen passend onderwijs voor hen beschikbaar is. Er is dus duidelijk behoefte aan meer plekken als deze. Enkelen jongens lopen ook stage of gaan parttime naar dagopvang in Zoeterwoude. Heel verschillend allemaal. Alles kost veel tijd aan begeleiding. Maar het is dankbaar werk als het succes heeft. Dat hopen we dan ook!
Agnes van Boheemen- Vollebregt
gemaakt. De kippensoep, die altijd helend werkt! Een zalige bal gehakt, prachtige bloemkool met dat overheerlijk sausje, niet zo goed voor mijn lijn, de aardappels, de rabarber en komkommers op tafel, lekker!!! Ik ga jullie niet vertellen wat het toetje was, want anders zijn de 20 plaatsen de volgende keer gelijk vol en moet er een tweede en misschien wel derde ronde komen, ik vertel alleen dat ik mijn vingers er bijna bij opgegeten heb. Over een maand is het weer op vrijdag “Gezellig samen eten”, wacht niet af maar geef je nu vast op bij Anneke van Bemmelen (tel. 5804172) of Wea Manders (5801853).
Dinsdag 9 mei werd het seizoen van VrouwActief, afgesloten. Om 19.00 uur vertrokken we met eigen vervoer richting Gemeentehaven in Warmond, waar Margriet de Graaf ons al opwachtte. Samen met haar liepen we door het mooie gebied naar de steiger waar een notarisboot aangemeerd lag.
vroeger een paar keer per dag naar de overkant roeien om zijn kinderen naar school te brengen. De molen is genoemd naar de polder die hij bemaalt. Het bemalen is nu vooral machinaal, maar zo af en toe wordt toch de inzet van de molen gevraagd. Het is een prachtig plaatje zoals de molen in het groen van het polderland en het blauw van het water ligt.
Smalle steile trappen leiden naar de bovenste etage waar er verbinding is met het buitenwerk. We mogen alleen zonder tassen of sjaals naar boven omdat er draaiende delen zijn. Alles loopt hier op rolletjes en het zou zonde zijn als je sjaal of erger nog, je nek, hier tussen zou komen. We zijn net boven als er een signaal van beneden komt of het veilig is om de wieken te laten draaien. JA, we zijn allemaal veilig in het midden en de raderen starten op, alles grijpt in elkaar en draait. We kijken onze ogen uit. Dan gaan de wieken weer in de remmen en dat is boven duidelijk te zien. Altijd nog even nablijven als de wieken gestopt zijn want door de wrijving kunnen er vonken vrij komen. Het is allemaal even interessant. De groepen volgen elkaar op en wij varen weer terug naar het prachtige strandpaviljoen aan het kleine strandje. Wat is het toch een mooi sfeertje zo aan het water. We drinken een kopje koffie en langzaam wordt de groep weer één.
Het paviljoen sluit tijdig want is gelegen in een stiltegebied en ja dat is toch lastig met 30 vrouwen. Dus om kwart voor tien moeten wij het pand verlaten.
Afgelopen zaterdag stond ik weer met mijn Opkikkerkraam bij Ingrid van Bloemenwinkel de Passie. Mijn nichtje Emma en vriendinnetje Aswieta hadden mij weer goed geholpen met het verkopen van cupcakes en muffins. We hadden ook weer de Opkikkersnoeppotten (gehaakt door Jolanda Rosier),met kikkersnoepjes (sponsering van de COOP). De verkoop ging weer goed en we hebben veel opgehaald! Ook wil ik daarbij Isabel van Marwijk heel erg bedanken die haar eigen verdiende geld aan Stichting Opkikker heeft gegeven!! En dat was heel veel!
De Opkikkersnoeppot werd gewonnen door Bryan Stolte, veel plezier ermee !
Felblauw is de kleur die hoort bij de Heilig Maagd Maria maar ook bij een papiercontainer?