Tienjarig bestaan Stompwijk92

Het afgelopen weekend stond bij Stompwijk ’92 het 2e lustrum centraal. En natuurlijk horen daar sportieve activiteiten bij. Vrijdagavond wordt gestart met de jeugd van 15 t/m 18 jaar en blijkt achteraf het teamwerk beter aan te slaan dan de individuele aanmeldingen vooraf. Pakweg 30 jongens en meiden hebben zich ge-meld en kunnen zich sportief meten met voet- en handballen. Verder is er in de kantine de gelegenheid om Vlaamse spelletjes te doen. Zoals een groot tafelvoet-balspel waarbij met 8 man/vrouw en twee ballen in het veld de concentratie en reactievermogen op de proef gesteld worden en ondertussen worden de lachspie-ren geactiveerd. Ook het ouderwetse tollen, kazen rollen in de gaten van een on-wijs groot soort sjoelbak, met een slinger kegels om werpen en biljarten met ijze-ren schijfjes behoren tot de mogelijkheden. Zaterdag worden de spelletjes per leeftijdsgroep aangepast. De eerste groep bestaat uit ongeveer 50 deelnemers van “luierkontjes” van 2,5 tot “ballerina’s” van 6 jaar. Voor die groep, maar zeker ook voor de andere groepen is het springkussen een enorm succes. Ook de kruip-rol en de bouncers (zeg maar trampoline) zijn zeer in trek. Aansluitend wordt de jeugd van 6 t/m 10 jaar losgelaten. Nu bestormen 80 jeugdleden de zaal. Voor deze groep is er veel belangstelling voor het banaanvangen, toren van Pisa en de rolstoelrace. Alle spelletjes worden doorlopen. Bij de leeftijdsgroep 11 t/m 14 jaar zijn ook nog 35 boys en girls aanwezig. Hier wordt het wedstrijdelement in-gevoerd en vooral het circuit met de broek voor 4 personen en de looprol, ook voor 4 personen, zijn een groot succes. Ook deze groep kan de Vlaamse spelletjes in de kantine spelen. Kortom een programma voor ieder wat wils, waar een enorm organisatie van vrijwilligers achterzit. Het lintje van deze week gaat naar alle medewerkers van de vereniging.

En dan de avond, waar om 20.00 uur een bescheiden receptie wordt gehouden voor de verenigingen uit het dorp. Bewust is er gekozen voor een bescheiden opzet. Er zijn geen overige voet- of handbalverenigingen of bondsleden uitgenodigd. Gekozen is voor een Stompwijks feestje, waarbij naast alle (oud) leden, vrijwilligers, sponsors, de Dorpsraad, de gemeente Leidschendam als partner (de velden zijn van de gemeente en de gebouwen van de club) en de Stichting Sport Leidschendam waren uitgenodigd. Door Jan Luiten, de voorzitter van de omni, werd écht in het kort een woord van welkom geheten en nog even alle feiten op een rijtje gezet. Voor het gemak citeer ik vrij uit zijn aantekeningen van de welkomstspeech. Jan geeft aan dat de accommodatie er nog steeds fraai uitziet, de kantine sfeervol ingericht is. Dat alle toenmalige leden inmiddels afscheid heb-ben genomen, zoals vorig jaar Anton de Winter en Frans Luiten en afgelopen week de heren Aad Waaijer en Nico van Vliet. Functies die ook weer opgevuld zijn, alleen voor Aad wordt nog een financieel expert gezocht. Aanmelden bij de vereniging graag.

Een terugblik in vogelvlucht leert dat in 1992 de verenigin-gen Stompwijkse Boys, HVS, Gyversto en SSS (St. Sporthal Stompwijk) worden opgehe-ven en Stompwijk ’92 wordt opgericht.

