Na vijf jaar schreef ik weer in, omdat de kermis ná Nijmegen zou plaatsvinden. Voor het eerst had ik vanaf eind april mij voorbereid. Bij een kennis van Stichting Amigos had ik ’n slaapadresje in Nijmegen. Mijn achtertuin was het Goffertpark. Op maandagochtend 16 juli reed ik vroeg naar Nijmegen. Alle spullen bij de Wedren opgehaald, die nodig zijn en ook een drie daagse sportmassage geregeld bij de NGS. Toen kwam ’s middags de regen al met bakken uit de lucht. Ik had mijn fiets meegenomen om naar de start te fietsen. Dat ging super!
1e Dag van Elst: vandaag had ik twee privé stops gehouden bij zussen van Stompwijkers in Elst en Oosterhout. Erg leuk onthaald en verwend! Om 16.45 uur binnen, dus ruim op tijd! Daarna naar de sportmassage. Eigenlijk was ik de hele week bij de laatste groep, maar dan krijg je ook ’n “VIP-behandeling”! Heerlijk om met los gemasseerde spieren huiswaarts te keren.
2e Dag van Wijchen: ik was erg laat gestart, nl. 06.55 uur. Ik kon gewoon niet op gang komen! In Alverna liep ik al tussen de 30 km wandelaars. Zodoende kon ik met Jan en Cock Overdevest ’n stukje meelopen tot aan de splitsing van de 30/40 km. Dat was erg gezellig. Aan het eind van de route, in Nijmegen onder het spoor, stonden Fried, Cock met zus An, Toos, Annie en anderen te wachten in de toerclubkleding. Altijd herkenbaar. Voor mij even ’n kick voor het laatste half uurtje. Om 16.50 uur binnen.
3e Dag van Groesbeek: ’s morgens op 08.15 uur was voor mij de eerste grote hoosbui. Mijn poncho aangedaan en weer doorwandelen! Het werd ook wel weer eens droog, dus poncho uit. ’s Middags bij de Zevenheuvelenweg was ik net op tijd bij de Militaire rustplaats, om nog even te schuilen, bouillon te drinken en … mijn poncho weer aan te doen. Toen moest ik wel even bikkelen om op tijd binnen te komen. Mijn geheime wapen: ’n paar slokjes cognac! Om 16.55 uur binnen. Hè hè, toen moest ik wel even bijkomen hoor! Maar wel met ’n voldaan gevoel.
4e Dag van Cuijck: ik voelde mij goed en ging heerlijk van start. Mijn voornemen was de hele week al, om van de ene Militaire rustplaats naar de andere te lopen. Dagelijks zijn er drie Militaire rustplaatsen. Om 14.00 uur liep ik over de pontonbrug bij Cuijck, die voor één dag over de Maas wordt gelegd. Inmiddels had ik van Fried gehoord, dat hij met Jaap en Hans bij de McDonalds stond. Ze moesten lang wachten, want ik was daar om 16.40 uur en moest alleen de Via Gladiola nog bedwingen. Lekker doorgelopen in mijn eigen tempo en om 17.50 uur mocht ik mijn zesde beloning in ontvangst nemen. Dat was weer ’n mooi kruisje.
Bijzonderheden: géén blaren, géén pijnstillers, géén snelle loop, ’s avonds erg moe en uiteindelijk prima weer!
’n Pluim: voor de organisatie, alle vrijwilligers en iedereen die de Vierdaagse heeft uitgelopen. Je krijgt het niet voor niets! ’n Topprestatie!!
Groetjes van Lia de Jong-Zwetsloot