Foto:

Agnes van Boheemen- Vollebrecht

Afgelopen donderdag was er in het Dorpshuis weer een vastenmaaltijd. Deze keer voor de kinderen van San Salvador. We werden welkom geheten door Marianne Turk, die ons het een en ander vertelde over de grote honger die daar geleden wordt. Ook het onderwijs voor deze kinderen kwam ter sprake. Alles wat wij hier gewoon vinden, gunnen wij ook die kinderen (een betere toekomst).

Na de verschillende soepen met toast, was er een kleine gebedsviering, waar we de liedjes mee konden zingen. Het werd een 30 stemmig koor, door alle aanwezigen. Dat was af en toe echt wel hectisch. Na de collecte kwam er nog fruit op tafel en werden we ook nog getrakteerd op koffie.

Ik hoop dat wij  een klein steentje hebben kunnen bijdragen, om het leven daar wat dragelijker te maken.

Groetjes, Ria van Dijk

8 januari 2017 kwam Fritz nog naar de 1^e zangrepetitie voor het nieuwe carnavalsseizoen. Nu zijn we bijeengekomen om afscheid van hem te nemen. Hoe snel is het gegaan.

Beste mensen. Op verzoek van Fritz zelf, Thea, Wendy en Luna is een groot aantal Oud-Prinsen bijeen om deze H. Mis mede te verzorgen. En aan mij is het om U e.e.a. over Fritz te vertellen.

Als jonge politieagent kwam Fritz van Wouw naar Stompwijk. Hier werd hij dorpsagent. Een belangrijke functie. Hij was royaal met bekeuringen. Twee redenen dus om hem als Prins Carnaval te vragen. Fritz was de 5^e prins in onze nu 44-jarige geschiedenis. Hij was dit in het seizoen 77-78 van de vorige eeuw. Hij had thuis wel een prinses, maar als prins Carnaval moest hij het zonder doen. In deze tijd ondenkbaar. Echter, hij stond zijn mannetje wel degelijk. In die tijd was hij ook voorzitter van de toen nog jonge verenging. Hij was echt een bestuurder. Serieus, consequent, strak en leidend. Afspraak was afspraak. Maar toch, het was een moeilijke tijd. Financieel hadden we het moeilijk, dus altijd werd er door hem over poen gesproken. Wij medebestuurders noemden dit daarom “Bestek-Gehrmann”. Een begrip in die tijd en nu komt U het ook tegen in de “van Dale”.

Maar privé, even tussendoor, was hij op z’n tijd zeker royaal. Familie en vrienden hebben in veel plaatsen in de regio diverse …. neen, héél véél diners en party’s van Fritz en Thea meegemaakt. Geloof me: “Dan had je het goed hoor!” En dat het gezellig was hoeft geen betoog.

Terug naar z’n voorzitterschap.

De club, met inmiddels zo’n 10 prinsen, moest blijven. Alles werd uit de kast getrokken. Op financieel gebied duelleren met de cafébaas Wim Vergeer over de prijzen. Aantrekken van artiesten zoals Willem van Hanegem en Ria Valk enz. Het lukte ons ook. Dat we dan, door zorgen en stress, wel eens een borreltje teveel dronken, dat moge duidelijk zijn! Zo ook Fritz. Nou Thea, dan weet je dat ook!

Als bestuurder heeft hij dus z’n sporen verdiend. Wendy zei het al. Ook in de kerk, de fietsclub en recent de bridgeclub, speelde hij een grote rol. Maar zingen was zijn andere passie. Enerzijds bij een professioneel koor van Willie Caron en anderzijds bij de Oud-prinsen. Ook bij de Oud-prinsen was hij serieus en wilde hij kwaliteit. Fritz zong in de kerk, tijdens de befaamde Carnaval mis een solo. Ook was hij trots op onze CD en op de zeer vele optredens van ons koor.