In 1993 vindt de aanleg van het huidige sportpark plaats, vanwege de huizenbouw op de oude velden. Tevens wordt de sporthal (met nogmaals dank aan de gemeente) en de kantine met bijbehorende ruimten gebouwd (eigenaar Stompwijk ’92). Met dank aan hen die toen aan de basis stonden. Acties zijn gevoerd zoals de uitgegeven obligaties, de sponsorloop de koepoep-actie en selfmade-acties aangaande de inrichting kantine, keuken, tribune enzovoorts. In 1997 wordt het complex uitgebreid met de be-stuurskamer en een magazijnruimte. Ook weer allemaal werk van vrijwilligers. In 1999 sluit de handbalvereniging Fairplay aan bij Stompwijk ’92 met als doel het behoud van de handbalsport voor beide dorpen.

Organisatorisch blijkt de vereniging de juiste structuur te hebben; één vereniging, één hoofdbestuur en drie afdelingen die allen hun directe gerichte zaken regelen en vanuit elke vereniging twee afgevaardigden in het hoofdbestuur. Eerlijkheid gebiedt dat niet alles Hosannah is. Er waren moeilijke tijden. Een crisis in het handbalbestuur in 1999 en een minicrisis in het voetbalbestuur in 2000. De nodige hobbels zijn genomen. Wat wil je met een vereniging van zo’n 700 tot 750 leden en 125 medewerkers? Het vertrek van een geheel jeugdvoetbalteam en volleybalseniorenteam en een dezer dagen ook onvrede onder enkele medewerkers. Per saldo komt men er rijker en wijzer uit. De meeste toen vertrekkende bestuurders zijn gelukkig nu aanwezig en vertrekkende sportende leden zijn weer terug bij de vereniging. De les hieruit is, dat als er dipjes zijn, men eerst overleg zoekt met de direct betrokkenen. Bedenk dat je besturen en vrijwilligerswerk doet voor de club én voor je plezier. Sportief gezien laten de afgelopen 10 jaar een wisselend beeld zien van kampioenen tot degradaties bij hand- en voetbal. Een florerende afdeling binnensport, met volleybal, gymnastiek, aerobic, judo en badminton en bij de handbal een zeer goede jeugdafdeling. De vereniging is ge-groeid van 550 maar gemiddeld 725 leden.

Het heden laat zien dat de gebouwen in orde zijn (aan de lekkage gaat gewerkt worden). Velden komen we tekort en hiervoor wordt bij de gemeente aandacht gevraagd, maar deze hebben tijd nodig nu beide gemeenten met elkaar moeten gaan samenwerken en de werkwijze vooral op sportgebied nogal uiteenloopt.

Financieel is de vereniging gezond , maar waakzaamheid en scherpte blijft geboden. De contacten met de sponsors lopen naar tevredenheid en zijn nog steeds noodzakelijk. De medewerkers zijn de kurk waar de vereniging op drijft en vor-men de basis van het bestaan van de vereniging. Niveau van sport is goed, vooral de aanstormende jeugd van handbal en voetbal doen van zich spreken.

Wat de toekomst betreft spreekt Jan de hoop uit dat; mede nu er allemaal nagenoeg nieuwe bestuurders zijn, iedereen de realiteit blijft zien dat we één vereniging zijn en dat juist het eenheidsgevoel de basis is van overleven op langer termijn. Onze doelstelling blijft het bieden van een maximum aan faciliteiten tegen een zo redelijk mogelijke contributie. Dat daarbij de medewerkers en sponsors een bepaalde rol hebben is dus duidelijk. Dat we sportief gezien via genoemde jeugd misschien wel de vette jaren krijgen. De vereniging gaat dus voor die toe-komst en tot slot met u allen ten gunste van het sociale leven van Stompwijk een toost op die toekomst. Proost!

De sporthal was na alle sportieve acti-viteiten van de och-tend in de middag-ren omgetoverd tot een ware feestzaal met een echte dansvloer en een bijhorende dansorkest. Met 300 tot 350 feestvierders kreeg het orkest toch te weinig waardering.

Vooral de wat ou-dere jeugd, waar ik mijzelf toereken, was hiervan gecharmeerd, de jongeren voelden zich beter thuis bij de disco van Alfons. Ook nu weer voor ieder wat wils. Het werd een bijzonder gezellige a-vond waarbij wel opgemerkt mag worden dat vooral de spelende leden gemist werden. Al met al kijkt de vereniging uiterst tevreden terug op dit lustrum-weekend.

Petra