Pakweg 42 jaar geleden stond er een oproep in de Dorpsketting voor hulptroepen bij de redactie van de Dorpsketting. Broer Piet volgde een type-cursus en Marga oefende thuis ook mee en had op die manier de nodige vaardigheid verkregen op de toetsen. Samen met buurmeisje Annelies Zuidgeest nam ze de stap om zich bij Geert Welp te melden. Annelies had het al snel gezien, maar Marga heeft jarenlang haar sporen achtergelaten. Met de komst van Bep van Santen en de terugkeer van Leo en Petra werd het team steeds hechter. De band groeide en werd dermate sterk dat we eerst met elkaar een weekend op pad gingen en later zelfs op vakantie. Lief en leed werd wekelijks gedeeld. Toen Bep overleed is er hard over nagedacht of we nog wel verder wilden. In de loop der jaren kwamen en gingen redactieleden, maar de kern bleef.

In de begin jaren werd de Dorpsketting op één avond gemaakt, typen, stencilen en tijdens het afdrukken van de laatste pagina’s was er even de gelegenheid om een kaartje te leggen. Potjes tot de 100 dan konden we eerder stoppen. Terwijl Leo de laatste pagina’s draaide nam onze 4de man Leo van Santen, klaverjasser in hart en nieren, de kaarten graag in handen. Hierna vergaren, nieten en vouwen en in wijken verdelen. Het vergaren ging natuurlijk eerst met de hand, telkens een pagina van de hoge stapels pakken. Later kwam er een vergaarmachine, wat een luxe! Nu komen de exemplaren er kant en klaar uit. Het is dat het wachten hierop zo lang duurt dat een deel nog steeds handmatig gaat.

De taken van Marga breidden zich uit, zo nam ze de facturering uit handen van Leo. Had ze de zorg over afdeling inkoop van papier, inkt en postzegels en facilitaire dienst als het gaat om de hapjes en drankjes. Onze huidige werkruimte in de pastorie is door Marga in de verf gezet en was zij het die dubbel gevouwen onder de tafel lag als het ging om het stapelen van de dozen papier, als er weer een pallet was afgeleverd en in ons hokje gepropt moest worden. Ze nam ook het wegbrengen van het oud papier voor haar rekening. En niet te vergeten de coördinatie rond de bezorgers, wachtlijsten en het tweemaal per jaar tellen en verdelen van het opgehaalde geld voor de bezorgers.

Het aanmaken van Whats-app-groep onder de redactie, bezorgers en bestuur. Het maken van de Sinterklaasgedichten en de aankoop van de cadeautjes voor de bezorgers.

Marga is het type van: ‘Stel niet uit tot morgen, wat je vandaag kan doen.’ Een dergelijk type kan niemand in zijn team missen. Ze is betrouwbaar (ideaal, vooral omdat ze zich meer dan 42 jaar lag elke maandag heeft ingezet voor het dorpsbelang). De Dorpsketting is ten slotte een onmisbare schakel binnen ons dorp en verbindt bewoners en verenigingen. Ze is nauwkeurig, soms pietluttig en perfectionistisch. Ze heeft jaren de eindcontrole van de Dorpsketting zelf gehad en zette letterlijk de puntjes op de i of signaleerde dubbele spaties en andere achter gebleven foutjes. Ze is ijverig en praktisch, alles wat haar ogen zien pakken haar handen aan en ze duldt hierin geen uitstel. Al deze eigenschappen hebben zich in de loop der jaren versterkt en uiteindelijk samengebundeld in haar eigen bedrijf, Marga’s Opknap-Service. En ja, dat gaat zo goed en is zo hard werken dat de energie om ook nog de maandagavond actief te zijn ontbreekt. Een betere aanleiding om te stoppen kan je eigenlijk niet hebben.

Zij heeft bijgedragen aan ongeveer 2100 Dorpskettingen, er zijn er maar 200 zonder haar gemaakt! Het is dus niet voor niets dat ze voor al dit werk al in 2005 een koninklijke onderscheiding gekregen. Ik wil haar namens het dorp, het bestuur en de redactie van de Dorpsketting uit de grond van ons hart bedanken. Marga 2100 x bedankt!

Petra Oliehoek– van Es