Bij z’n zeer ernstige fietsongeluk, iedereen weet dat, veranderde er veel. Het waren uiterst moeilijke jaren. Maar samen met Thea en Wendy hebben ze gevochten en een nieuwe manier gevonden om verder te leven. Heel veel respect en bewondering daarvoor. Dat daar “lekker eten” op diverse geliefde locaties en vele vakanties in Duitsland en Oostenrijk toe bijdroegen, moge duidelijk zijn. Ook Feijenoord zorgde voor “Welzijn” bij Fritz. Hij was fan. Had vroeger een seizoenkaart en bezocht met vrienden zijn club. Daar hoorde altijd een biertje en een dubbele patat bij. Jammer, dat hij het komend kampioenschap niet meer mee mag maken.

Vele jaren was hij dus, door zijn ongeluk afwezig bij de Oud-prinsen. Belangstellend was hij altijd. Z’n vrienden informeerden hem wel. Immers je bent Oud-prins voor het leven. Maar z’n comeback volgde. Toen dochter Wendy in 2011-2012 page werd, vond hij de veerkracht om weer aanwezig te zijn bij alles wat met zingen te maken had. Dat hebben wij alle zeer gewaardeerd.

Dit tot 8 januari 2017.

Fritz, je bent de zesde Oud-prins die ons moet verlaten. Prins John, Prins Leo en Prins Piet waren daarnaast je beste vrienden. Prins Henk en Prins Thijs waren goede Prinsen-vrienden. Dit alles heeft jou 5x heel veel pijn gedaan. Zo’n 4 à 5 weken geleden reed je met Thea langs de kerk. Ze stopte even om bij Prins Leo een bloemetje te brengen. Je wachtte wel even in de auto, maar zei losjes tegen Thea: “Zeg even tegen Leo, dat hij een plaatsje vrijmaakt! ”

Je voelde het. En nu al is dat moment aangebroken.

Het is dus vandaag voor ons allemaal, nu het afscheid daar is, een intens verdrietige dag. Laten we echter, vooral ook de fijne momenten die we allemaal aan Fritz hebben, bewaren als een onuitwisbare herinnering. Zodoende blijft hij altijd bij ons.

Fritz, je zei het zelf, het is goed zo

Bedankt voor alles. Tot later. Rust zacht !

Uitgesproken door Jan Luiten tijdens de uitvaart van Fritz op 24 maart 2017

De Stompwijkse Toneelvereniging heeft afgelopen week in een meermaals uitverkochte Bles de klucht Droomhuwelijk van auteur Robin Hawdon op het toneel gezet. Onder de strenge (is ook vast nodig met zo’n groep) maar prima regie van regisseur Guus Vervaart werd donderdagmiddag de aftrap gegeven. De spelers hadden gezonde kriebels in de buik, het blijft natuurlijk spannend zo’n eerste keer. Zij oefenen heel erg veel weet ik van de spelers zelf, het is echt serieus werk. Dit jaar hebben zij zich zelfs een weekend uit het dorp teruggetrokken om in alle rust aan het stuk te kunnen werken. Zelf ben ik zaterdag wezen kijken en luisteren, wat een chaos kunnen mensen er toch van maken zo vlak voor het huwelijk! Een uit de hand gelopen vrijgezellen-party was het begin van een dag vol verrassingen voor bruidje Rachel. De bruid werd goed neergezet door Froukje van der Vlist. Haar bruidegom Bill, gespeeld door Koen Havik (wat was je weer op dreef met alle gestreste uitdrukkingen) werd wakker naast Judy (vriendin van Tom), een prachtrol van Jolanda van Marwijk. Ceremoniemeester Tom (Jos de Groot) komt de kamer van zijn vriend binnen en treft daar Bill aan met een kater en dat vlak voor de huwelijks ceremonie. Hierna begint de verwarring nog groter te worden als het kamermeisje Julie (Jacqueline de Groot) erbij wordt geroepen. Met een geweldig accent en een soepele speelstijl steelt zij direct ieders hart.

Wie is wie en wie hoort bij wie ?

De ene verwarring volgt in rap tempo de andere op, er wordt vlot gespeeld en souffleur Lia de Jong staat in een hoekje klaar om daar waar het nodig is bij te springen. Later in het stuk verschijnt ook de moeder van de bruid, Daphne, een kleine, maar geweldige rol van Margoret van Klink nog op het toneel. De vader van de bruid, Gerard is er wel, maar ook weer niet. Hij zit verborgen tussen het publiek, toch Jos R. ? Wat werd er in rap tempo en met veel temperament gespeeld. Hopelijk loopt (Tom) Jos de Groot thuis niet met een kaasmes rond, want hij is levensgevaarlijk als je hem zijn liefje afneemt.

Het was een geweldig leuke avond. Zeker met het toneeldiner, dat ook uitstekend was, vooraf in de gerenoveerde bovenzaal (i.v.m. de geluidshinder, is nu nihil) van de Bles is het een avondvullend programma met een hoog lach gehalte. En dat allemaal in ons eigen dorp.

Jullie kunnen nu even uitrusten en genieten van een hopelijk mooie zomer, maar ik denk dat ik niet de enige ben die hoopt dat er volgend jaar weer zo’n soort klucht op het programma staat. Misschien is het dan zelfs wel niet genoeg 1 middag en 3 avonden!

Ria Luiten

In het bed groeiden ze alle

met duizenden bij elkaar

opgewonden door hun groeispurt

Als de tuinder naar eerste asperge staart

De tuinder houdt ze in de gaten

tot de lengte is bereikt

om de asperge op maat te steken

zodat elke asperge het zelfde lijkt

Voor de schoonheid, van asperge

met de hand tot op bundel gebonden

naar de eerste de beste klant gebracht

om de kwaliteit te garanderen

want de tuinder voelt zich met u verbonden

Elk restaurant heeft ze op de kaart

opgediend in veel verschillende creaties

de een wil saus de ander, ham en ei

of door restaurateur met eigen sensatie

het is de tijd die je  beslist niet mag missen

de smaak explosie van het jaar

elk voorjaar wel op tafel mag komen

Dus proef ze met elkaar

Als u ze niet lust, was het voor mij dus gissen

Wybo Suijten

Woensdag 29 maart mochten de koeien van Daan Kerkvliet voor het eerst na de winter weer naar buiten. Het was te zien dat ze het best naar hun zin hadden.

Agnes van Boheemen

Sinds een week wordt er weer kaas gemaakt van Stompwijkse bodem! Freek van Leeuwen, Nicole en kinderen wonen al weer een poosje op de boerderij Deliana Hoeve, Ondermeerweg 10 te Stompwijk. En nu wordt daar dus kaas gemaakt.

(De laatste keer in Stompwijk was dat in september 1989 bij Jos van Haaster; Boerderij De Grens) Ze zijn nog niet echt ingericht voor bezoekers, maar ik mag wel even een kijkje nemen. En een paar foto’s maken. De grote melkkuip is leeg. De kazen die vandaag gemaakt zijn komen onder de pers vandaan. Alles ziet er spic en span uit. Het kaas maken is het werk van Freek. De koeien melken doet Nicole. Dat hoor je niet vaak. Maar heel modern natuurlijk: iedereen doet waar hij of zij goed in is. In de stal is het rustig. De meeste koeien lopen buiten. Alleen wat jongvee en kalfjes zijn binnen. Hun stalsysteem is volgens Freek uniek in Nederland. Op veel bedrijven lopen de koeien op roosters. Hier liggen matten waar de urine van de koeien doorheen zakt. De vaste mest wordt door een robot naar een hoek van de stal getransporteerd. Daar wordt het later vermengd met stro. Zo komt er minder ammoniak in de natuur als de mest op het land wordt gebracht. En dit zorgt meteen voor een betere bodem. Droog en nat wordt apart aangewend.

Het hele bedrijf werkt trouwens biologisch. Dus ook de kaas is biologisch. We kunnen er veel over schrijven wat dat inhoudt maar dat is te veel om hier op te noemen. En de familie heeft een schitterende duidelijke website en daar staat alles op voor geïnteresseerden. www.kaasboerderijdevierhuizen.nl De kazen groot en klein moeten nog wel een poosje rijpen. Vanaf een maand heten ze jong, vanaf ongeveer drie maanden jong belegen enz. Ze maken ook heerlijke kruidenkazen. Voorlopig worden die nog verkocht op de Boerderij De Vierhuizen: een achthonderd meter verderop. Het is wel de bedoeling dat het hier gaat gebeuren als de nieuwe huisstal klaar is. Voorlopig zijn koeien en mensen al aardig gewend aan de nieuwe plek. Veel succes toegewenst!

Agnes van Boheemen Vollebregt

PS Ik ben de andere dag toch nog even terug gegaan voor een foto van de volle melkkuip!

Afgelopen dinsdag was er een inloopavond over de herinrichting van de nieuwe Driemanspolder (350 ha) van agrarisch naar waterberging, natuur en recreatie. De daadwerkelijke uitvoering gaat dit jaar van start en dat betekent ook de aanleg van een menroute vanaf de tunnel onder de A4 bij Leidschendam via de Nieuwe Driemanspolder, langs de nieuw te graven watergang vanaf de Voorweg richting de ringdijk en via de Meer en Geerweg naar Stompwijk.

De aanleg van een menroute was niet vanzelf sprekend en kent een lange strijd. Vanuit de klankbordgroep (2005) is jaren lang geprobeerd in het gebied een menroute te krijgen. Toen duidelijk werd dat dit niet lukte, is aan de KNHS (Kon. Ned. Hypische Sportbond) gevraagd een ondersteunende brief aan de Stuurgroep te sturen en deze was niet zonder resultaat. Op de eerstvolgende Klankbordgroepsvergadering stond een menroute op de agenda.

Uiteindelijk bleek bij de definitieve plannen een menroute om financiële redenen niet haalbaar, wel stond op het bijbehorend “verlanglijstje” een menroute bovenaan. Maar zoals dat gaat bij grote projecten: de uiteindelijk kosten vallen meest duurder uit, dus weinig kans. Ook bleken er grote misverstanden over hoe een menpad er uit moest zien en over de aanleg en onderhoudskosten. We hebben toen gevraagd of iemand (ontwerper) van het projectbureau mee wilde op de menwagen, dan konden wij laten zien wat wij onder een menroute verstaan. En zowaar dat gebeurde, Piet van de Mespel en ik hebben een menritje (zie foto) gemaakt met een medewerker van het projectbureau N3MP in de Balij. Daar liggen goede voorbeelden voor menpaden, toegevoegd met een op tekening aangegeven dwarsdoorsnede van de constructie met een kostenraming voor aanleg en onderhoud. Wij hebben goed aan kunnen geven hoe een menpad er uit moet zien. Het was zeer verhelderend.

Een uiteindelijke lobby naar de gemeente Leidschendam-Voorburg had als resultaat dat de gemeente een budget beschikbaar stelde voor de aanleg.

Toen kwam in 2008 de crisis en stond de ontwikkeling van de Nieuwe Driemanspolder ter discussie. Uiteindelijk ging na jaren de realisatie, zij het in afgeslankte vorm, alsnog door.

Na een traject van jaren (2005–2017) gaat dan eindelijk een grote wens van vele menners in vervulling en zal er rond 2020 (of eerder) gebruik van kunnen worden gemaakt.

Een goed gezegde is “zonder strijd geen overwinning”!!

Ab Spaan (info: www.n3mp.nl)